Jolanda Linschooten heeft een indrukwekkende buitensport-cv. In dit boek beschrijft ze een reis waarin ze in zeven weken van Land’s End in het zuidwesten van Groot-Brittannië naar het noordoosten van Schotland hardloopt. Ondertussen kampeert ze ultralight: haar rugzak weegt 8 kilo. Jolanda is een ultraloper: ze rent afstanden van 50-70 kilometer per dag, ook door de bergen.
Onderweg kampeert Linschooten hoofdzakelijk wild en maakt ze gebruik van het Britse recht ‘right to roam’ om ook buiten de paden de mooiste route af te leggen door de bergen van onder andere het Lake District en Schotland.
Boekomslag Niet De Race Maar De Reis
De schrijfster is bekend van het boek Kanoparadijs Nederland, schrijft onder andere voor de tijdschriften Op Pad en Runner’s World en leeft van haar boeken en lezingen over haar reizen. Op een van haar reizen is ze op eigen kracht dwars door Alaska getrokken met mountainbike, te voet en per kano van noord naar zuid. Zij is ook de eerste Nederlandse vrouw die op ski’s de Groenlandse ijskap is overgestoken.
Onzekerheden
Een stoere vrouw die weet wat ze wil, zou je denken. Maar niets is minder waar. Het boek begint met een lang excuus waarom ze alleen reist en haar man zeven weken alleen laat. Ze worstelt ermee en heeft het gevoel dat ze iets moet uitleggen. Haar onzekerheden over de reis, de opmerkingen van anderen, alles komt aan bod. Ze komt over als een neurotische zanikpiet. Maar als lezer bekruipt je al snel het gevoel dat er meer aan de hand is. Zo is ze extreem georganiseerd, naar eigen zeggen om controle te houden, “dat is belangrijk”. Als ze denkt op zichzelf te zijn op een strand maar er blijkt ook een man alleen aanwezig, reageert ze angstig. De reis confronteert haar met trauma’s uit haar jeugd. Jolanda laat het allemaal in dit boek de revue passeren: eigenlijk stof om te bespreken liggend op een divan.
Foto achterflap van Jolanda Linschooten
Zit ik daar op te wachten als koper van een reisverhaal? Nou nee, dan was ik wel langs de plank ‘psychologie’ gelopen in de boekenwinkel. Je kan ook zeggen dat deze extra laag het boek diepgang geeft. Net als je denkt: gadver, ik zit helemaal niet te wachten op deze ellende, draait er iets om. Steeds meer tipjes van de sluier over haar weggestopte herinneringen komen naar boven en dan wint de schrijfster langzaam je symphatie om je op het einde te raken. Het is ook niet niks wat ze heeft meegemaakt. Wat erg voor haar dat dit zulke diepe sporen in haar ziel heeft achtergelaten. Het is immers zo’n 35 jaar later en nog steeds lijkt alles niet verwerkt.
Foto uit het fotokatern van het boek
Tegen het eind blijkt deze hardlooptocht niet alleen een lange reis of stof voor een boek maar ook een pelgrimage: een louterende tocht om in het reine te komen met het verleden. Tevens wordt duidelijk dat haar getraumatiseerde verleden juist er voor heeft gezorgd dat haar thuis buiten is en zo is het toch een echt reisboek.
Titel: Niet De Race Maar De Reis
Schrijver: Jolanda Linschooten
Uitgever: Luitingh-Sijthoff
Eerste druk 2015, tweede druk 2016
ISBN 978 90 245 6681 5
Paperback met fotokaternen in kleur, 255 pagina’s.
Kampeerwijzer 
Geweldige vrouw! Ik heb diverse lezingen van haar bijgewoond, altijd met haar hond erbij. Ze heeft volgens mij ook nog een record van een ultraloop voor vrouwen over de Alpen, en heeft veel bijzondere avonturen beleeft met haar hond en die andere buitensporter Frank van Zwol (volgens mij heb ik nog met hem op de lagere school gezeten).
Groeten, Wilco.
Frank van Zwol is haar echtgenoot en schrijft ook leuke boeken, die ik al wat jaren geleden heb gelezen.
Jolanda en Frank: twee helden voor mij die ik pas nog op het kanotreffen in Ossenzijl heb ontmoet. Ze geven regelmatig lezingen met prachtige foto/films beelden. Ook de boeken ken ik: “Het kano paradijs Nederland’ (voor mij de kanobijbel), de thrillers van Frank en de reisverslagen van Jolanda. ‘Niet de race, maar de reis’ vind ik een bijzonder sterk boek, want naast een reisverslag leer je ook Jolanda persoonlijk kennen. ‘Niet de race….’ zat ook voortdurend in m’n hoofd op m’n roeifietsreis naar Santiago. Prima recensie van Belle!