Kropswolde → Drouwen (Natuurkampeerterrein Borger)

Dave heeft slecht geslapen. Volgens hem lagen we met ons hoofd naar beneden. We nemen ons voor dit voortaan weer even beter te testen voordat we de tent opzetten. Even proefliggen voordat de haringen de grond ingaan.

We hebben voor het eerst Therm-a-Rest NeoAir Xlite slaapmatten bij ons. Dave vindt deze heerlijk slapen maar ik slaap beter op mijn Sea To Summit-mat, die stabieler ligt maar te koud is voor het vroege voorjaar en winter. Ik had ‘m dus gewoon mee kunnen nemen want het is zomer. Ik was bang dat de mat te koud zou zijn in combinatie met de quilt. Maar de nachttemperaturen komen alsmaar boven de 10 graden.

Lawaai
Wat mij opvalt in Kropswolde is dat mensen veel lawaai maken. Na een hele dag fietsen in de stilte, liggen we hier op een camping aan een drukke weg. De lokale hobby lijkt te zijn om iets te doen aan je uitlaat waardoor deze extra ronkt. Ook waren er gisteravond knallen. Waarvan weten we niet, we kunnen slechts gissen of het vuurwerk was of dat er kleiduiven werden geschoten.

Vlak overigens de (overige) fauna niet uit. Een ooievaar deed ’s nachts en in de ochtend een duit in het zakje met diens aparte klepperend/klakkend geluid. Bijen zoemden bij de witte bloemetjes in de haag rond de camping.

Ontbijt
We zitten lekker aan de koffie voor de tent in het zonnetje. De havermout staat te weken in gekookt water met melkpoeder voor het ontbijt. We merken dat we er een jaar uit zijn geweest met kamperen door corona. Over sommige dingen moeten we weer even nadenken. Dat havermoutontbijt, dat is niet echt handig. Er moet water voor gekookt worden en het geeft veel afwas.

De tent is drijfnat van de dauw in het weiland maar droogt gelukkig snel. Het scheelt dat het Dyneema-doek van onze Zpack-tent geen vocht opneemt. Wat minder fijn is, is dat de Triplex-tent een beetje uit elkaar begint te vallen. Als je een tent van Zpacks koopt, krijg je er DCF-tape bij voor reparaties. Dat is nu verbruikt op de nok omdat de oorspronkelijke tape daar loslaat. Misschien komt het door de warmte. Maar we vermoeden ook dat er teveel spanning staat op het deel dat schuiner omhoog loopt bij de tentstokken. Alsof het er ooit te strak op is gezet of de tape gekrompen. We gebruiken de originele carbon tentstokjes van Zpacks zelf. Zouden we wandelaars zijn, dan hadden we de optie gehad onze wandelstokken iets korter te maken.

*****

Om van de camping weer op de TNNZ-route te komen volgen we onze eigen alternatieve ‘gravel’-route, gemaakt met Komoot. Die route hebben we gemaakt voor als de TNNZ te zwaar voor ons zou zijn. Maar tot nu toe is de TNNZ prima te doen. We zien op onze Komoot-gravelroute weinig gravel, de aanrijroute gaat langs een N-weg met eikenbomen met tape eromheen om te waarschuwen tegen de processierups.

Regelmatig zien we een rij vogelhuisjes aan de bomen gespijkerd en dan weten we hoe laat het is: eikenbomen oftewel processierupsen. Vooral Dave is erg gevoelig voor de brandharen. Hij krijgt er wekenlang rode puntjes van op zijn huid die erg jeuken. Hij heeft ze vorige week in Drie alweer opgelopen.

Betonpaden
Terug op de TNNZ is de omgeving meteen weer mooi. Wel zien we hier en naar nét aangelegde betonpaden. De grond van de berm is er dan nog niet tegenaan gelegd. Langs een van die paden liep gelukkig een zandweg parallel. Dat fietst iets trager maar het rijdt veel lekkerder, zonder zadelpijn. Op beton krijg je snel last van polsen en je zitvlak: het fietst veels te monotoon en de ondergrond dempt niet.

Vandaag rijden we weer een prachtige autoluwe route met veel natuur en stilte. Soms rijden we over klassieke mountainbikepaden, die ongeveer zo breed als onze fietsen met kleine voortassen achter, soms rijden we over single track en we komen gelukkig geen zero tracks tegen zoals gisteren.

Haarspeldbochten
We komen een fout in de route tegen. De route loopt tegen de richting in van een MTB-pad. Gelukkig loopt er evenwijdig een zandweg naast. Ook slaan we een stuk MTB-pad over dat er op de kaart erg technisch uitziet met diverse haarspeldbochten van 180 graden. Niet ons ding, die aangelegde technische moeilijkheden. Met bepakking zijn de old school MTB-paden wel te doen. Hoewel de fiets wel klappen krijgt en je steeds moet staan op de pedalen.

We komen veel modderplassen tegen maar we hebben geen regen onderweg. Wel ziet de lucht er de hele tijd uit alsof het elk moment kan gaan onweren. In plaats daarvan hebben we erg mooi weer, al is het wat drukkend. In de zon is het flink zweten, helemaal als je stil gaat staan en de rijwind wegvalt. In plaats van mijn synthetische shirt met lange mouwen heb ik mijn UV-werende blouse aangetrokken, dat zit luchtiger.

Fietszemen
Wat op kledinggebied voor ons nieuw is, is dat we fietszemen dragen. We hebben allebei een onderbroek van SQlab. Daarnaast heb ik een driekwart fietsbroek met zeem. Deze droogt lekker snel in de regen. Dave heeft ook nog een glad hardloopbroekje bij zich als fietsonderbroek maar heeft achteraf toch liever een tweede zeem bij zich gehad. Die komt op de to-do list voor na de vakantie.

We eten op een terrasje een uitsmeter in Zuidlaren. Dat dorp ziet er met zijn brink vreemd genoeg bijna hetzelfde uit als het veel zuidelijker gelegen Laren. Het is behoorlijk druk op de terassen, iedereen neemt het ervan nu de coronamaatregelen zijn versoepeld. Afstand houden doen mensen nauwelijks meer.

Het is overigens uitzonderlijk dat we door een dorp komen en dus ergens kunnen lunchen. Over het algemeen zitten we in het bos of op afgelegen wegen en komen we niets tegen. Daarom hebben we krentenbollen bij ons als lunch. Die zijn handig want blijven altijd meerdere dagen ‘vers’.

Drenthe
Op een gegeven moment rijden we over kinderkopjes en klinkers, zien we oude boerderijtjes en… hunebedden. We vermoeden dat we ongemerkt Drenthe zijn ingereden! We weten het zeker als we een bordje zien dat verwijst naar het natuurpark Drenthse Aa. Nu we hier niet zijn met een velomobiel maar met een mountainbike met plusbanden valt Drenthe best mee als fietsprovincie. Ook omdat we dankzij de TNNZ-route niet langs N-wegen komen, met de befaamde fietspaden die elke honderd meter aan de andere kang van de weg doorgaan via een haakse bocht met stoepbanden. Die bewaarden we voor de velomobiel.

Fietsen gaat heel lekker. Dankzij de voorbereiding, het trainen in Zwift, voelen we ons beresterk. Dankzij het onverharde rijden hebben we ook geen last van zadelpijn of ook maar iets in die richting. Normaal fietsen we twee dagen en dan nemen we een rustdag, ook om de omgeving wat meer te kunnen bekijken. Maar dit is fietsdag nummer drie en morgen gaan we ook weer fietsen. Wellicht dat we de dag erna een rustdag plannen want er wordt erg veel regen en onweer voorspeld.

Trekkersvelden
We komen vandaag uit bij natuurkampeerterrein Borger in Drouwen. We hebben hier een keer eerder gekampeerd in de winter toen het ’s nachts zeven graden vroor. Vanwege de coronamaatregelen moet je van tevoren reserveren op de SBB-natuurkampeerterreinen en zijn de trekkersvelden gesloten. Dit doen we via de website even van tevoren. Daarna meld je je op de camping aan bij de computer. Makkelijk.

Een nachtje slapen is hier wel prijzig geworden. Maar liefst 27,50 euro voor twee personen met trekkerstent. Maar daarvoor hebben we wel ‘optioneel stroom’. Het terrein ligt schitterend in het bos. We vinden het de prijs wel waard. Als de prijsverhoging mensen weert die niet komen voor de natuur en rust maar voor de voorheen lage prijs, hebben we het er wel voor over.

De coronamaatregelen zijn hier wat beter doorgevoerd dan op het natuurkampeerterrein Drie. Daar hield niemand zich aan het maximum aantal mensen in het toiletgebouw. Hier zijn de wastafels om en om afgeplakt én is de kraan verwijderd. Zodat je niet naast elkaar gaat staan. De Drenthse humor om anderhalve meter afstand te houden kunnen we ook waarderen.

Nu we in Drenthe zijn, moet de Groningse worst maar gauw op. Die verdwijnt in de couscous, samen met een blikje gemarineerde groenten en cashewnoten.

Corona
Om kwart voor 9 ’s avonds begint het opeens licht te regenen en verplaats ik mijn was snel naar het hok waar je vroeger hout kon hakken. Het hok is leeg omdat je momenteel niet mag stoken. Ook de vuurhutten en -plaatsen op de natuurkampeerterreinen zijn gebarricadeerd vanwege corona, omdat hier anders veel mensen naast elkaar gaan zitten.

We vermaken ons met een bij die op ons afwasnetzakje was gaan zitten. De bij zit er op een gegeven moment al een uur. We besluiten het wat sportdrank te voeren. Dat gaat erin als koek. Hierna proberen we de bij af te zetten bij diverse bloemen in het bos. Bij de tweede poging loopt Dave een teek op.