Het was vandaag niet koud maar wel grijs. Handschoenen en muts waren niet nodig op straat. Ik ging met droog weer richting de trein in Almere. In Dronten aangekomen motregende het een beetje. Het is ongeveer twintig minuten lopen van het station naar Velomobiel.nl.

Bij Velomobiel.nl wilde ik snel mijn fiets inpakken en weer weg zodat ik niet in het donker zou hoeven te rijden. De hele zaak stond vol met een nieuwe lading net af van fabriek, ik zag drie blauwe Quest XS’en. Ik was blij met mijn NL-stickers: ik pikte mijn fiets er zo tussenuit. Nu moest ik ‘m alleen nog even tussen de andere fietsen uit manoeuvreren.

De uitgezaagde wielkasten zagen er wat rafelig uit, dat komt door het kevlar, volgens Allert. Hij haalde er nog een schuurpapiertje overheen voor de final touch. Even fietsschoenen aantrekken, mijn windjackje zoeken in de fiets, tas erbij proppen en ik was klaar voor de start.

Regen en wind
Buiten regende het inmiddels behoorlijk, dus ik heb gereden met het schuimdeksel. De foto onder laat eigenlijk niet goed de situatie zien omdat je hier de klep van mijn pet niet ziet. Ik zit eigenlijk te kijken tussen de rand van het schuimdeksel en mijn klep. En mijn uitzicht bestaat dan voor de helft uit beslagen minivizier en de helft vrij uitzicht. Nou ja vrij: ik draag ook nog mijn photochromatische zonnebril tegen de wind en regen in mijn ogen.

Dronterweg richting Lelystad

Ik had een alternatieve route door de polder uitgezet die Lelystad rechts zou laten liggen maar het is niet handig om met dit weer een alternatieve route te moeten rijden omdat je dan steeds half in je schuimkap moet duiken om de GPS af te kunnen lezen. Bovendien stond er een straf windje en als ik langs Lelystad rij, rijd ik toch wat beschutter. Bovendien is het fietspad nu redelijk vrij van hondenuitlaters en gepensioneerde e-bikers heb ik helemaal niet gezien dus ik kon ongehinderd doorfietsen.

Windkracht 6
Met windkracht 6 recht op kop en tegen de wangen aan striemende regen fietste ik naar huis. Op de Lage Vaart zag ik schuimstrepen en brekende witte koppen. Vanwege het weer had ik niet mijn winterse pet met oorkleppen op maar die kleppen miste ik nu wel met de gierende wind in mijn oren. Stom, ook geen koptelefoontje meegenomen om naar muziek te luisteren.

Ik zag twee keer een buizerd en één keer een Vlaamse gaai. Een hele enkele fietser, vaak mountainbikers. Ik had met ze te doen. Ik zat heerlijk achterover comfortabel onder mijn schuimdekje, zij vormden hoog een frontaal vlak tegen de wind en fietsten vol in de regen.

Ik had het weerbericht en de windverwachting niet gecheckt. Had ik dat wel gedaan dan had ik geweten dat ik beter wat vroeger op pad had kunnen gaan. Maar op vrije dagen duurt het koffiedrinken en opstarten altijd wat langer dan handig.

Draaicirkel
De grotere draaicirkel door de 40 milimeter voorbanden valt mee. Wel is het geluid als de Greenguards aanlopen in de wielkast heel anders dan met de Durano Plus: het klinkt dan als een schuurmachine. Achter zit er nu een Continental Winter Contact 2-band van 50 milimeter breedte. Of ik veel langzamer ga door deze banden kan ik nu nog niet zeggen. Ik moet zelf nog even rustig aan doen en ik had flinke wind tegen.