Na de Jones H-bar Loop testen we momenteel het Denham-stuur. Dat is een stuur met vaste inner bar-ends en zou het beste combineren van een drop-bar en een flat-bar*. Dat willen we natuurlijk uitproberen, al bevalt de H-bar nog steeds uitstekend. Het Denham-stuur lijkt een wat grotere variatie te bieden in handposities.

Na de uitgebreide zoektocht die Belle heeft gedaan naar het voorkomen van zenuwuitval in de handen, zijn wij destijds uitgekomen op onder andere de Jones H-bar Loop. Zolang de fietstocht afwisselend is, zoals op onze laatste reis in Engeland, gaat het allemaal fantastisch. Door de variatie van verhard/onverhard wegdek en klimmen/dalen zijn de oude problemen gelukkig verleden tijd.

Tintelingen
Wij beiden ervaren toch af en toe nog lamme handen tijdens fietstochten in de Flevopolder. Weliswaar geen tintelingen meer maar dit kan een voorstadium ervan zijn. Wij vermoeden dat het wordt veroorzaakt door een combinatie van betonnen fietspaden, lange rechte paden, de altijd aanwezige wind en het constant vlakke terrein, waardoor de handen te eenzijdig worden belast. Daarom zijn we geïnteresseerd om toch nog eens verder te kijken en te zien of het Denham-stuur niet alleen geschikt is voor fietsvakanties maar zelfs de Flevopolder kan doorstaan.

Net als de Jones H-bar Loop is het Denham-stuur een stuur dat je op verschillende plekken kunt vasthouden. Het zijn met name de bar-ends waar we in geïnteresseerd zijn. Eerder hebben we geëxperimenteerd met Togs op onze Jones-sturen. Dat was geen succes. De Togs zijn duimgreepjes, die alleen toevoegen dat je duim aan de andere kant van de stuurbuis rust. Dat kan echter ook makkelijk zonder Togs. Je hand verandert er nauwelijks van positie door. De druk op de hand verandert er niet door.

Het Denham-stuur is ontwikkeld door een wereldfietser om te toeren, met in het achterhoofd: comfort, snelheid en fietscontrole. Het ontwerp is van Alee Denham. Deze Australische wereldfietser, die al door meer dan tachtig landen fietste, heeft een YouTube-kanaal en een zeer professionele site, Cycling About. Momenteel is hij onderweg van Vuurland naar Alaska.

Ontwerp

Denham over het ontwerp van het stuur: “De knik van 45 graden in mijn Jones Loop en Crazy bars (van VeloOrange) was te groot voor mij. Ik had er last van dat mijn handen diagonaal op de grepen zaten, dit resulteerde in lamme handen. De grepen van mijn stuur staan daarom in een hoek van 34 graden. Tussen de bar-ends heeft heeft het stuur een ergonomische 8 graden curve, waardoor ik het binnenste gedeelte van het stuur veel vaker dan vroeger gebruik. De ingebouwde inner bar-ends zijn kort en buigen naar boven. Ze zijn ongeveer 15 graden naar binnen gekanteld.”

Met de inner bar-ends kan je de positie aannemen van een wielrenner die zijn handen laat rusten op de remgrepen van een racefiets. Hierbij zijn de handen meer dan een kwartslag naar buiten gedraaid ten opzichte van de handvatten. Dit vinden wij aantrekkelijk aan dit stuur. Het geeft een echt andere positie voor de handen, anders dan het Jones-stuur, waarbij je voornamelijk alleen de mogelijkheid hebt om minder breed of meer naar voren of achteren te pakken, maar altijd met je handen in min of meer dezelfde stand.

“De posities op dit stuur voelen voor mij heel goed aan,” aldus Denham. “De breedte van het Denham-stuur geeft je veel controle over je beladen fiets, er zijn veel handposities voor comfort en de binnenboord-posities zorgen ervoor dat je veel aerodynamischer bent met tegenwind. Verder passen er met gemak bikepackingtassen en stuurtassen op het stuur. Kortom, ik denk dat dit stuur perfect is om te toeren! ”

Handposities

Met het door Denham voor KOGA ontwikkelde stuur, kan hij vijf handposities gebruiken en zijn vermoeide handen voor hem verleden tijd. In deze video van Denham praat hij vanaf 3’21” over het stuur en legt hij de vijf handposities uit. In de praktijk gebruiken wij ook al deze handposities, zelfs na het bevestigen van fietsbel, lampje, telefoonhouder en bikepacking cockpittassen.

Leuk al die handposities, maar wanneer gebruik je welke handposities? In onderstaande video wordt uitgelegd wanneer je welke handposities gebruikt op een racefiets.

• Bovenop het stuur: voor lange klimmen waarbij je in het zadel rijdt;
• Bovenop de remmen (de inner bar-ends op het Denham-stuur): voor een ontspannen rijhouding of wanneer je klimt uit het zadel;
• De ‘drops’ of de racebocht, vergelijkbaar met het stuur vasthouden bij de handvatten: voor de meeste controle over het stuur. Dit is voor afdalen en slecht wegdek het meest geschikt.

Een wielrenner is bovenop de drops circa 3 kilometer per uur langzamer dan wanneer hij laag pakt, wanneer hij minder luchtweerstand heeft.

Het Denham-stuur doet wat denken aan een gewei of hoornen. We raakten geïnteresseerd in inner bar-ends tijdens een lezing door ultra-endurance wedstrijdrijder Chris van der Kaap op de Fiets- en Wandelbeurs vorig jaar. Net als Van der Kaap heeft Denham een wielrenachtergrond, dus voor hen geven inner bar-ends een vertrouwde stuurpositie.

Je moet bij de houding op de ‘hoods’ (remgrepen/inner bar-ends) goed opletten dat je hand niet gekanteld staat ten opzichte van de pols, om overbelasting te voorkomen. De ellebogen moeten iets kunnen doorbuigen. Dit wordt goed uitgelegd in onderstaande video.

Monteren

De inbouwmaat van de Denham bar is 25,4 mm, hierdoor hadden we ook nieuwe stuurpennen nodig want de voorbouw van de Jones H-bar Loop heeft een klem diameter van 31,8 mm. Hiervoor kochten we de KCNC Fly Ride C 25,4/50 mm. Deze heeft een kleine hoek waardoor je kunt kiezen of je het stuur iets naar boven of naar beneden wilt hebben op je fiets. Je kunt ze op sommige bestelsites krijgen met verschillende kleuren voorkant, zoals bij Bike24. Bij Bikester verkopen ze alleen de zwarte.

We hebben weer ESI grips extra chunky’s met een diameter van 34 millimeter op de handvatten en de inner bar-ends gezet. Op het Denham-stuur past de standaard lengte van de ESI grips, dus we hebben geen XL (6.75 inch) of XXL (8.25 inch) nodig zoals bij het Jones-stuur. Een volgende keer zou ik de dunnere chunky’s op de bar-ends zetten. Je moet deze handgrepen wel iets schuin afsnijden aan de onderkant voor een mooie passing. Denham wikkelt zelf een dubbele laag stuurlint om de bar-ends en gebruikt ergonomische handvatten GC1.van Ergon.

Het binnengedeelte van het stuur hebben we voorzien van lekker dik stuurlint, Lizard Skins DSP 3.2. Dit stuurlint is onlangs vernieuwd maar ik vond nog een rol met het oude vertrouwde patroon, dat ik ook op mijn Jones-stuur heb zitten.

Iedere keer als we van stuur wisselen, moeten we nieuwe ESI grips kopen omdat je de oude er niet heel af kunt krijgen. Dat is een kostbare zaak. Dave ontdekte dat het goedkoper is om te investeren in een extra versnellingshendel en van onze remmen zijn de beugels om het stuur tegenwoordig te openen (Shimano BL-T610).

De praktijk

De handpositie op de bar-ends is bij ons beiden favoriet. In deze houding krijgt de rug van de hand de minste last en komt alle druk tussen duim en wijsvinger. Dave houdt het stuur ook graag vast aan de binnenkant van de T-splitsing van stuur en bar-ends.

Gewicht
Wat opvalt bij het verplaatsen van de fiets, is dat het Denham-stuur een stuk lichter lijkt dan de Jones. Volgens opgave zit er slechts 175 of 225 gram verschil tussen de sturen als we de aluminium uitvoering nemen. Het gewicht van Denham’s stuur is volgens opgave 400-450 gram. Onze Jones H-loop SG weegt 625 gram in breedte 710 mm. Het lijkt niet veel verschil maar je merkt het wel degelijk. De fiets is dus wat zwaarder met een Jones-stuur maar een wat extra druk op het voorwiel kan bergopwaarts geen kwaad. Ik vraag me af of je er in de praktijk iets van zult merken.

Ruimte op stuur
Wat fijn is van de Jones H-loop is de extra buis. Want bij de Denham is het passen en meten om alles een plek te geven: de telefoonhouder, de bel, de houders van de cradle, het fietslampje. Daarbij helpt het niet dat maar een klein deel van het stuur de juiste diameter heeft om de zaken op vast te zetten. Het lukt maar net om daar zowel de Specialized Burra Burra en mijn QuadLock-houder naast elkaar te zetten, direct naast de stuurpen.

Groot is mijn verbazing als ik tijdens de eerste fietstochtjes met het Denham-stuur vrij snel last krijg van moeie armen en lamme vingers. Veel erger dan met het Jones-stuur. Hoe dat kan begrijp ik echt helemaal niet (tips welkom in het reactieformulier). Het Denham-stuur lijkt een ideale handpositie te hebben voor deze problemen, ik buig mijn polsen netjes uit zodat de rug van de hand aan de zijkant van de bar-ends zit, ik wissel lekker tussen alle posities. Mijn armen zijn licht gebogen. Ik hoop maar dat het een kwestie van wennen is, zo’n nieuwe positie. Er moeten nieuwe spieren aan het werk.

De 34º sweepback
Maar de 35 graden naar achter gerichte handvatten in plaats van 45 graden bevallen ook niet. Wanneer je staat en je handen langs het lichaam naar beneden hangen, dan zijn de handpalmen naar de benen zijn gericht. Als je vervolgens je armen naar voren omhoog brengt tot een horizontale positie, dan zijn je palmen naar de grond zijn gericht. Tussen die twee punten maken je handen dus een draai. Ergens tussen die twee posities zit het stuur. Het is dus erg afhankelijk van de hoogte ten opzichte van je schouders wat een voor jou prettige hoek maakt.

Ik ontdekte dat ik dus niet dezelfde voorkeur heb als Denham en juist de grotere sweepback van het stuur van Jones prettiger vindt. Met de 34 graden sweepback van Denham staan mijn handen juist schuin op de handvatten. Wellicht is hier nog wel wat aan te verstellen met een verstelbare of langere stuurpen, dit is uitzoekwerk. Maar ik realiseerde me ook dat Denham twee meter lang is en ik niet.

Dave ervaart nog een ander euvel. Hem valt op dat de handvatten van de Denham verder naar achteren staan dan de stuurbuis en hij vindt dat raar sturen. Dit verschil komt niet uit de technische tekeningen die je kunt vinden op de site What Bars? Op deze site kan je schematische tekeningen van stuurbochten over elkaar leggen om ze te vergelijken. Als je dat doet met de Jones H-bar loop en de Denham, dan lijken de handvatten over elkaar te vallen. Maar dit blijkt dit in de praktijk niet te kloppen, zie bovenstaande foto. Het kan ermee te maken hebben dat onze versie van de Jones H-bar niet op de site staat. Wij hebben namelijk een verhoogd model, de SG. Hierbij zit de buis die door de stuurpen loopt lager dan de buis met de handvatten.

Stuurpen
Daarom heeft hij een langere stuurpen besteld van 70 in plaats van 50 mm. om te kijken of het daarmee beter gaat. Op onderstaande foto’s zie je het Denham stuur met de 70 mm stuurpen. De as van stuurpen naar handvatten komt hiermee aan de voorkant van de handvatten uit. Wellicht moet de stuurpen dus nog iets langer.

Bij het Jones-stuur liggen de handvatten verder naar voren met een 50 mm stuurpen.

Op de KOGA Trekkingdag/Wereldfietsbeurs zagen we dat op de daar tentoongestelde Worldtraveller een behoorlijke lange stuurpen zit gemonteerd. Een langere stuurpen is tevens handiger bij het bevestigen van een houder voor navigatie, fietsbel of cockpit-tassen bij een bikepackinguitrusting.

Tegenwind
Met een even lange stuurpen zitten de bar-ends zitten minder ver weg dan de voorste buis van de H-Loop van Jones. Een nadeel bij tegenwind want je zit minder diep. Een langere stuurpen lost dit ook op.

Alternatieven

Het stuur van Denham is geïnspireerd op de VeloOrange Crazy bar. Dat stuur heeft ook twee inner bar-ends. Denham startte zijn meest recente reis in het zuidelijkste puntje van Zuid-Amerika met dit stuur op een lichtgrijze Worldtraveller. Toen hij in Panama aankwam, gaf zijn Nederlandse sponsor KOGA hem een oranje Worldtraveller 2.0 met het aangepaste Denham-stuur.

Als je de Crazy bars, de H-Loop en de KOGA Denham op elkaar legt, dan zie je dat de bar-ends van de Crazy bars langer zijn en dat de Crazy bar en de H-Loop van Jones allebij een grotere kromming naar achteren (sweepback) hebben. Zie onderstaande afbeelding. Het Denham-stuur is donkergrijs.

De Moloko van Surly lijkt een kruising tussen de Jones H-loop en de Crazy Bar. Maar dit stuur lijkt volgens de tekeningen een grotere reach te creëren. Daarbij is het stuur gemaakt van CroMo in plaats van aluminium zoals onze frames. Ik ben geen fan van verschillende metalen combineren in verband met elektrolyse. De Moloko is door het gebruik van staal ook zwaarder dan Jones-sturen. Een tijd geleden was er niet aan de Moloko te komen maar nu verkopen zowel Just Pedal als Bike-Components dit stuur.

Denham heeft zelf een artikel gepubliceerd met een vergelijking van het Denham-stuur met andere sturen. En daarbij ook de site van WhatBars gebruikt, ontdekte ik later.

Verkrijgbaarheid

De vakantiefiets KOGA Worldtraveller S wordt standaard met dit stuur geleverd. Daarom kan je het stuur soms kopen bij KOGA-dealers, als zij een KOGA verkocht hebben aan iemand die een ander stuur wilde hebben dan de Denham. Eén van die dealers is de Vakantiefietser in Amsterdam. De enige andere online verkoper zit in Engeland, Cycle Sense, maar pakketpost vanuit Engeland is prijzig. Het stuur wordt in kleine hoeveelheden geproduceerd. “Het is echt een collectors item,” aldus Eric Schuijt van De Vakantiefietser. “Ik zou willen dat er duizend per jaar van werden geproduceerd, die zou ik allemaal verkopen.” In mei krijgt hij weer een nieuwe voorraad.

Volgens Denham past zijn stuur op een groot aantal fietsen, van een kort frame met een dropbar tot een langer frame zoals een Surly Ogre of Troll.

Deze lente testen we de Denham-sturen, gaan we kijken welke lengte stuurpen voor ons het beste werkt. We weten echter nog niet zeker of we er ook mee op vakantie gaan.

*) Drops of drop bar is Engels voor racestuur en flat bar is een recht stuur zoals je op mountainbikes ziet. De voor- en nadelen worden uitgelegd in de volgende video.