“Er is niet genoeg spiritus meer om de brander tot de lijn te vullen,” zegt Dave. Het is de tweede ochtend op het Wereldfietsbeurskampeerweekend en we willen warm water voor koffie en om het gevriesdroogde ‘expedition breakfast’ klaar te kunnen maken.
“Zat de dop wel dicht en stond de fles nog overeind?” vraag ik. Normaal doen we namelijk 2 à 3 weekenden met een halve liter spiritus. Ik ben blij dat ik de fles nog afgevuld heb voor vertrek. De boosdoener blijkt de onlangs aangeschafte White Box Stove te zijn, die weliswaar heel snel dingen aan de kook krijgt maar waar ongemerkt tussen de dubbele wand heel veel spiritus in verdwijnt dat opgebruikt wordt tijdens één kookbeurt. De Trangia inzet in combinatie met de Vargo woodstove blijkt een veel zuiniger combinatie te zijn. We zijn het er snel over eens: de White Box Stove is een miskoop. Ook al omdat die vlammetjes aan de zijkant helemaal niet handig zijn met een klein pannetje waarvan het handvat geplastificeerd is. Tevens is deze brander een wankel ding. Dan kan de brander wel 25 gram wegen maar dan heb je weer drie extra haringen nodig om ‘m stabiel te zetten en liters spiritus.
Verlanglijst
Wat geen miskoop is, is het Rubytec Ceram keramische mesje van 21 gram, waarmee ik probleemloos een harde chorizoworst in plakjes snijd. We lenen hiervoor het GSI lichtgewicht snijplankje van Harm, die we kennen van de Rugzaklopers. Dat snijplankje van 75 gram komt direct op de verlanglijst. Harm zet op zijn beurt ons 388 gram wegende aluminium tafeltje op zijn verlanglijst. Dit tafeltje vouwt op tot een zeer plat pakketje, dunner dan een tijdschrift.
Kampeertafeltje Alocs
Harm is niet de enige bekende op het eerste Wereldfietserkamp dat we bezoeken. We zetten de tent vlak op bij Bert, die zijn Mango velomobiel deze keer heeft thuisgelaten en met een Sinner Phantom is gekomen. Met deze tweewielige ligfiets is hij momenteel aan het trainen voor een tocht langs de Amerikaanse oostkust. Verder kwamen we op een gegeven moment ook Wilco tegen, die we ook kennen van ligfietsvereniging NVHPV. Hij bleek helemaal aan de andere kant van het NTKC-terrein, waar het Wereldfietsbeurskamp plaatsvindt, zijn tentje te hebben opgezet. Want dat was wel opvallend: de Wereldfietsers hadden niet gezellig hun tentjes bij elkaar opgezet maar stonden verspreid over het uitgestrekte kampeerterrein tussen Huizen en Naarden. Een schril contrast met de Rugzaklopers, waar iedereen altijd bij elkaar gaat staan op het trekkersveld en we gezamelijk eten aan de pickniktafel. Misschien best logisch voor een vereniging waarvan de meeste leden solo over de wereld fietsen. Maar het bleek toch niet iets standaard te zijn, aldus Bert, die vaker was geweest.
Foto’s van het Wereldfietsbeurskamp
NTKC reglementen
Nog iets voor de verlanglijst: als je bij de NTKC kampeert, moet je afwassen bij de tent en het sop de natuur ingooien (…). Een lichtgewicht teiltje van 55 gram met een volume van 10 liter water kan dan erg handig zijn. Een andere regel is dat je niet mag fietsen op het terrein (artikel A.1.3.f. van het reglement voor de clubcode). Dus duwen we onze zwaarbeladen fietsen het terrein op over een onverharde weg. Als we aankomen bij het toilethuis, zijn we blij dat we met de fiets zijn. Er staan daar auto’s geparkeerd, dat moet helemaal zwaar zijn om te moeten duwen! Normaal gesproken mag je ook niet je fiets naast je tent parkeren want fietsen zijn horizonvervuiling volgens de NTKC (artikel A.1.3.d./e. van de clubcode), dit in tegenstelling tot caravans. Je moet je fiets ergens bij de ingang parkeren in een rek waar je er geen zicht op hebt. Iets wat een wereldfietser graag doet met zijn fiets van rond de 8000 euro en nóg liever als die van kwetsbaar carbon is gemaakt én al je spullen bevat van tandenborstel tot pannetje omdat die niet in je lichtgewicht tentje passen. Maar díe NTKC-regel lijkt dit weekend even opgeschort: overal staan fietsen naast trekkerstentjes: van Santos vakantiefietsen tot mountainbikes met bikepacking-tassen. Zo lijkt het bijna leuk bij de NTKC, maar lees eerst de clubcode voor je overweegt lid te worden.
Neem nooit koekjes van vreemden aan
Hoewel we heen bij 22 graden in onze T-shirts hebben gefietst, koelt het ’s avonds snel af als de zon ondergaat en is de kampvuurkuil op het terrein een welkome, warme en gezellig plek. Zo ontmoetten we alsnog de andere leden van De Wereldfietser. We zien ze ook als we op zaterdag met een groep op pad gaan voor een prachtige fietstocht van 69 kilometer langs knooppunten. De knooppunten waren doorgegeven via het forum van De Wereldfietser. Via de gratis app Fietsknoop (iTunes / Google Play) voer je die makkelijk in en kan je de route eventueel exporteren naar een gpx-bestand voor je GPS. Het grootste gedeelte van de route is half verhard en leidt ons door bos en heide. Het miezert een beetje op zaterdag maar het is niet koud en de omgeving is heel erg mooi. De tocht voert ons in een grote cirkel om Hilversum door Huizen, Laren, Lage Vuursche, Weesp, Muiden, Muiderberg en Naarder vesting.
Roeisloepenwedstrijd
Halverwege de tocht wil een aantal leden van de groep een supermarkt bezoeken om lunch in te slaan. Hierdoor splitst de groep in tweeën. We gaan na de inkopen verder met een kleinere groep, hierdoor komt het tempo iets hoger te liggen: van zo’n 19 naar 21 kilometer per uur. De ingeslagen lunch nuttigen we ergens op een grasveldje waar pickniktafels staan. We fietsen wat later langs de Vecht en daar is de roeisloepenwedstrijd Vechten op de Vecht gaande. Al die sloepen met roeiers op het water is een prachtig gezicht. In Weesp bij de brug is de finish en feest. Er speelt een orkest, er zijn mensen op de been. Voor ons is het ook een beetje feest: er staat een toiletwagen. We zien een gele Intercitybike DF geparkeerd staan bij de brug en de bestickering met sterren en driehoeken komt me bekend voor maar ik spot niet de eigenaar van deze velomobiel.
In Naarden vesting doen enkelen nog wat inkopen bij de kleinste Albert Heijn van Nederland. Als we later bij Muiderberg aankomen weet Harm een paadje over de dijk, dat ons op het asfalt direct langs het water brengt. Er zit hier een heus strandpaviljoen, genaamd De Zeemeeuw en we drinken met z’n allen op het terras een biertje. Dat smaakt heerlijk, met nog maar een paar kilometer te gaan. Als we weer aankomen op het kampeerterrein is het tijd om te gaan koken. Gehaktballetjes in pittige satésaus, straight to wok noodles en een blik sperziebonen staan op het menu. De sperziebonen moet je even afgieten en dan kan je alles tegelijkertijd in één pan opwarmen.
Foto’s van de tocht
Wereldfietsbeurs
Zondag besluiten we niet met onze kampeerspullen naar de Wereldfietsbeurs in Naarden te rijden maar eerst naar huis, waar we maar 25 kilometer vandaan zitten. Na een douche thuis gaan we op pad naar de beurs. Veel lezingen op de Wereldfietsbeurs heb ik tijdens eerdere edities al eens gevolgd of op de Fiets- en Wandelbeurs. Maar de lezing van Thomas van Velthoven over de Great Divide Trail (GDT) was nieuw voor ons en leek ons interessant. De GDT is een 4.916 kilometer lange mountainbikeroute, grotendeels over grindwegen. De route loopt van de Canadese grens naar de Mexicaanse grens, dwars door de Verenigde Staten. De lezing van Thomas bleek inderdaad erg leuk, gebracht met veel humor en geluidseffecten. De foto’s deden smachten naar weer eens een mooie vakantie op het Noord-Amerikaanse continent.
Nieuw op de beurs was volgens mij de stand van Santos, buiten achter het pand. Ook was de entresol nu in gebruik maar dat was ook wel nodig omdat een deel van de zaal niet beschikbaar was door een houten betimmering. Ligfietsvereniging NVHPV ontbrak dit jaar op de beurs. Veel stands staan er elk jaar: wereldfietsers met hun kaarten, fotoboeken en adviezen, een standje van Het Hamertje met fietssieraden, Tatteljee, NTKC, de Fietsvakantiewinkel.
Foto’s van de beurs
Bekenden
Op de beurs kwamen we ook weer verschillende bekenden tegen. Onder andere roeifietser Cor van het blog Cor Op Pad. En Jos en Magda. Wij ontmoetten hen vorig voorjaar op natuurkampeerterrein Drie. In de kampvuurhut hebben we toen tips en tricks uitgewisseld om de kampeeruitrusting lichter te krijgen. Het was een gezellige avond. Zo wist Magda ons te vertellen dat je babyshampoo kunt gebruiken voor de was, afwas en om jezelf te wassen. Zij zaten toen in hun voorbereiding om de Great Divide Trail te fietsen en deze tocht hebben ze inmiddels uitgefietst. We wisten al dat hun tocht geslaagd was, dankzij hun reisblog. Het was een gezellig weerzien en we hebben meteen een reünie afgesproken, binnenkort en natuurlijk op natuurkampeerterrein Drie. Ben benieuwd naar hun verhalen. Hun initiële plan was om met fietstassen en een aanhangwagentje te gaan fietsen, inmiddels zijn ze helemaal overgestapt op bikepacking.
De Salsa MTB’s van Magda en Jos
Kampeerwijzer 
Belle
Weer een lekker leesbaar verhaal .verdwaal gelukkig niet in de details
👍
george
Heb het reisblog van de GDT gelezen. Lijkt me wel iets….
Ja dat is een machtig mooie trail. Als je de presentatie van Thomas had gezien…. die foto’s, zo mooi daar.