Sittard → Someren (Pipowagencamping)

Eerst fietsen we naar Maaseik om daar de Oeverlandroute op te pakken. We fietsen een stuk langs de Maas en zien dat van een brugpijler de hele fundering is weggespoeld. Ook zien we veel afval. Een verzameling koelkasten langs de kant. Een haag die wel een kunstobject lijkt geworden: half groen, half afval, tot aan kapotte kliko’s aan toe die erin verweven zitten. Het zijn stille getuigen van de te hoge waterstand.

Maaseik waar we de Oeverlandroute oppakken

Bij de brug van Maaseik staat de Belgische politie het verkeer te regelen zodat er maar één richting tegelijkertijd over de brug rijdt. Hier pikken we aan op de LF7-Oeverlandroute. Die voert langs allerlei water. Een dode rivierarm, recreatiemeer, kanaal of water in een bos. De route komt door nationaal park De Grote Peel.

Sober verlaten gebied
De Oeverlandroute gaat door sober verlaten gebied. Ik krijg overal het gevoel dat het zondag is of dat iedereen weg met vakantie. Een dooie boel dus. Maar wel lekker autoluw. Gek dat we dit gevoel niet op de heenweg hadden, in de natuur. De Oeverlandroute blijkt al gauw ook een oeverloze route want je hebt de fiets nog niet lekker op snelheid of je moet weer afslaan of oversteken en daardoor schiet het voor je gevoel niet echt op.

De plek waar we lunchen is een beetje triest, het decor is oubollig en de zaak ligt aan een grote parkeerplaats. Ook komen we langs ontzettend veel stinkende varkensstallen hier in Brabant. Wellicht dat de route daarom is geschrapt? Wel is de hele dag warm en zonnig, dus het weer zit mee.

Verloederde camping
Als het tijd is om de tent op te zetten zoeken we een camping op de kaart. Zo vinden we camping De Vrolijke Flierefluiter maar we treffen er niets aan waar we vrolijk van worden. Het is een verlaten en verloederde camping met enkele overjarige caravans. Er zit een herdershond in een grote kooi in zijn eigen uitwerpselen. We krijgen het idee dat hier seizoensarbeiders gehuisvest worden die nu nog allemaal aan het werk zijn. Er wappert een gerafelde en verbleekte Vekabo-vlag. De telefoon wordt niet opgenomen en als we aanbellen bij de deur van het woonhuis is er ook geen reactie. Op de site staan de tarieven van 2018.

We besluiten een stukje verder te fietsen richting Someren waar de Pipowagencamping zit. Dit blijkt een met zorg aangelegde leuke camping gericht op gezinnen met jonge kinderen. Je kan hier een woonwagen huren. Wij kunnen online reserveren en gaan dan boodschappen doen in het iets verder gelegen plaatsje Someren. Hier sla ik drie doosjes paracetamol in voor mijn rug. Ik krijg namelijk nauwelijks nog mijn been over mijn zadel. Een dropper post om je zadel te laten zakken zou nu erg handig zijn!

De tent staat

Op de terugweg van Someren zien we een enorm regenfront naderbij komen. Aangekomen op de camping zetten we in een recordtijd onze tent op. Uiteindelijk blijkt het niet nodig, de bui trekt aan de camping voorbij. Pas nadat we gedoucht en gekookt hebben, valt er kort een bui. Niet dat dit erg is, deze camping heeft meerdere slechtweervoorzieningen. Je kan buiten overdekt zitten bij een open haard, er zijn tentdoeken boven tafeltjes gespannen en er is een soort woonkamer met een aanrecht en waterkoker.

Zitje met open haard op Pipowagencamping in Someren

Op de Pipowagencamping is voor kleine kinderen echt van alles te ontdekken en te doen. Er zijn dieren en een avonturenbos, waar ze op ontdekking kunnen, Hier kunnen ze bijvoorbeeld muziek maken.

Auditieve ontdekkingen doen in het avonturenbos

Ik hoop dat vannacht mijn rug weer opknapt van het slapen op een slaapmat want na twee nachten in een hotel op een boxspring is ie aardig naar z’n mallemoer. Ik kan niet eens meer helemaal rechtop staan. Daarom heb ik eenzijdig het slechweerprotocol opgezegd en vanaf hier naar huis kamperen we, weer of geen weer.

Woonwagens op Pipowagencamping

Als we even rekenen, dan moeten we vandaag zo’n zeventig kilometer afgelegd hebben. Iets meer als je het boodschappen doen in Someren op-en-neer meetelt. We hadden de wind dan ook grotendeels mee. Hoewel de Oeverlandroute zodanig kronkelt dat we ‘m soms zelfs tegen hebben.