In het kader van “laten we iets gaan doen wat we (bijna) nooit doen” togen Dave en ik naar het theater. In een theater te Houten gaf beroepsavonturier en ultraloopster Jolanda Linschoten een multimediale presentatie over drie reizen die ze “op eigen houtje” maakte met partner Frank van Zwol: Scandinavië Op Z’n Wildst. Erg wild werd het niet, trailrunner Jolanda is namelijk op zoek naar rust, “slowmo” in haar bewoording.

De drie reizen begonnen ieder met een zelfbouwproject: zelf ski’s maken, te beginnen met het omhakken van een geschikte den. Hiermee skiet ze samen met man en husky door het nationale park Dovrefjell. Voor de reis erop maakten ze zelf sneeuwschoenen van hout en touw voor een tocht door de besneeuwde bossen bij Rondane. Het laatste project bestond uit het zelf bouwen van een kano. Deze zelfbouwprojecten werden uitgevoerd onder leiding van vakmensen in Noorwegen die deze ambachten nog beheersen. Vandaar de ondertitel “op eigen houtje”. Jolanda beschreef dat het eerst zelf bouwen haar hielp om in het gewenste rustige ritme te komen. Op YouTube is een trailer te bekijken van de multimediapresentatie die wij bezochten:

Het ‘multimediale’ bestond uit film en foto’s met muziek en soms gesproken woord. Tot zover niets bijzonders. Talloze van dat soort video’s zijn te vinden op internet, zelfs van Kampeerwijzer (zie Schotland en Loonse en Drunense Duinen als voorbeelden van video’s waarin foto’s en bewegend beeld afwisselend gemonteerd zijn). In plaats van ingesproken voice-overs ging nu echter af en toe de spotlight aan op het podium en trad Jolanda uit de coulissen, gekleed in een halflange zwarte jurk met kant, zwarte pumps en een rood jasje. Op het podium stonden de zelfgemaakte sneeuwschoenen en ski’s.

Jolanda Linschoten in de spotlight naast haar film

De beelden in de film waren prachtig en prima gemonteerd en van muziek voorzien. Leuk nagedacht over creatief cameragebruik, bijvoorbeeld door de camera in je handen houden terwijl deze op je gezicht is gericht wanneer je het water in duikt, waarbij de camera als eerste onder water gaat. Sommige beelden waren een beetje misselijkmakend, bijvoorbeeld als de camera schokte doordat deze vastzat op een ski of hun husky. Gelukkig duurden die scènes niet lang of waren ze op een speciale manier gemonteerd (met minder beeldjes per seconde) waardoor het minder stoorde. Verder veel schitterende opnamen in slow motion van de sterrenhemel, het noorderlicht en zonsondergangen.

Zaal loopt vol met de oudere bezoekers na de pauze

Wat bijzonder aan de gemaakte kanotocht is, is dat ze de route volgen van een reis uit 1927. Dit naar aanleiding van een boekje dat Jolanda via internet op een antiquariaat heeft gekocht. In het boekje beschrijft ene Elsa Wideblom hoe je een kano bouwt en een reis die ze ermee maakte. Eerst via een rivier stroomopwaarts en daarna via een andere rivier stroomafwaarts terug. Hoewel het landschap weinig is veranderd – er zijn in dit gebied in Zweeds Lapland bijvoorbeeld nog steeds geen wegen of internet – is het landschap wel meer verlaten dan in 1927. De wegterende overblijfselen van oude plaggenhutten van de Sami staan her en der verspreid als een herinnering aan de voormalige bewoners, die Elsa Wideblom nog regelmatig ontmoette in haar boek.

Jolanda Linschoten in gesprek met bezoekers na afloop presentatie

Het thema van de reizen naar Scandinavië is dus het zoeken naar rust in het leven. Tijd maken en meer genieten van tijd door niet zoveel mogelijk te willen doen in de weinig beschikbare tijd die wij als mens hebben. Dit uitte zich ook in een rustige verteltrend die nogal gekunsteld aandeed. Alsof. ze. lessen. logopedie. hééél. bewust. aan. het .toepassen. was. Bijzonder voor iemand die tot voor kort in plaats van rustig te wandelen met een rugzak overal doorheen rende, zoals 2000 kilometer in zes weken, diagonaal door Groot-Brittannië, van Lands End naar de kust van Schotland (beschreven in haar boek Niet De Race Maar De Reis). Rust is misschien een thema dat je erg aanspreekt als je zelf ervaart altijd tijd te kort te komen en beseft dat je niet meer eeuwig de tijd hebt. Maar op mij kwam hierdoor het ‘multimediale’ gebeuren over als een soort midlifecrisis-variant van het Outdoor filmfestival E.O.F.T. Dáár worden video’s getoond van gewaagde ondernemingen, snel gefilmd met behulp van drones en zit de zaal vol met jongeren. Het publiek van deze Mondiavisueel-presentatie is twee keer zo oud. Na afloop van de presentatie komt als ‘klapstuk’ de zelfgebouwde kano het podium op zakken. Ook Frank, die in de zaal zit, wordt het podium op geroepen. Frank heeft een geruit hemd en een buitensportbroek aan als in de film. Het detoneert naast de jurk van zijn vrouw en presentatrice.

De moeite waard?
Is zo’n ‘multimediapresentatie’ de moeite waard om af te reizen naar het theater? Ik vind van niet en op de terugweg bleek Dave er hetzelfde over te denken. Zoals het werd verteld kan het ook als een voice-over in de film gemonteerd worden. Met 26 euro per kaartje waren we samen 52 euro kwijt voor de entree. Daar komt nog een kopje koffie bij en reiskosten. Dat vond ik het niet waard omdat ik de persoonlijke presentatie niets vond toevoegen. Dan huur ik liever een outdoorfilm voor 5 euro bij Vimeo On Demand, zoals de film One Year On A Bike of de video’s van E.O.F.T. Of bezoek ik de lezingen op de Fiets en Wandelbeurs. Ik beschouw het dan maar als een benefietavond: we hebben bijgedragen aan een inzameling voor het volgende avontuur van Jolanda en Frank.

Zelfgebouwde kano en Frank op het podium

Van Jolanda Linschoten las ik eerder haar boek Niet De Race Maar De Reis. Zij is samen met haar man ook de auteur van Kanoparadijs Nederland, waar allerlei tochten voor met de kano in beschreven staan. Frank van Zwol verwerkt zijn buitensportervaring (hij was ook redacteur bij outdoormagazine Op Pad) tegenwoordig heel succesvol in fictie. Op zijn naam staat onder andere de thriller Het Thule Incident. Zie voor dit boek en overige boeken van het stel de site van Jolanda Linschoten. Zie voor deze multimediale presentatie (er is er nog een op 30 januari) en andere  presentaties het programma op Mondiavisueel.