De timing van de publicatie van de vorige blogpost over solo reizen was niet toevallig gekozen. Het altijd hechte Team Kampeerwijzer is namelijk gescheiden… door 9 uur tijdsverschil!
Vrijdagochtend vroeg bracht ik Dave naar Schiphol. Hij moet voor zijn werk een week naar Las Vegas. Zelf vertrok ik die middag met de fiets op de trein naar Ede-Wageningen om een klein stukje verder met fiets en tent neer te strijken op natuurkampeerterrein Landgoed Quadenoord. Hier vond het Wereldfietsbeurskampeerweekend (driedubbele woordwaarde) plaats, een kampeerbijeenkomst van vereniging De Wereldfietser in hetzelfde weekend waarin de Wereldfietsbeurs plaatsvindt. Een verslag over het kamp, de toertocht en de beurs volgt later deze week want ik ben pas gisteravond thuisgekomen en toen alleen maar alle spullen uitgehangen en opgeruimd en vroeg naar bed om vanochtend weer om half 6 op te staan voor mijn werk. Maar ik heb een supertof weekend gehad met alleen maar leuke contacten dus misschien heb ik toch wat opgestoken van het boek ‘Hoe reis ik solo’. Je kunt ook alvast het uitstekende verslag van de Wereldfietsbeurs op Cor Op Pad lezen met allemaal links naar blogs daarin.
Ik heb nog maar sporadisch contact met Dave want in Las Vegas is zoveel beton aanwezig dat telefoneren niet tot de opties behoort “Your call did not go through. Please call again.” Hierdoor heeft Dave ook op de beurs geen internetontvangst. Daarnaast is er 9 uur tijdverschil en zijn eigenlijk de enige contactmomenten voor zijn ontbijt en als hij naar bed gaat – precies de tijden waarop ik in de trein van en naar mijn werk zit. Dan merk je opeens dat de wereld toch groot is maar ook weer niet zo groot als toen we het nog moesten doen met luchtpost.
Las Vegas, Nevada
Sporadisch komt er iets door via iMessage. De reis naar Las Vegas duurde 16 uur, met een overstap op Los Angeles. Dave is geschrokken van de armoedige aanblik van dat vliegveld.
Las Vegas is volgens hem nog erger dan hij het zich kon voorstellen. Het hotel waar hij en zijn collega’s zitten heeft een automatische incheck en overal staan ‘vending machines’. Het eten schijnt verschrikkelijk ongezond te zijn, iets wat ze daar ‘comfort food’ noemen. Overal knipperen lampen, schalt keiharde hiphop door de speakers en op alle plaatsen mag gerookt worden. Zijn hotelkamer stonk dan ook naar een asbak.
Om van de lange vlucht bij te komen had Dave met zijn collega’s een bijkomdag waarop ze de Hoover Dam bezochten en een stuk van Route 66 hebben gereden. Hier is Dave gelukkig wat van opgeknapt want hij ging met griep en koorts het vliegtuig in. Het is in Las Vegas momenteel 30 graden. Nu hadden we hier in Nederland natuurlijk afgelopen weekend ook heerlijk weer met 21 graden maar met het inpakken van de koffer vorige week was het idee van 30 graden erg onwerkelijk.
Vrijdag wordt Team Kampeerwijzer weer herenigd, als alles goed gaat met de vluchten.
Is het Wereldfietserbeurskampeerweekend een solo versie van het Wereldfietsersbeurskampeerweekend?