Te koop: twee velomobielen

Gisteren onze velomobielen naar Velomobiel.nl gebracht zodat ze verkocht kunnen worden aan een nieuwe eigenaar. Gezamenlijk fietsten we de laatste rit van 35 kilometer naar Dronten en namen we afscheid van Theo en Allert maar niet zonder ze te complimenteren met hun goede zaak.

Naar de velomobielen zullen we geen heimwee hebben maar wel naar de goede services die we altijd kregen bij Velomobiel.nl. Zoals altijd luisteren naar de klant, meedenken, onderdelen op voorraad, eventuele problemen oplossen, vakkundige aanpassingen, direct reageren op je vragen en bestellingen per e-mail en steevast de telefoon opnemen. Altijd wel een kopje koffie en een interessant gesprek. Dit zullen we gaan missen. Verder was 35 kilometer natuurlijk de perfecte afstand om van je fietsenmaker af te wonen.

De velomobielen van Kampeerwijzer terug op het honk

Anders dan sommige andere ligfietsers hebben wij niet de neiging om een verzameling ligfietsen aan te leggen. Er circuleren zelfs formules voor op het internet, dat je er altijd één te weinig zou hebben. Wij zijn meer van het ‘less is more’. Als je iets niet meer gebruikt maar het is nog wel goed, dan kan je er beter iemand anders blij mee maken. Ik had het afgelopen jaar nog maar 788 kilometer gefietst met mijn velomobiel. Dave nog véél minder, alleen op en neer naar Dronten voor de Oliebollentocht. Dat was heel mooi om mee te maken en een mooie afsluiter.

Draaicirkel
Allert toetste bij Dave meteen een nieuw idee voor een nieuw te ontwikkelen velomobiel, dat een instap zou hebben als van een Leitra en twee achterwielen als een Hase Kettwiesel, zodat deze een zeer kleine draaicirkel zou krijgen. Of hij daarin geïnteresseerd zou zijn. Dat zou hij een jaar geleden zijn geweest, toen Dave door een hardnekkige frozen shoulder nauwelijks meer uit de Quest kon komen (en sowieso niet zonder heel veel pijn), de reden ook voor de aanschaf van de trikes en nu de verkoop van de velomobiel. Maar we hebben nu al een oplossing voor dat probleem waar we erg blij mee zijn. Wel leuk dat Allert na de Quattrovelo alweer nadenkt over een nieuw ontwerp. Er zijn meer mensen met uitstapproblemen, die daar erg gebaat bij zouden zijn.

Trike naast velomobiel

Het idee van sommigen dat een velomobiel het hoogst haalbare is op het gebied van fietsen delen we niet. Wij vinden op een open trike rijden veel fijner. Dat bleek al uit het feit dat steeds de trike werd gepakt en niet meer de velomobiel. Dat heeft ook wel te maken met dat het handiger is om allebei op een zelfde soort fiets te rijden. Het eerste idee was dat Dave trike ging rijden en ik velomobiel bleef rijden. Maar de fietsen hebben verschillende snelheden in verschillende omstandigheden, dus dat is onhandig. Heuvelaf is de velomobiel bijvoorbeeld veel sneller en heuvelop de trike. Alle voordelen van een trike zijn al eerder aan bod geweest op dit blog maar de mooiste las ik onlangs in Ligfiets& en komt van Bart Verhees, de maker van de Alleweder: “op een open ligfiets word je soms nat, in een gestroomlijnde ligfiets altijd”. Alle voordelen op een rij.

Actieradius
Wat we zullen missen aan een velomobiel is dat alle kinetische energie die je erin stopt erin lijkt te blijven: de Quest rolt eindeloos door. Onze trikes hebben dat niet, door de weerstand van de motor. Je actieradius wordt met een velomobiel alleen bepaald door tijd of je uithoudingsvermogen. Je gaat ook veel sneller. We reden gisteren tussen de steden 35-42 kilometer per uur (ja, net fietsvakantie achter de rug, dan wil het wel). Met dezelfde energie rij ik met de trike hooguit 29 kilometer per uur, meestal zelfs maar 25. Je spulletjes om je heen: een banaan die voor het pakken ligt onder het rijden of je zonnebrandmiddel. Niet dat je van dat laatste veel meer nodig had dan voor je neus en hals. Met een trike ben je op mooie dagen even wat meer tijd kwijt aan het insmeren van armen en benen. Van de velomobiel hebben we geleerd dat we het liefst op drie wielen rijden. Als je stopt hoef je niet af te stappen en je kan zo langzaam als je wilt de berg op.

Op de terugweg van Cycle Vision 2016, een van de laatste gezamenlijke ritten met de velomobielen

De kilometerstand van de XS is 11.296, die van Dave is onduidelijk, zijn fiets is tweedehands bij Velomobiel.nl aangeschaft en de kilometerstand op de fietscomputer was bij aanschaf lager dan op de rijderslijst van Velomobiel.nl. Allert en Theo hebben de fietsen bekeken en de prijs bepaald: EUR 3950 voor de witte Quest 644 (02-2013) en EUR 5500 (09-2014) voor de blauwe carbon Quest XS 108. De Sinner kap voor een Quest is los te koop. Volgens Theo, die de taxatie deed, zien beide fietsen er ‘erg netjes uit’. Ik heb ‘m echt nog gewezen op de kras aan de onderkant rechts en de schilfer die onder bij de staart weg is omdat Dave een keer niet op tijd zag dat ik remde maar dat stelde volgens hem niets voor. Dave heeft het voor elkaar gekregen de fiets in exact dezelfde staat weer in te leveren.

Op Texel, XS met zonnepaneel

Toverstokje
Mijn XS is extra interessant voor de fietser die net iets te lange benen heeft voor een XS. De fiets heeft een verlaagd frame en een lager opgehangen stoeltje. Uiteraard passen kleinere mensen er ook in maar mocht je net te groot zijn voor de XS en te klein voor de Quest dan is dit je kans. Je moet echter geen hekel hebben aan Harry Potter want de fiets heet Nimbus 2000. Toverstokje om verkeerslichten van rood naar groen te toveren ligt op een klittenbandje op de flens links. Tevens is er een los daglichtpaneel aanwezig en een step-up converter om de 12 V-batterijen van je fiets opgeladen te houden tijdens lange ritten. De XS is inclusief elleboogsteunen, USB-aansluiting, houder GPS, twee koplampen, twee zijspiegels, hoekprofiel om uitstappen te vergemakkelijken, stuur opgehangen, tweede accu, windscherm, stormstrip, gereedschap, velomobieltas en fietspomp. Dave’s witte Quest heeft LED dagrijverlichting, waar ik altijd erg jaloers op was. Hiermee doe je dagen met je batterij en ben je toch goed zichtbaar. Ook twee achteruitkijkspiegels en koplampen, hoekprofiel, elleboogsteunen, stormstrip, velomobieltas, Ventisit-vloermatten, GPS-steun, stuur opgehangen.

Nette professionele belettering ‘carbon Nimbus 2000’

Wie geïnteresseerd is of iemand weet die geïnteresseerd is, neemt contact op met Velomobiel.nl. Zij kunnen er voor zorgen dat de fiets op je maat wordt afgesteld, aangepast wordt aan je wensen of in het buitenland komt. Wij vonden het een goed idee om de fietsen via Velomobiel.nl te verkopen zodat iemand die er eventueel voor het eerst mee in aanraking komt, meteen in contact komt met de makers.

Wandelend naar de trein in Dronten kwamen we Ymte nog tegen in zijn grasgroene DF. Hij was al op de hoogte van het ‘nieuws’: “ik zag jullie velomobielen staan”. Ymte is onlangs aangereden van opzij door een fietser, waardoor de puntmuts van zijn fiets in de kreukels ligt. De fietser was gelanceerd over zijn fiets maar had er wonderwel niet veel aan over gehouden.

Update: velomobielen verkocht, tourkap nog verkrijgbaar

Zaterdag 22 juli kregen we van Velomobiel.nl bericht dat onze velomobielen waren verkocht en dat de witte Quest van Dave al was opgehaald in Dronten. Inmiddels is de blauwe XS ook naar de nieuwe eigenaar. Voor 250 euro staat de nauwelijks gebruikte en pico bello Sinner kap nog te koop. Het gaat om een witte kap voor een Quest.

25 Reacties op “Te koop: twee velomobielen

  1. Helder, een fiets die bijna nooit wordt gebruikt vind ik ook niets. Een velomobiel heeft voor- en nadelen en niet iedereen is in de wieg gelegd voor velonaut. Ook zie je vaak dat een velomobiel (bijna) alleen wordt gebruikt voor woon-werkverkeer en te koop wordt gezet als hij daarvoor niet meer nodig is. Zelf vind ik het Quest rijden fantastisch. Ik kan met geringe inspanning grote afstanden afleggen met hoge snelheid en de enige batterij die zo nu en dan moet worden opgeladen is die van mijzelf.

  2. @Piet: Vooral dat laatste vind ik zo’n gedoe met/bij elektrische fietsen. Je moet je altijd bewust zijn van je accu en hoeveel stroom je nog hebt.
    Dat vind ik dus helemaal niets, ik wil gewoon lekker fietsen.
    Zonder motor valt er trouwens ook niet te fietsen met die Trikes vertelde Belle donderdag bij velomobiel.nl.

    @Belle: Ik hoop wel dat je hebt nagedacht over de open ketting, want dat vind ik een ongelooflijk pluspunt van een vm. Geen gedoe met het schoonmaken van de ketting. Ik rijd nu iets vaker op de Taifun en ik zag al dat ik toch de ketting moet droogmaken na het fietsen in een regenbuitje. Ben ik niet gewend met de XS en trouwens ook niet met de Rowingbike ;-)

    • Deze trikes wegen iets van 17 kilo zonder motor en 31 met. Eén accu weegt al bijna drie kilo (we hebben er twee) en het achterwiel met motor weegt 8 kilo. Opladen onderweg is geen probleem, alle campings hebben dankzij de opkomst van de caravan stroompunten op de kampeerplek en/of een oplaadstation voor e-bikes. Wel is je actieradius beperkter maar wij willen toch niet meer dan 120 kilometer fietsen op een dag en dat is prima te doen.

      De ketting staat in de wax en ik maak ‘m niet droog na een regenbui. Dat gaat vanzelf dankzij het natuurkundige principe van verdamping. De ketting loopt door kettingbuizen en is dus net zo goed beschermd tegen vuil als elke andere fiets met derailleur. Ik zie hier geen nadeel of probleem. Onze trikes hebben een 26″ achterwiel. Een Taifun heeft een kleiner 20″ achterwiel waardoor de derailleur lager hangt en eerder vuil wordt.

      • Open ketting bedoelde ik t.o.v. de gesloten aandrijving van een vm. Niet t.o.v. de Taifun. Die heeft trouwens een korte kooi derailleur en die hangt daardoor op ongeveer dezelfde hoogte als een lange kooi derailleur bij een 26″ achterwiel.

        Kettingbuizen beschermen je ketting niet (of nauwelijks) tegen vuil, het vuil hoopt zich daarin juist op.
        Kettingbuizen beschermen wel je kleding tegen het vuil van de ketting ;-)

  3. Ik had al het vermoeden dat jullie afstand zouden doen van of de trikes, of de velomobielen maar ik wist niet hoe de keus zou vallen : dat je het landelijk journaal haalde was natuurlijk wel met een belangrijke eigenschap dat de e-trikes aangaat en niet zo prettig is. Gelukkig blijken ze bij normaler* gebruik ( fietspad ) wel goede en prettige fietsen.

    * Het is een absurde wet

    Als je pijn hebt of krijgt van de specifieke manier van in een velomobiel kruipen, of ermee fietsen zonder ondersteuning en dat blijft houden is het logisch en verstandig dat niet meer te doen.

    Ik hoop dat Theo en Allert een klein beetje onder de indruk zijn dat ze de 2 velomobielen weer terug krijgen omdat een e-trike in jullie geval een fijnere fiets bleek te zijn. Misschien kunnen ze eens gaan nadenken over een aantrekkelijk model in hun stal opnemen dat instappen makkelijker maakt en zinvolle e-ondersteuning geeft….en voldoende verschilt van e-Orca. Wellicht met lichte uitneembare stroomlijn delen minder “opgesloten” kan worden gemaakt om nog meer te kunnen genieten van mooi weer.

    Niet alleen vergrijst de bevolking met steeds kwiekere bejaarden, maar ook gezonde volwassenen willen dus soms andere eigenschappen dan die velomobielen bieden. Soms zal geen velomobiel dan beter zijn dan een andere fiets en dan neem je een andere fiets. Maar ik denk dat er ook nog meer kan dan er nu is :-))

    Maar ik begrijp de keuze goed. Ik zal niets “minder” over jullie denken nu je geen velomobiel meer rijdt :-)))))))

    • Hoi Quezzzt, de velomobielen zijn ingeleverd omdat Dave na twee jaar nog steeds kampt met een frozen shoulder en daardoor alleen met veel moeite en pijn uit een velomobiel kan komen. Het kan jaren duren voor je ervan af bent. Voor zover ik weet is het mogelijk om ondersteuning in te bouwen in de Quattrovelo. Hiervoor is rekening gehouden in het ontwerp. Voor een velomobiel zou het alleen zin hebben bij het optrekken en misschien een heuvel op. Je moet je afvragen of dat het extra gewicht van motor en accu’s waard is. In het verhaal is ook te lezen dat Allert aan het polsen is bij klanten naar de interesse in een fiets met een instap als de Leitra, waardoor je jezelf niet meer hoeft op te drukken uit de fiets. Van Ymte had ik al eens eerder begrepen dat ook de vierwielige Intercitybike de mogelijkheid krijgt om ondersteuning in te bouwen.

      • Als Allert aan het polsen in onder bestaande klanten doet ie iets vreemds : zo’n velomobiel zal bestemd zijn voor een andere doelgroep die ze nu hebben en gewend zijn in een mangat te kruipen. Met uitzondering van rijders als Dave dan bij wie dat mangat een reden wordt om te stoppen. Danweer hij zal vast de enige niet zijn…..Wat dat betreft kan Allert weleens vooruit denken met het gegeven dat veel velomobiel rijders al oudere rijders zijn. Die vroeg of laat ook moeite krijgen met dat mangat.

        Ik denk dat ook heel kritisch zal zijn hoe de vormgeving wordt : hoge velomobielen als Sunriders, (e)Orca’s en Leitra’s zijn er al. Hij zal wellicht met iets moeten komen dat er wel uitziet als iets uit de vm.nl stal – dus aerodynamisch sportief en aantrekkelijk – maar nu met (verborgen) dragend frame ipv een zelfdragende carosserie om de andere instap mogelijk te maken. Welicht hoeft die instap helemaal niet drempelloos/tot op de vloer te zijn als het maar makkelijker is dan een mangat.

        Als hij ook een e-optie gaat bieden ( om de oudere pezen en gewrichten te ontzien ) kan zo’n velomobiel zelfs iets zwaarder zijn zonder echte nadelen. Maar wellicht hoeft ie niet eens veel zwaarder te zijn. Een dragend frame kan wellicht ook heel licht gebouwd worden.

          • Ik bedoelde dat een velomobiel met dragend frame wellicht iets zwaarder zou zijn. Iets moet uitsparingen in het midden om makkelijker in te kunnen stappen immers kunnen dragen zonder dat de velomobiel doormidden breekt. En dat is makkelijker en lichter als je die instap niet compleet drempelloos maakt. Een andere keus zou een vaste dakconstructie kunnen zijn om de krachten te dragen maar dat willen we liever niet als fietser. Alhoewel het zou kunnen met stijlen en daartussen verwijderbare panelen. Kun je ook ergens aan vasthouden/hangen als je instapt.

            De motor, accu en besturingselectronica zullen wel gauw aan de 10 kg zitten verwacht ik. Maar heffen hun nadelen grotendeels op en hebben ook voordelen. Bijvoorbeeld met klimmen of voor de oudere rijder met de oudere pezen en botten die wellicht geen geoefend fietser was maar wel graag zo’n fietsvoertuig wil gaan rijden zonder de pijn en blessures.

            We zullen zien…..vm.nl is volgens mij erg succesvol. met de modellen die ze nu hebben. En een paar daarvan kunnen wel eens een model update gebruiken boven op de doorlopende technische verbeteringen dus er is werk genoeg. ( dikkere smurfenmuts voor Q om maar wat te noemen ) Maar er zijn groepen potentiele klanten die nog niet bediend worden. Als ze daartoe lust hebben kunnen ze nog veel meer succes krijgen :-)))

          • Gaat mank. Lichtere midden motor en kleinere accu voldoende.

  4. Ik raad Dave aan upright rowing met een z-stang en shoulder press (met dezelfde stang) en weinig gewicht natuurlijk. Goed, dat steekt even maar met dat initiatief deel je de eerste klap weer uit. En ik deel n de ervaring!
    Gelukkig geen vervoegingsfouten Belle je had er kennelijk weer zin an!

    • Met een frozen shoulder kan je geen shoulder press uitvoeren: het schouderkapsel is gekrompen, hierdoor is het aantrekken van een jasje al moeilijk.

  5. Dat zat er wel een beetje aan te komen. Zo weinig kilometers en zo veel lof over de trikes. Gelukkig voor jullie zijn de VM’s redelijk waardevast.

    Voor Dave veel beterschap met z’n schouder!
    _________________

    “op een open ligfiets word je soms nat, in een gestroomlijnde ligfiets altijd”

    Ja, als dat eens opgelost kon worden, zou ik met veel meer plezier rijden. Bijvoorbeeld een dubbele-wand stoel met daarin een luchtkanaal, met een schoorsteen bovenop aan de achterkant ofzo. Al blijft m’n open ligfiets rijdende collega ook niet droog.

    Maar als je met een VM hetzelfde tempo gaat rijden als een gewone fiets (55% vermogen), valt dat zweten alles mee. Op een gewone fiets heb je ook geen airflow op de rug. Maarja, een VM nodigt nu eenmaal uit om hard te rijden.

      • Nee, ik heb een ‘rainbow’ matje. ( http://www.ligfiets.net/product/accessory/303/rainbow-zittingkussen.html )
        Wim Schermer is heel duidelijk in z’n woorden dat het Ventisit kussen beter is. Maar sommige anderen zeggen dat het niks uitmaakt of dat het rainbow matje zelfs beter is.

        Het matje is aan mijn rugkant altijd droog, en aan de stoelkant kletsnat (shirt en broek ook nat aan rug-zijde). Na een avond-rit van 60 km haal ik het matje ook eruit en neem ik het mee naar binnen; anders is hij de ochtend erna niet droog.

        Heb jij ervaring met die twee?

        Volgens mij is de volledig dichte stoel gewoon een fout; het vocht kan nergens weg; geen luchtstroming = geen verdamping. Dan heb je alleen nog koeling door geleiding; en dat is natuurlijk veel minder.

        Liever nog rijd ik shirtless, en hang ik m’n shirt over dat Rainbow kussen; anders vreet het m’n rug open.

        • Zo’n Rainbow-kussen zat op de Fujin toen ik die tweedehands kocht. Dat is veel warmer dan Ventisit. Ventisit heeft veel grotere gaten met lucht ertussen. Dus je rug krijgt letterlijk afstand tot de dichte stoel (moet wel beenruimte voor zijn, om die reden reed ik met een enkele laag Ventisit in de XS – ik had een normale met dubbele laag op de Fuego). Ventisit hoef je ook niet uit je fiets te halen om te drogen, want het neemt geen vocht op. Dus ik zou dat zeker een keer proberen als ik jou was, misschien mag je op een tocht een keer ruilen met iemand? Ik had ook een gaatje in het diepste kuiltje van mijn stoel geboord zodat water kon weglopen.

          • De Rainbow mat neemt ook niet echt vocht op, maar aan de achterkant is hij wel nat. Aan de rugkant niet. En de stoel ziet er ook uit alsof er iemand met de plantenspuit is langs geweest, dus dan haal ik de mat er af zodat de boel kan verdampen. Anders is de stoel zelf de ochtend er na nog steeds nat.

            Beenruimte heb ik nog wel, dus ik ga denk maar gewoon zo’n dikke Ventisit bestellen. De Rainbow mat is ook wat raar gevormd, op sommige plekken een stuk smaller dan de stoel zelf, want niet echt lekker zit.

            Beenruimte heb ik nog wel, dus ik ga denk maar gewoon zo’n dikke Ventisit bestellen.

  6. quote: Anders dan sommige andere ligfietsers hebben wij niet de neiging om een verzameling ligfietsen aan te leggen. Er circuleren zelfs formules voor op het internet, dat je er altijd één te weinig zou hebben.

    Nou en ik kan je vertellen waar de formules circuleren:
    https://questeen.wordpress.com/2013/03/24/de-ethische-regels-van-de-ligfietser-ruwe-versie-1/#12

    En het gaat dus niet om het aantal ligfietsen maar het aan fietsen. en de regel is natuurlijk onderhevig aan #2… Maar nog belangrijker is wanneer je meet. Je zou natuurlijk kunnen zeggen dat je nu een N-1 hebt gedaan. Maar je kan het ook zien dat het huidige aantal nog steeds N is. Die N+1 kan er dus altijd komen. Feitelijk is dat ook wat jullie gedaan hebben toen de trikes er bij kwamen. Het verkopen van de velomobielen is een investering in wat wellicht de volgende fiets wordt. Dat heb ik ook gedaan bij de roeifiets. Het geld wat die opdracht is in onze familie geïnvesteerd in een open ligfiets en 2 MTB’s voor de jongens.

    De regel is trouwens een soort variant op wat Mike Burrows ooit gezegd heeft. Volgens hem heeft elke fiets zijn eigen doel en dien je dus voor elk doel een fiets te hebben.

  7. Dag Belle. Ja, dit was een beslissing die eraan zat te komen. Ook hier: de E-Orca wordt vooral gebruikt voor woon-werk verkeer en boodschappen. Als je in gezelschap rijdt, is een open ligfiets (tweewieler of trike) een pak aangenamer/socialer. Je hoort ook meer van de omgeving. Ondanks het idee ‘ik heb voldoende fietsen in huis’ blijft een trike aantrekkelijk, ondersteund of niet.
    Ik kan je maar gelijk geven: fietsen/velomobielen die staan niks te doen, daar heb je niets aan. Beter verkopen dus, zodat iemand anders er wat aan heeft.

    • Als het gaat om de helmen met vizier op de foto’s bij dit artikel, dan gaat het om een ski-helm van Tenson, de Nano Visor, gekocht bij Perry Sport. Wij reden vanaf september 2016 al met geel kenteken op de speed pedelec, er waren toen echter nog geen goedgekeurde helmen voor de speed pedelec verkrijgbaar. We hebben toen voor de winter iets gekocht dat leek op de voorgestelde schetsen waar een speed pedelec helm aan zou moeten voldoen, zie ook: https://kampeerwijzer.com/vervoermiddelen/speed-pedelec-trike/speed-pedelec-en-de-wet/

      • Dankjewel! Ik ben momenteel een zoektocht aan het houden naar een aerodynamische velomobielhelm, liefst met fotochromatisch vizier. Nog even zoeken, maar bedankt voor de tip!

        • Ja een meekleurend vizier is zeker aan te bevelen, dat kon je voor deze goedkope helm helaas niet krijgen. Zit een aerodynamische helm niet in de weg van de ‘smurfenmuts’ van je velomobiel?

Aanvullingen, tips, vragen? Laat hier je reactie achter:

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s