Op weg terug van Dronten om mijn wielkasten uit te laten zagen ontdekte ik vlak voor thuisstad Almere dat één van mijn twee koplampen niet meer op halve sterkte wilde branden. Wel voluit maar niet half. Nou had ik niet meteen zin om de volgende dag weer naar Dronten te fietsen, om de fiets weer een nacht of twee te laten overstaan en dan weer terug fietsen een paar dagen later. Want op en neer naar Dronten dat mag nog even niet: doktersvoorschrift.

Theo van Velomobiel.nl gebeld. Het zou hoogstwaarschijnlijk liggen aan de spanningsregelaar. Dat was een koperen schroefje op een blauw kunstof element op het printplaatje onder het dashboard en dat moest ik doormeten of het wel 5,6 volt doorgaf. Het dashboard zou bij de nieuwere Quests vastzitten met klittenband.

Multimeter
Op zoek thuis naar de multimeter. Die deed het niet meer. Opengeschroefd om de 9 volt batterij te vervangen. Helaas bleek de batterij gecorrodeerd en helemaal versmolten met de batterijclip en die ging dus stuk nadat de batterij losgewrikt was. Op naar de onderdelenwinkel om voor EUR 1,99 afgezet te worden voor een nieuwe batterijclip. Vervolgens startte de zoektocht naar de soldeerbout. Die duurde twee dagen. Toen was zelfs de kerstboom opgegraven en kwamen we tot de conclusie dat we ‘m waarschijnlijk weggedaan hebben omdat het een rotding was.

Batterijclip 9 Volt

Op naar de Gamma en Praxis voor een soldeerbout en soldeertin. Voor de prijs van een rolletje soldeertin koop je ook een nieuwe multimeter maar wat is daar de lol van? In de schuur waren alle stukjes resthout als sneeuw voor de zon verdwenen. Kennelijk weer eens een keer goed opgeruimd. Nu ja, de ovenschaal met een laag aluminiumfolie kon ook voldoen als ondergrond voor het werkstuk. De nieuwe batterijclip werd aan de printplaat vastgemaakt. Toch zeker 35 jaar geleden dat ik voor het laatst had gesoldeerd. Eerst YouTube gekeken voor een opfriscursus. Het leerde me dat je beter niet meer kunt werken met S-39 waar mijn vader bij zweerde en dat de flux tegenwoordig verwerkt zit in het tin.

Bij het in elkaar zetten van de multimeter had ik opeens een paar onderdelen over: twee veertjes, twee kogeltjes en een soort koperen hoekprofieltjes. Bij het terugzetten van de koperen hoekprofieltjes vielen nog meer koperen hoekjes uit hun klemmetje. De pincet kwam hier van pas. Alles werd teruggestopt op de plek waarvan ik vermoedde waar het hoorde. Nu nog even opzoeken op internet hoe een multimeter eigenlijk werkt.

Gelijkstroom
Bij batterijen moet je Volt gelijkstroom meten. Je zet de stand van de meter in het juiste kwadrant (V =) op een waarde die een stap hoger is dan de verwachte uitkomst. Da’s duidelijk. Ik heb een rode pen en een zwarte: de plus- en mindraad. Weinig handleidingen legden uit waar ik die in moest prikken (ik had vier opties op het apparaat) en nadat ik dat eindelijk in de vijfde Multimeter gebruiksaanwijzing had gevonden was het nog een kwestie van dashboard loshalen en uitvogelen waar je precies de pennetjes moest zetten om de zaak door te meten.

Gerepareerde multimeter in de juiste stand en met de plus- en mindraad in de juiste uitgangen

Helaas bleek het dashboard vastgekit te zitten met siliconenkit en niet met klittenband. Dat krijg je los met geduld, want je bent bang het hele kapje met de knopjes kapot te breken als je te snel en te hard gaat. Daarna zitten de draden van de cockpitverlichting en de snelheidsmeter steeds aardig in de weg als je het kapje wil omdraaien.

Dashboard losgetrokken

Een leesbril en hoofdlamp waren vervolgens nodig om het koperen schroefje te ontdekken op de blauwe spanningsregelaar. Theo nogmaals gebeld waar op de printplaat je de pennen moet zetten om de zaak door te meten: op de printplaat zitten twee OUT-puntjes op twee hoeken langs een van de korte kanten. OUT staat erbij maar ook hier heb je een loep voor nodig of leesbril. Om en om de lampen op stand 1 aangezet en doorgemeten: ze gaven keurig 5.6 en 5.59 Volt aan. De multimeter was in elk geval succesvol gerepareerd.

Oranje pijl: spanningsregelaar; gele pijlen: meetpunten

Op advies van Theo de spanningsregelaar met de klok mee een pietsje opgedraaid zodat er 5.65 Volt gemeten werd en verdraaid: de linkerlamp wilde nu ook weer op halve kracht branden. Missie geslaagd.

Siliconenkit
Er volgde nu een middagje langdurig peuteren om de siliconenkitlaag te verwijderen van de wielkast, romp en het dashboardkapje. Dit was het meeste werk. Een gummetje (om de kit op te rollen) en een klein stopmesje kwamen hierbij het beste van pas. Andere zaken waren minder succesvol zoals siliconenkitverwijderaar van HG (ruikt heerlijk naar citrus maar het etiket met oranje symbolen is minder gezellig), een scheermesje (brak in tweeën), een aardappelschilmesje, de achterkant van een plastic knijper.

Waarschuwingen op het etiket van HG siliconenkitverwijderaar

We peuterden er lustig op los (om en om met Dave: twee uur op, twee uur af). Arbeidsvitaminen aangezet via Spotify met klassieke kerstliedjes van onder andere Ella Fitzgerald, Tony Bennet, The Andrew Sisters, Frank Sinatra, Perry Como, Carpenters, Bing Crosby, Nat King Cole, Dean Martin, Judy Garland en last but not least: Carol of the Bells door Johnny Mathis. Wie geen peuterdienst had zette en tuigde ondertussen de kerstboom op.

Klittenband
Toen de meeste kit er af was het oppervlak ontvet met wasbenzine. Nu moest ik nog stukjes klittenband op maat knippen en op het dashboardkapje aanbrengen. Het lastigste was om dit goed terug te plakken zonder dat er allerlei draden vastplakten aan de kleefzijde van de Velcro. Maar het lukte. Tot slot met de kruimeldief alle siliconenkitfrummeltjes tussen de Ventisit mat en rugleuning uitgezogen.

Klittenband aanbrengen

Nu moet alleen nog even de wind gaan liggen (het waait al dagen 6-7 Beaufort met windstoten op stormkracht: 90-100 km/u.). Maar ik kan weer met licht in dimstand rijden. Nog wel even nodig, ondanks dat inmiddels de dagen alweer zijn gaan lengen.

Prettige kerstdagen!

Eindresultaat met uitleg knopjes Quest XS #108