Iedereen die wat sneller fietst dan de gemiddelde fietser kent het fenomeen: op drukke fietspaden wil je kunnen inhalen maar je fietsbel wordt niet gehoord of je voorliggers maken maar een heel klein beetje ruimte waar je niet met je trike of velomobiel langs past. Je stem gebruiken werkt uitstekend maar dat kan alleen als je dichtbij bent en dan moet je iedere keer afremmen.

Een Quest (XS) heeft een claxon voor als de bel niet gehoord wordt maar op de trike moesten we het alleen doen met een fietsbel. Voor zijn verjaardag had ik vorig jaar Dave al een belachelijk dure fietsbel gegeven die zou moeten klinken als Tibetaanse klankschalen maar ook die zorgt er niet altijd voor dat mensen op tijd opzij gaan. Toen we nog velomobiel reden was ik op zoek naar een wat liever klinkend alternatief dan de standaard claxon, zo’n vogelgeluid als wat Victor, die we kennen van de ligfietsvereniging NVHPV, in zijn velomobiel heeft. Hij heeft deze six tone sirene, maar die is dus niet kant-en-klaar, die moet nog aangesloten worden op een energiebron, dus ook niet handig op de trike.

Belachelijk dure fietsbel

Inhalen
We fietsten eerdaags een rondje om de Oostvaardersplassen toen we een andere trike-rijder tegenkwamen, Juliane uit Lelystad. Dat was even gezellig kletsen. Juliane had een AirZound op de trike gemonteerd en we hadden het erover hoe lekker rustig het nu is op de paden maar hoe druk het is in de zomer en hoe lastig het is om steeds in te halen. De AirZound is een toeter met een apart luchtreservoir dat werkt op luchtdruk. Deze kan je met je fietspomp oppompen tot 5 bar. De hare deed het niet meer maar ze vond het een fijn ding. Op Ligfiets.net vond ik een artikel over AirZound en in de reacties viel me op dat deze toeter vaker storingsgevoelig is. Op YouTube zijn ook een paar vernietigende recensies te vinden over het ontwerp. Onder andere de hoorn blijkt heel makkelijk van het stuur te vallen. Dit meldden meerdere fietsers. Daarom ging ik op zoek naar een alternatief.

AirZound fietstoeter werkt op luchtdruk

De keuze viel op een toeter op batterijen, de Hornit. Die heeft twee standen. In de stand ‘piercing’ produceert het ding 140 dB en in de stand ‘horn’ 121 dB. Dit moet ook voor automobilisten goed hoorbaar zijn. Om te schakelen tussen deze twee geluiden moet je de knop achterop de claxon indrukken. Volgens de gegevens van de fabrikant werkt de Hornit 6 tot 12 maanden op twee AAA-batterijen, uitgaande dat je de toeter zes keer per dag gedurende een seconde gebruikt. Dat lijkt me rijkelijk vaak dus ik verwacht langer dan een jaar te doen met de batterijen. Je bedient de claxon met een knopje dat met een iel stroomdraadje verbonden is met de toeter. De bedoeling is dat je dit draadje om je stuur wikkelt en dan beschermt met stuurtape. Het voordeel is dat je het deel wat lawaai maakt wat verder van je oren weg kunt plaatsen. In de handleiding word je gewaarschuwd voor gehoorschade bij langdurig en onjuist gebruik.

Omcirkeld het bedieningsknopje voor de Hornit, dat hoger gemonteerd zit op het stuur dan de claxon (zie pijl)

De onderdelen zijn makkelijk te bevestigen met de rubber bandjes met gaatjes. Omslaan, vervolgens vastzetten door het gaatje over het uitsteeksel te trekken. Je hoeft het bandje niet eens af te knippen omdat je het uitsteeksel kunt wegsteken onder het apparaat. Simpel. Met een stukje smal ducttape plak ik het draadje vast aan mijn stuur. Het bedieningsknopje zet ik direct onder de handgreep. Het advies is het ergens te zetten waar je bij kan tijdens het remmen.

Waterafstotend
Het batterijvak sluit met een schroef. Daar ben ik niet zo’n fan van omdat schroeven naar verloop van tijd meestal doorgedraaid raken. Ook moet je op zoek naar gereedschap om je batterijen te kunnen vervangen. Verder moet de praktijk leren of de Hornit een beetje tegen modder kan. De toeter heeft een IP-codering van 44. Dat is helaas niet geheel stof- en waterdicht. Het houdt in dat de toeter tegen opspattend water kan maar niet tegen stortbuien. Schade door water vallen niet onder de 12 maanden garantie volgens de bijsluiter. Dus benieuwd hoe lang de toeter meegaat in ons natte landje.

Dan een test in de kou. Het is twee graden boven nul maar er komt een ijzige wind uit het noordoosten en daardoor is de gevoelstemperatuur min acht. Ik test de toeter eens op een rustig stuk en zeg nog tegen Dave “niet schrikken”. Een wat ielig zoemgeluid komt uit de toeter, niet op het beloofde niveau dat nog te horen zou zijn door een automobilist. Ik test het geluid later met een decibelmeter op mijn telefoon. Ik zie het apparaat uitslaan naar waarden rond de 92 decibel. Dat is nog steeds een niveau waarvan je gehoorschade kan oplopen maar het is niet de beloofde 140 decibel. De toeter lijkt dus slecht tegen kou te kunnen, waarschijnlijk geven de batterijen minder spanning door de kou.

Dove kwartels
Ik heb de claxon pas twee keer in de praktijk getest, op mensen die de fietsbel niet hoorden. Maar deze dove kwartels waren ook niet zo onder de indruk van de claxon want veel te druk met elkaar of andere dingen. Het is dus helaas niet zo dat ze direct goed aan de kant gaan. Al met al valt de Hornit dus wat tegen.