De Nimbus 2000 is op lange reizen meestal vergezeld van een witte Quest. Maar gisteren is ze gespot in het mooie romantische Kampen in gezelschap van een oranje eOrca. Wat deed ze daar in die historische stad aan de IJssel met een vreemde velomobiel?
Heeft deze relatie kans van slagen? De oranje eOrca leek wat moeite te hebben haar bij te houden bij snelheden boven de 35 kilometer per uur. Dit werd wel gecompenseerd door sneller optrekken na stops, want dan geeft de eOrca ondersteuning aan de berijder, die overigens dezelfde bleek te zijn als de berijder van de witte Quest #644.
Het romantische Kampen
Er werd even gefantaseerd over een vakantie samen. Maar dat zou grote problemen opleveren volgens de berijders: de eOrca gaat ondersteund met 28 kilometer per uur de berg op terwijl de Nimbus 2000 dan blijft steken op snelheden tussen de 8-15 kilometer per uur. Vervolgens gaat de eOrca, die zo’n twintig kilo zwaarder weegt dan een carbon Quest XS, geholpen door de zwaartekracht veel sneller naar beneden. Gelukkig kan je hydraulische schijfremmen krijgen op de eOrca voor als je dit soort plannen hebt.
Nimbus 2000 en oranje eOrca zij aan zij
Maar eerste focus was om te kijken of de berijder van de Quest (Dave) de eOrca een geschiktere fiets vond voor woon-werkverkeer. Daar zit namelijke een stuk in waar veel gestopt en opgetrokken moet worden over klinkerwegen. Daarnaast hoef je je niet op te drukken om uit een eOrca te komen, wat wel fijn is met een frozen shoulder (die door diezelfde beweging is veroorzaakt).
Nimbus 2000 en eOrca: een knap stel
Of de eOrca een verbetering zou zijn was moeilijk te beoordelen. Om een fiets goed te kunnen testen moet deze je goed passen. Dat deed deze eOrca niet. Volgens Arjan Vrielink van Flevobike duurde het een halfuur om de trapas te verzetten, dus dat werd niet gedaan. Ook zat er een medium zitje in, terwijl Dave een XL nodig heeft. Resultaat was dat Dave te hoog en te rechtop zat in de eOrca tijdens de proefrit, wat mogelijk het bochtgevoel negatief beïnvloedde. Zo hoog zelfs dat het dakje van de fiets moest, want hij paste er niet onder.
Het dak eraf
Wat opvalt is dat alles aan de eOrca prachtig is afgewerkt. We kregen een rondleiding in de werkplaats en dan zie je dat bijna alle onderdelen zelf gemaakt worden met behulp van een frees- en draaibank. De elektrische schakeling voor de lampen van de eOrca was net verbeterd waardoor je nu kan seinen wanneer beide koplampen branden. Arjan vertelde over allerlei plannen waarvoor ze nog financiers zoeken. Zo is er een vierwieler in ontwikkeling, met ondersteuning tot 45 kilometer per uur, die automatisch schakelt en in plaats van een ketting elektronische aandrijving krijgt. We maakten even een proefritje op het testmodel. Voor pakketbezorging met de fiets is voor DHL een betere container ontwikkeld. Ook wordt er een met tentdoek overdekte tweepersoons fiets gemaakt voor een bedrijf in Gothenburg.
Productie eOrca gestopt
Wordt deze prille liefde bezegeld met een contract? Dat is zeer onwaarschijnlijk op dit moment. De productie van de eOrca is namelijk sinds de Spezi dit jaar stopgezet. Alleen de twaalf fietsen die al besteld waren worden nog gebouwd. Flevobike is de productie aan het herzien, omdat deze te duur is. Mogelijk wordt de productie in het najaar hervat maar dit is nog onzeker. Half juli komt hier meer duidelijkheid over.
Kampeerwijzer 
Dat de positie van Dave het rijgedrag beïnvloedt, daar hoef je niet aan te twijfelen. Dat merkte ik met mijn vlieggewicht al toen ik de trapas en het zitje verzette in mijn Orca. En ja: die trapas verplaatsen is in een Orca echt veel werk. In je eigen fiets moet dat maar één keer gebeuren gelukkig.
Het is jammer dat de moeite niet gedaan wordt om de trapas te verstellen of dat er meerdere fietsen aanwezig zijn met verschillende lengten. Op deze manier kan je een fiets niet beoordelen. Je trekt er speciaal een dag voor uit maar weet na afloop eigenlijk nog steeds niets.
Als ex-Sunrider (ook hoog en zwaar) eigenaar, kan ik je aanbevelen om met je bovenlichaam mee te bewegen met de bochten. Dat helpt de stabiliteit enorm!
Nadat ik een tijd in de Mango geoefend had (bovenlichaam zit zowat klem), ging ik in de eerste de beste, ietwat moeilijke, bocht op twee wielen met de Sunrider. Da’s geen feest als je dat nooit eerder meegemaakt hebt.
Er viel voor Dave weinig mee (of tegen) te bewegen. Omdat hij te hoog zat in de eOrca zat hij zo klem dat hij er beurse schouders van kreeg.
De Orca is prachtig gemaakt, maar jammer dat de stroomlijn zo matig is. Een Quattrovelo met elektro-ondersteuning lijkt mij een betere kandidaat, maar heeft wel een moeilijkere in- en uitstap en veel grotere draaicirkel. De QV lijkt mij erg geschikt voor ondersteuning tot 45 km door de zeer goede bochtenstabiliteit.
Op Dave’s woon-werkroute zit een tunneltje met twee van die zigzaghekjes en haakse bochtjes in fietspaden. Het zou getest moeten worden of de QV daar doorheen kan maar we denken dat bijvoorbeeld een Strada hier meer geschikt voor is.
‘Bereider’, Belle toch … 😉
Het stond er drie keer goed in en één keer fout, nu aangepast. Dank.
Hij is wel blits moet ik toegeven. De nog uit te werken variant tot 45 km lijkt me leuk om mee te touren.