Nu het fietspad naast de N525 weer aangelegd is, zou Dave weer naar zijn werk kunnen fietsen in Hilversum. Maar inmiddels zijn er grote wegwerkzaamheden gaande aan de A27 in de Flevopolder, met zodanige bergen zand dat we ons afvroegen of de Stichtse Brug nog wel te nemen was met de fiets.
Vanochtend zou het nog droog blijven met vanmiddag regen, dus stapte ik na de koffie in de velomobiel voor een verkenningstochtje. Het zou immers niet fijn zijn voor Dave om ’s ochtends vroeg in het donker, op weg naar je werk, er achter te komen dat de enige manier om de brug over te komen, via de versmalde rijstroken op de snelweg is (waar je uiteraard niet mag en wil fietsen).
Het was grijs, nevelig en waterkoud. Dat had ik afgelopen weekend ook al gemerkt toen de snijdende wind dwars door mijn petje woei en ik blij was dat ik m’n hardloopmutsje vond in de velomobieltas. Toen was ik ook al op een verkenningsmissie: valt er nog te fietsen op de Knardijk? Nu was het zondag dus de wegwerkzaamheden lagen stil en waagde ik het er maar op. Even verderop, in de buurt van het Buitencentrum Oostvaardersplassen, kwamen twee gele gestroomlijnde ligfietsen me tegemoet – Elly en Jules – en wist ik dat de route begaanbaar was tot de Oostvaardersdijk. Dus kon ik mijn trainingsrondje van 35 kilometer afmaken.
De werkzaamheden aan de Knardijk moeten het parkeerprobleem bij het Buitencentrum gaan oplossen. Dat is ontstaan na de film. Sindsdien staan er, in het weekend met name, ellenlange rijen auto’s geparkeerd langs het fietspad. De eigenaren lopen over het smalle fietspad naar het Buitencentrum om het allemaal eens met eigen ogen te aanschouwen. De nieuwe op- en afrit en parkeerplaatsen moeten op 21 oktober gereed zijn. Wie via de Knardijk aanstaande zondag naar de LEL-wedstrijd wil fietsen is dus gewaarschuwd.
Stichtse Brug
De weg voor fietsers over Stichtse Brug is op sommige oversteekplaatsen voor het werkverkeer wat zanderig maar bleek verder nog in tact. Ik keerde om en reed via de wijken Overgooi en Nobelhorst weer terug naar huis. Ik kreeg koude voeten en ga voor komend weekend maar eens mijn winterschoenen opduiken, hoewel het wel iets warmer wordt dan het vandaag was. En nadenken hoe ik deze winter de voetengaten ga afsluiten. Al met al was het klein rondje van slechts 36 kilometer. Ver genoeg want na een griep is de conditie nog erg slecht.
Het was lang geleden, maar gisteren was ik weer eens een keer in Almere. Met een collega op werkbezoek bij een andere Montessorischool. Met de auto dus :-(
Jij hebt er al vaak over geschreven, maar het viel mij nu ook op dat er veel natuur in en om Almere te vinden is.
Het jammere van met een auto door Almere is dat je de stad niet goed te zien krijgt. Je rijdt dan namelijk voornamelijk op dreven, dan zie je niet de mooiste kant van Almere. Toch bijzonder dat je nog iets van de natuur hebt meegekregen.
Bedankt voor je verkennende acties en tips. Daar kan ik wat mee.
De werkzaamheden rond de Stichtsebrug had ik ook al enkele keren gespot. Nog niet nog om er overheen te gaan. Ga er meestal onderdoor of buig daar af richting Almere of zo. Ga hem even blokken in mijn bio-fietsroute-geheugen voorlopig.
Knardijk idem. We gaan zondag de kortste weg naar de LEL via Airport Lelystad denk ik. Had andere plannen voor een ‘avontuurlijke’ overnachting op paalcamping Campanula, maar die skip ik maar. We zien je op de dijk voor de WK tassen.
BTW Heb een prettige bijkomstigheid van vaste gesloten voetgaten ontdekt. Met een simpele opgerolde zakdoek in de ‘trompet’ van mijn DF-XL hou ik het lekker warm en tochtvrij. Korte broek en een dun Marinowol 200 fietsshirt is voldoende gebleken tot 0 graden. Zweet(!) druipt van de wanden en ellebogen alsof het zomer is! Sidi’s met Sealskin sokken en geen koude voeten nog tot nu toe. Weldaad!
Zo makkelijk en ingrijpend ging dat niet met mijn Quest-en.
Knardijk is als het goed is volgende week (na de LEL) klaar en de Stichtse Brug hoef je niet te blokken, die is juist prima te fietsen, geen obstakels alleen rekening houden met bouwverkeer.