Van de week heb ik een fietscomputer op mijn ligfiets gezet. Een die behalve snelheid ook de trapfrequentie kan aangeven dankzij een cadanssensor. Het is een computer van Sigma, de BC 16.12 sTs. Deze is draadloos.

Installeren is een uurtje prutsen met tie-wraps. Vooral het vinden van de juiste positie op de fiets is even puzzelen. Je moet hierbij rekening houden met zowel de registratie van de magneet door de sensor en of het signaal binnenkomt op de computer op het stuur. Montage is eenvoudig, op het magneetje om de spaak na, dat is even priegelen.

Eenmaal alles gemonteerd is het tijd voor een praktijktest in het veld. Ik blijk automatisch een trapfrequentie aan te houden van om en nabij 84 omwentelingen per minuut. Stijgt de frequentie naar 89, dan krijg ik de neiging om door te schakelen. Wanneer ik dat doe, valt mijn frequentie meestal terug naar 80. Gevoelsmatig trap ik dan te zwaar en wil ik weer terugschakelen. Ik zit vaak net tussen deze twee versnellingen in.

Conclusie
Ik ben gerustgesteld dat mijn trapfrequentie netjes tussen de 80-90 blijkt te liggen en dat ik dit gevoelsmatig al goed doe. De tijden van meetellen met het klokje liggen achter me. Wat ik verder leuk vind aan een fietscomputer is dat deze een totale kilometerstand bijhoudt. Zo kan je zien wat je per jaar aflegt. Verder geeft de BC 16.12 extra gegevens over bijvoorbeeld de temperatuur. Met een extra set sensoren kan je deze computer ook op twee verschillende fietsen gebruiken. Het schermpje is beter leesbaar dan de veldjes op het kaartscherm van de GPS. Ook kan ik nu meer gegevens tegelijkertijd zien door een deel op de GPS te tonen en een deel op de fietscomputer.

Een andere truc die ik tijdens het fietsen toepas om het juiste ritme vast te houden is in mijn hoofd de boogie woogie af te spelen: