Energie onderweg: om de accu’s te laden van iPhone, e-reader en los toetsenbord. Om te kunnen fotograferen, lezen en bloggen op vakantie. Om iets op te kunnen zoeken op internet. Dat wil ik gaan doen via een zonnepaneel omdat een dynamo mij energie kost terwijl de zon die gratis levert.
Nou ja gratis. Ik moest natuurlijk een zonnepaneel aanschaffen en een powerbank dat opgeladen wordt door de zonnecellen. Daarvoor moest ik me eerst verdiepen in milliampère-uur, wattages en dergelijke. Zie daarover deze eerdere blogpost over energiebehoefte om te kunnen lezen en schrijven onderweg. Overigens heb ik inmiddels bedacht dat alleen de iPhone meegaat en een los toetsenbord, de iPad blijft thuis. Een iPhone is handzamer om foto’s mee te maken en op mijn telefoon krijg ik tenminste een sms binnen van mijn provider om een goedkoop data-abonnement voor het buitenland af te sluiten of te verlengen. Op een iPad komen die sms’jes niet binnen.
Opladen
De beste tijd om op te laden met zonnecellen is van 9.00 tot 15.00 uur. Tijdens die uren zit ik op vakantie grotendeels in mijn fiets. Ik wil het zonnepaneel daarom op het ‘dek’ van mijn velomobiel bevestigen zodat ik overdag, als de zon op zijn hoogst staat, kan opladen. Het heeft niet zoveel zin meer om dat aan het eind van de middag bij aankomst op de kampeerplek nog te doen. Het geheel moet afneembaar zijn in geval van regen of als ik de fiets ergens parkeer.
Bij de kleermaker heb ik het magnetische klepje van mijn nieuwe 12 Watt Xtorm zonnepaneel laten afknippen en afhechten. Ik heb geen naaimachine dus het kostte me vijf euro. Op deze manier past het zonnepaneel in een grote waterdichte kaartentas (Ortlieb of SealLine). Ik heb eerder getest bij bewolkt weer dat het paneel nog steeds laadt wanneer het in de waterdichte hoes zit. Het paneel is niet waterbestendig, toen bij de kleermaker de schaar er in ging, bleek er ter versteviging karton in verwerkt te zitten. Daarom er maar voor gekozen het zonnepaneel te verpakken in een waterdichte kaartentas van SealLine.
Magnetisch klepje verwijderd
Ik heb de rolsluiting van kaartentas afgeknipt omdat ik die te dik vond. Ik wil dat het paneel zo plat mogelijk op het dek kan liggen. Met waterbestendige duct tape heb ik de hoes dichtgeplakt. via een sneetje onderin komen de USB-aansluitingen naar buiten.
Flexibele zonnepanelen
Eerder heb ik zelf het zijvakje met een rits dat op de achterkant van het paneel gestikt zat verwijderd. Hierdoor kan het zonnepaneel platter liggen en kunnen de leuvertjes van de rits de gelcoat van mijn fiets niet beschadigen. Er zijn uiteraard veel mooiere zonnepanelen voor op de velomobiel te krijgen. Dit zonnepaneel is opvouwbaar, als een openslaand boekje, maar er zijn flexibele zonnepanelen te krijgen. Die zijn echter ook erg prijzig (bij Zwerfkei 485 euro voor 9 Watt). Bij AliExpress zijn de panelen vaak goedkoper maar is de informatie over wat voor een aansluitingen en dergelijke er aanzitten erg onduidelijk. Je wil eigenlijk een waterdicht flexibel zonnepaneel van minimaal 12 Watt met USB-aansluiting. Zoiets als dit zonnepaneeltje maar dan met wat meer wattage.
Verwijderen van het zijvak met rits
De waterdichte kaartenhoes heb ik met twee stroken Velcro klittenband bevestigd op het ‘dek’ van de velomobiel. De USB-kabels naar de iPhone en het powerbank die ermee opgeladen worden lopen dan van voren de kuip in. De vrouwelijke USB-aansluitingen heb ik aan elkaar vast getapet en liggen ook vast op het dek met een eigen stukje klittenband, tegen het rammelen/beschadigen. Het waterdichte (IP66) Xtreme powerbank zelf stop ik in het onderse voorvakje van de velomobieltas, de iPhone in het vakje daarboven. Met de powerbank kan ik dan later het toetsenbord en/of de e-reader en iPhone van Dave opladen. De kabels hou ik met een kabelbinder (dubbelzijdig klittenband) bij elkaar en zet ik vast op het klittenband van de binnenverlichting. De constructie vereist het om zonder mini-vizier te rijden.
Zonnepaneel aangesloten op het dek van de velomobiel
Klittenband op het waterdicht verpakte zonnepaneel en de Nimbus 2000
Met stevige zijwind langs de randmeren van de Flevopolder bleef het zonnepaneel goed liggen met een enkele strook klittenband. Bij thuiskomst voor de zekerheid toch maar een extra strook aangebracht. Hierdoor ligt het paneel ook wat platter. Velomobielonderdelen verkoopt ook klittenband van 50 millimeter breed.
Praktijk
Mijn oude iPhone herkent het zonnepaneel niet en meldt bij aansluiting: “Dit accessoire wordt mogelijk niet ondersteund.” Dat blijkt gelukkig niet waar. Binnen een halfuur is de batterijspannig van 96% naar 100% opgelopen. Ook de powerbank laadt op. Er zitten vier indicatorledjes op voor de spanning. Ik begin met drie en kom thuis met vier brandende ledjes. Vol dus.
M’n iPhone 4 hertkent het zonnepaneel niet maar laadt gelukkig wel op
Esthetisch of wat aerodynamica betreft verdient deze constructie niet de schoonheidsprijs. Daarom hoop ik nog eens een betaalbaar en goed (waterdicht, USB-uitgang en met genoeg ampère) flexibel zonnepaneel tegen te komen. En als ik durf te boren in mijn fiets dan zou ik met een kabeldoorvoer de kabels mooier kunnen wegwerken. Er bestaan al wel flexibele zonnecellen voor op het kajuitdak of op een caravan maar ik ben ze nog niet tegengekomen met een USB-uitgang (ik hou me aanbevolen voor suggesties!).
Kampeerwijzer 
Respect, zoveel moeite om alle E-spullen aan de praat te houden.
tot voor een paar jaar geleden volgde ik ook die weg. Met achterlaten van de nodige Euri in de winkel passeerde diverse systemen. Veel gehannes onderweg en telkens weer teleurstelling.
Alleen maar negatief? Nee.
De tijd staat niet stil en spullen worden beter. Powerpacks, energiebanken groeien snel in vermogen maar niet erg in prijs. Dat is leuk en was voor mij de rede om af te stappen van het gedoe met zonnepanelen.
Je geeft het zelf al aan dat de beste tijd van laden tussen 9-15 uur is. Dat is ook nog afhankelijk van waar je op de aarde bent en het jaargetijde. Niet te vergeten de hoek naar de zon van je panelen. (25-35 graden in de zomer)
Met rondje Nederland had ik de panelen onder een hoek aan de zijkant van de Radicalkar hangen. Afhankelijk welke kant we globaal opreden. Dan duurde het nog 2 dagen voor een relatief kleine accu (2200 mAh) van 1/4 leeg naar vol was bijgeladen. Want vergeet niet dat een lege accu in het begin veel meer oplaadtijd nodig heeft dan het laatste restje bijladen zoals in je test.
Ik heb nu een 22000 mAh powerbank die nauwelijks groter is dan mijn vorige. Die overstap was nodig omdat de oude kleine powerbank de grotere accu (3500 mAh) van mijn Note4 niet KAN laden.
Bij normaal gebruik doe ik 2 dagen met een volle accu. Op reis doe ik het zuiniger. Hij staat de hele dag in vliegtuigstand en alleen tijdens gebruik schakel ik die functie uit. Vroeger had ik mijn telefoon helemaal uit. Met alle functies die ik steeds gebruik onderweg (camera!) is dat niet handig.
Nu lukt het mij op die manier 4-5 dagen op een acculading rond te komen. De powerbank kan hem 3-4 keer volledig opladen. Dus ik reken op een rondje Belgie in augustus (3 weken) zonder gebruik van stopcontact. Indien nodig heb ik de uiterst compact USB-3 lader nog bij me. Die vult de Note4 volledig in 1 uur. De powerbank kan er ook aan.
Nog over de zonnepanelen. Ik heb ooit op mijn Alleweder een 5W/6V niet flexibel paneel permanent gehad om een zware loodaccu (4 Ah/6V) bij te laden. Een noodzaak. Voor de verlichting. Dat was net voldoende om de capaciteit iets te vergroten. De toenmalige Halogeen verlichting vrat stroom, mobiele telefoons en LED verlichting waren niet in beeld nog. Evenals e-readers en GPS.
De ultra platte en opvouwbare (grote) panelen (15W/12V) die ik later gebruikte waren uitsluitend voor het laden van (relatief kleine) powerpacks in de avond of op zonnige rustdagen.
De praktijk leerde mij dat een snelle lader meenemen praktischer was. Eerst nog in toiletgebouwen. Soms tijdens een koffiebreak bij een restaurant. Inmiddels hebben de meeste (grote) campings behalve Wifi ook speciale plekken voor opladen van E-spullen. Voor de E-bakfiets sleepte ik blauwe campingverloopkabel mee en tapte illegaal stroom af aan de palen op campings. Maar ook dat is niet meer nodig. Je kunt tegenwoordig op heel veel punten gratis gebruik maken van bijlaadpunten voor E-bikes. Ook onderweg.
Zelfs op een Eco natuurcamping op Ameland waren speciaal voor dit doel grote zonnepanelen geïnstalleerd met een bewaakte stopcontacten binnen om de gasten in de behoefte van hun stroomverslaving tegemoet te komen.
Want voor veel mensen geldt minimaal: Geen Wifi, stroom, zwembad, kampwinkel en verwarmd toilet gebouw? NO GO!
En vergeet het animatieteam voor de kids niet……
Ik heb de voorkeur voor natuurkampeerterreinen waar geen kampers/caravans welkom zijn en ik ben daar nog geen Wi-Fi of laadplekken tegengekomen (behalve een onbewaakt scheerstopcontact in een toiletgebouw).
Klopt. Natuurkampeerterrein lopen logischerwijs wat achter op dat gebied. Het wisselt erg per plek. SBB natuurcampings staan van oorsprong bekend om hun zeer spartaanse faciliteiten. De aangeboden plek is mooi/uniek, de rest moet jezelf meebrengen. Niet miepen als het niet voldoet aan jou norm van comfort. Daar zijn andere campings voor.
Ook bij SBB zie je de laatste jaren een kentering. Caravanplekken met stroompunten worden binnengehaald en tent trekkersveldjes moeten daarvoor zelfs wijken. Dan verliezen ze al snel hun natuurkampeerterrein status (daar worden ze jaarlijks op gekeurd) en staan ze niet meer in het Groeneboekje.
Er zijn echter ook zat natuurkampeerterreinen die onderdeel zijn van een gewone camping. Het veld ligt dan wat apart. Een natuurcampinghouder mikt ondanks zijn ideologie van eenvoud en natuur, ook op commercie. Door meer luxe (stroom/slechtweer verblijf) te bieden hoopt hij kwantitatief en meer over het seizoen verspreid klanten te trekken (en binden). Daar kan je soms toch als natuurkampeerder gebruik van maken via een omweg.
Natuurkampeerterrein kampeerders zijn toch voor echte diehards het jaar rond. Dat zijn te weinig bezoekers om van te leven. De bezoekerspiek ligt, meer nog dan ‘gewone’ campings, in juli/augustus. Zelden of nooit 100% vol. Juist vanwege die spartaanse faciliteiten.
Wij vinden dat allemaal niet erg. De gezochte rust is dan dubbel. Wij staan soms helemaal alleen op een veldje. Wij kunnen onszelf ook bedruipen. Aan de andere kant verdwijnen er elk jaar steeds weer natuurkampeerterreinen omdat bezoekersaantallen tegenvallen. Dat is zuur.
Opwaarderen in ‘comfort’ trekt of ‘verkeerd’ kampeervolk aan, dus meestal meer overlast en rustverstoring. Of ze voldoen niet meer aan de normen voor natuurkampeerterrein en worden een gewone camping met stroompunt.
Kip en ei…..
Nog wat recent ‘ontdekte’ feitjes van mij: Wist je trouwens dat al die E-spullen bij mij al 1/3 van het totaal gewicht aan bagage uitmaken? Volume valt nog mee. Dan ben ik nog zeer beperkt in die zaken. (geen Nintendo, E-reader, (video)camera, videoplayer, laptop of IPad e.d. mee….)
Kleding kan ook zo maar bijna 1/3 van dat gewicht bepalen (schoenen!). Ook daar ben ik nog zeer spartaans in.
Blijft over de ‘rest’. Dus eigenlijk essentiële kampeerspullen: Onderdak, slaapkamer en keuken.
Op gewicht is daar nauwelijks nog (zegt hij anno 2015…) in gewicht te besparen. Wel in vermindering totaalvolume en handzamer afmeting van pakketjes!
Dat is dan ook mijn doel geweest de laatste tijd bij aanschaf van nieuwe uitrusting.
Dus die paar (telefoon+powerbank+lader+GPS) E-spullen mogen blijven.
Kort en goed: Zoals altijd. Wat je thuis laat is mooi meegenomen. E-spullen dumpen is dus vooral een significante gewichtsbesparing!
Maar ja, die opmerking zal wel zaad op de rotsen zijn…..;-)
De e-reader bespaart bij ons gewicht. Dave leest op een vakantie makkelijk 3 à 4 boeken weg. Eén keer geprobeerd om een Engelstalig boek te vinden in Frankrijk was wel genoeg: in niet-toeristische gebieden onvindbaar. Voortaan gaat er een stapel mee… in de e-reader.
En het enige elektrische apparaat dat ik bij me heb dat opgeladen moet worden is mijn telefoon, die ik als camera gebruik. En de accu van mijn velomobiel. Maar je kan er ook voor kiezen niet in het donker te rijden, je hand uit te steken en mondeling tuut-tuut roepen werkt ook beter dan de fietsbel. Alleen het remlicht is wel handig als je met zijn tweeën rijdt.
Halllo,
Weer lekker aan het knutselen geweest.
De voorbereidingen zijn vaak net zo leuk als de reis zelf.
En weer veel nuttig info.
Hi Belle,
12 Watt is best veel. Een 7 Watt 15.4 volt is toch ruim voldoende?
http://www.electronichealing.co.uk/powerfilm_rollup_solar_panels.htm
60 x 40 cm en dun als papier. 180 Engelse pond.
Lijkt me aantrekkelijk.
Groeten, Wim
Ja ik denk dat de 7 Watt van dit paneel wel genoeg is, met 2,2 ampère kan je een iPad opladen. Zie jij op die site dan ook een ‘kastje’ wat daar nog bij moet? Anders zit ik met zo’n stekkertje dat nergens in past (gelukkig maar anders zou ik mijn telefoon opblazen waarschijnlijk). Die sites zouden nog wel wat meer dummy-proof gemaakt mogen worden. “Als je dit koopt, heb je ook dit nodig” of iets dergelijks. Ik zoek dan een omvormer naar USB. Dat vind ik het mooie van mijn huidige paneel: dat ik twee apparaten tegelijkertijd kan opladen. En lekker simpel. Alleen helaas niet zo mooi te plakken op een velomobiel.
Nog mooier zou het zijn als het zonnepaneel de accu van mijn velomobiel zou laden. Dat is dan meteen ook mijn powerbank want ik heb een USB-stopcontact in mijn fiets.
Dag Belle,
Je hoeft je toch niet te beperken tot een USB aansluiting. Vaak worden stroombronnen naar 5 Volt (=USB) omlaag getransformeerd. Je kan beter beginnen met een accu op een hoger voltage en die geschakeld naar USB spanning te brengen.
Groeten, Wim
Het leek me daardoor zo ingewikkeld worden, dan moet er ook nog een accu/omvormer kastje mee.
Voorheen ook met zonnecellen gereden echter ik was er maar de hele dag druk mee. Zonloze dagen brachten het geheel ook niet voldoende op spanning. Nu een paar power banken mee die de telefoon een keer of 5 kunnen laden. Onderweg ergens eten en gelijk de telfoon en evt de powerbank laden was ruim voldoende om drie weken rond te toeren. Een maal in een waslokaal inderdaad een stopcontact gebruikt om op te laden. Durfde zelfs de powerbank achter te laten. Zal de sfeer van de camping geweest zijn.
Gr Peter
Het paneel dat ik nu heb doet het op daglicht, zelfs als het zwaar bewolkt is en in de regen.
Als ‘ordinair’ ligfietser vraag ik mij af: is een naafdynamo (+ buffer) niet handiger?
Volgens mij is er in een velomobiel geen ruimte voor een naafdynamo. Deze geeft ook weerstand en het lijkt me niet handig als één voorwiel soepeler loopt dan het andere.
Ze zijn er wel hoor Belle,
Zie ook de volgende link.
http://www.gingko-feine-veloteile.de/gingkoshop/en/Wheel-Accessories/Hub-Dynamos/
uiteraard zal het extra weerstand geven echter geen idee hoeveel.
Cool, ik wist niet dat dit bestond. Wel gek dat het maar aan één voorwiel komt te zitten. Je kan bij de Greenmachine wel voelen of de naaf gebruikt wordt of niet, deze geeft dan meer weerstand. Dan zou je toch disbalans verwachten, dat de fiets naar één kant gaat trekken. Ah, in 2013 heeft er iets over gestaan op ligfiets.net: http://www.ligfiets.net/news/4421/trommelrem-met-naafdynamo-voor-velomobielen-en-nog-veel-meer.html dat ingaat op deze problematiek.
op onze fiets vakantie naar het deense gebeuren hadden wij ook zonneladers mee….. maar deze gaven de 2e dag al het opgaven… maar nu waren deze ook van lidel daar is dan ook niet veel van te verwachten
Belle, leuk om ons op de hoogte te houden. Ik hou de evolutie in het oog, maar wil enkel instappen indien er betaalbare flexibele panelen verschijnen die niet te complex zijn om aan te sluiten. Hoe meer tussenstappen er nodig zijn, hoe meer verbindingen, hoe meer kans op defecten.
Wat naafdynamo’s betreft: er is veel verschil. Er zijn er waarbij de weerstand echt verwaarloosbaar is en het rendement hoog, maar de beperking is dat je bij een velomobiel met die enkelzijdige ophanging zit. Het aanbod hiervoor is héél erg beperkt en bijvoorbeeld voor de Orca niet geschikt. Een alternatief is een naafdynamo door de ketting te laten aandrijven. Dat is al nog gedaan en het lijkt ook prima te werken (ook dat kan niet in een Orca). Accu’s zijn wat dat betreft wel een pak eenvoudiger.
Dit is wel nog altijd iets dat verdient verder uitgedacht te worden: energie voor onderweg, zo autonoom en betrouwbaar mogelijk.