Team Kampeerwijzer heeft een hekel aan Franse ventielen, zoals al eens uitgebreid verklaard en gemotiveerd in Weg met het Franse Ventiel! – deel 1. We vervingen de binnenbanden met Frans ventiel al eerder op onze velomobielen. Nu waren de trikes aan de beurt. Want dat zijn fijne fietsen maar er schortte nog wat aan: Franse ventielen! Tijd dus voor revolutie, viva la automobielventiel eh… valve!

Was het bij de velomobielen nog een kwestie van binnenbandjes vervangen van eenzijdig opgehangen wielen om ons te verlossen van het Franse ventiel, bij de trikes moest er meer gebeuren. Het ventielgat in de velgen was precies passend voor Franse ventielen en moest daarom uitgeboord worden van 6,5 naar 8 milimeter, zodat voortaan elke soort binnenband past. In het buitenland weet je immers niet wat je kunt krijgen als je om een binnenband verlegen zit. Maar het voornaamste doel was om er meteen binnenbanden met autoventielen op te kunnen zetten, of zoals Dave het consequent blijft noemen: Amerikaanse ventielen. Want fietsen in de Verenigde Staten hebben ook autoventielen.

Autoventiel in achterwiel trike

Velgbreuk in Verweggistan
Gaan boren in je holle aluminium velgen voelt heel erg verkeerd en misschien gaat een van onze volgende blogposten nu wel over velgbreuk.  Binnenkort gaan we voor het eerst met kampeerbagage op pad met beide trikes, dus wie weet. Ik werd echter gesterkt door verhalen op het forum van de Wereldfietser, waar fietsers onderweg ergens in Verweggistan hun velgen moesten laten uitboren omdat er geen binnenbanden te verkrijgen waren met Frans ventiel (ze zijn dus niet gek in Verweggistan). Dat gebeurde ter plekke met low tech materiaal en daarna reden die wereldfietsers toch nog tienduizend kilometer met hun uitgeboorde velgen. Dit deed mij besluiten het avontuur met de boormachine toch aan te gaan. Na het boren vijlde ik de bramen weg met een ronde ijzervijl, die ik ooit van mijn vader heb gekregen toen ik op kamers ging. Tot slot moet je niet vergeten het losse aluminium slijpsel uit je velg te schudden. Aan lekke banden hebben we immers een hekel.

Uitboren ventielgat

Houtboor
Verder ben ik natuurlijk een doe-het-zelf prutser zoals de meeste doe-het-zelvers zonder technisch beroep. Dat bleek ’s avonds meteen alweer toen ik tegenover Dave verklaarde dat het boren zo rottig ging en ik droog te horen kreeg: “maar dat is ook een houtboor”. Ik kan altijd goed steenboren herkennen en denk dan op de een of andere manier altijd dat de rest in het doosje bestaat uit metaalboren maar er is dus nog een derde categorie: stom-stom-stom. De gaten waren niet mooi rond geworden dus Dave koos vanwege mijn ervaring voor een andere aanpak: niet de klopboormachine maar de accuboormachine, omdat die minder toeren maakt waardoor je meer beheerst kan boren. Ook koos hij ervoor eerst voor te boren met een frees, zodat de boor beter geleid wordt. En uiteraard het uitboren zelf met een 8 mm metaalboor. Dit ging inderdaad een heel stuk beter. De wielen zetten we klem in een Black & Decker Workmate, ooit gered van het vuilnis.

Trike zonder achterwiel

Achterwiel is zwaar
Het achterwiel was nog extra lastig te (de)monteren want niet alleen heb je te maken met een schijfrem, maar ook met een velgrem (de parkeerrem) en de stroomkabel naar de motor, die je beide moet loshalen, en natuurlijk de ketting van de cassette want de trike heeft een derailleur. Daarnaast weegt het achterwiel met motor 8 kilo –ik ging er even mee op de weegschaal staan– wat lastig werken is als je de buitenband weer probeert om te leggen. Als we echter in het veld (in wind en regen…) een keer de binnenband van het achterwiel moeten vervangen, hebben we dit in elk geval nu mooi een keer thuis geoefend.