Gisteren weer even een rondje Flevopolder gefietst. Pas het derde rondje na de griep. Na eerst 30, toen 50 nu 70 kilometer gereden. Het werden er 72 dankzij een wegomlegging. Voor het eerst reed ik met een zonnepaneel op het dek.

Een van de fietspaden was afgesloten en ik moest bordjes met nummer 2 volgen voor de wegomlegging. Daarbij kreeg ik meer van de krikkemikken van Almere Haven te zien dan me lief is. En zoals altijd ontbreken er bij een omleiding bordjes of staan ze op zo’n manier neergezet dat je je afvraagt wat hier de bedoeling is. Zo moest ik op een Y-splitsing rechtdoor. Dan maar rechts gegokt en zowaar kwam ik nog een bord met een pijl en ‘2’ tegen.

Wegomleiding

Aan het eind van de omleiding vond ik mijn weg pas weer dankzij uitzoomen op de GPS waardoor ik de oorspronkelijke route kon oppakken. De wegomleiding was niet mijn eerste oponthoud en ook niet het laatste op deze tocht. Dat is vaak zo als je met een velomobiel onderweg bent. Er reed een kolonne van zo’n twintig fietsers van een squash-club voor me (volgens de tenues). Na een tijdje met 16 kilometer per uur er achteraan gehobbeld te hebben was ik het zat en claxonneerde ik de babyboomers naar hun eigen weghelft zodat ik kon inhalen. Een andere blokkade doemde op een smal fietspad op na een onoverzichtelijke bocht: een voetganger midden op het pad met twee honden aan de lijn. Verderop langs de dijk moest ik nog dat scherpe bochtje met hekje nemen dat de gemeente ook na een melding via de Fietsersbond weigert aan te passen. Ik moet daar twee keer heen en weer steken om de bocht te kunnen nemen. Nog later kwam ik een midden op het fietspad geparkeerde fiets tegen. De eigenaar had ze volgens mij niet allemaal op een rijtje.

Squash club op de fiets, neemt de volledige breedte (fietsen en fotograferen gaat niet goed samen, hence vinger)

Prima parkeerplaats… not!

Langs het randmeer stond een stevige wind. Witte schuimstrepen, witte koppen en zelfs rollers. Een Waarschip voer alleen met de fok gehezen voorbij. Ik vond het wel fijn dat er nog een stormstrip op m’n fiets zit. De wind kwam hier van opzij, een goede test of mijn zonnepaneel zou blijven liggen op het voordek. Dat lukte inderdaad maar thuis heb ik er toch maar een extra baan klittenband onder gezet. In elk geval werkte de constructie en werd tegelijkertijd mijn iPhone 4 en een powerbank tot het maximum opgeladen. Ik zal hier later in een apart artikel nog over uitwijden.

Lammetjes
Een kleine roofvogel (ik denk torenvalk) werd door mij opgeschrikt. Bij Zeewolde op het Erkemeder strand stonden chemische toiletten voorzien van toiletpapier. Een ideale plek voor een bio break. Verderop in het Horsterwold waren grote percelen ontbost. Een beetje jammer maar het zal wel een reden hebben, hopelijk iets anders dan te voldoen aan de vraag naar haardhout. Voorbij Zeewolde wordt een schiereiland in het Wolderwijd aangelegd: het Tulpeiland. Het krijgt nu duidelijk vorm. Op de Knardijk stonden weer schapen en sommige lammetjes maakten grappige bokkensprongen. Ook vanaf de Knardijk zijn diverse bollenvelden te bewonderen: geel, oranje, hardroze, helderrood.

Bio break de luxe

Lammetje op de Knardijk

Bollenveld langs de Knardijk

Inmiddels begon de fut er na zo’n 60 kilometer behoorlijk uit te gaan. Mijn hielen begonnen ook pijn te doen. Mijn Bont fietsschoenen moeten eigenlijk nog een keer de oven in. Bont schrijft voor dat je na het opwarmen met gebogen knieën in de schoenen gaat staan. Dat heb ik braaf opgevolgd. Maar volgens mij kunnen ligfietsers beter op een stoel gaan zitten met de benen voor zich uitgestrekt met de zolen plat op de grond tijdens het afkoelen en vormen van de thermoplastische fietsschoenen. Dit evenaart meer de uiterste houding op een ligfiets.

De gereden route tegen de klok in (ccw)

Koude douche
Duidelijk is wel dat de conditie nog niet helemaal op het oude pijl is. Nadat ik hierover thuis verslag had uitgebracht bedacht Dave dat het tijd werd dat hij weer eens naar het werk gaat fietsen. Er staan immers kampeerweekenden en een fietsvakantie op het programma. Maar dat kwam hem letterlijk op een koude douche te staan. De afgelopen weken wordt zijn woon-werk met de fiets door een aantal zaken gesaboteerd: een niet-velomobielvriendelijke wegomlegging en door een verbouwing van het kantoorpand afgesloten douches. De douches zouden weer opgeleverd zijn maar vandaag bleek dus dat er alleen koud water was.