Dit weekend belandden wij op het evenement Uit Je Tent op natuurkampeerterrein de Veenkuil in de Noordoostpolder. Dat was niet gepland maar wel heel leuk. Zo gingen we met een batdetector op zoek naar vleermuizen en zagen vlinders met een spanwijdte van tien centimeter.

We merkten pas dat we op Uit Je Tent waren gearriveerd toen we wilden inchecken via de computer op het natuurkampeerterrein in het Kuinderbos. Volgens de computer was het kampeerterrein vol. Een natuurkampeerterrein. Vol. Toen bleek dus dat het was afgehuurd voor het evenement. Even schrikken na 82 kilometer in een velomobiel bij 30ºC. Weliswaar langs het IJsselmeer, dus we hadden nog een beetje kunnen profiteren van voormaligezeewind. Gelukkig was het credo van de boswachter: voor fietskampeerders hebben we altijd plek. En dankzij het evenement stonden we voor 5 euro per persoon per nacht.

Met firesteel de spiritusbrander aanmaken

Uit Je Tent wordt gehouden in de Noordoostpolder. Je mag dan op heel veel bijzondere plaatsen kamperen en er worden ontzettend veel dingen georganiseerd. Alleen al de activiteitenkalender van de Veenkuil was indrukwekkend: een spannend verhaal bij het kampvuur, roofvogels ringen, een bourgondische bosbrunch (met 160 deelnemers), vleermuizenexcursie, op pad met een bolderwagen onder leiding van een boswachter, een vlottenrace, etc. Het jaarlijkse evenement wordt goed bezocht.

Vuurtoren Urk

Ik denk dat we de enige gasten waren die met de fiets waren gekomen (en helemaal de enigen met velomobiel). Het door Bever/360º gepromootte ‘nieuwe kamperen’ was hier in volle gang: het natuurkampeerterrein was afgeladen met auto’s. Veel gezinnen en kinderen. Die kinderen vermaakten zich opperbest: met fietstractoren rondkarren, vlotten bouwen, een hakbijl om houtblokken te splijten*, vissen, bootje varen, ballonnen vullen met water en zwemmen. Wat ook helemaal ‘in’ is, is fikkie stoken. Overal op het terrein stonden grote bakken met brandhout. Bij veel tenten en caravans stonden vuurkorven en er werd gekookt boven vuurschalen. Al met al waren er zo’n 200 mensen op het terrein.

Nieuwe parkeerafdekzeiltjes voor onze fietsen, na een tip van Elly. Echt ideaal, iedereen blijft met zijn vingers van je fiets af!

We moesten ons melden bij gastheer Geert en gastvrouw Hennie. We kregen van hen folders mee en aangezien we hier nu toch niet meer voor onze rust kwamen besloten we dan maar aan te sluiten bij het ‘feestgedruis’. Maar eerst even een frisse duik genomen in het meertje waar deze camping aan ligt. Je kan hier ook je tent opslaan op een vlot op het water en dan moet je met een waterfiets van en naar de tent. In elk geval heb je dan geen last van de vele teken op het terrein. Echter moet je van het water af met onweer. Verder kan je hier een tipi huren. Ook in de tipi’s brandde de houtkachel. Gelukkig was ik maar één van mijn drie dagelijkse medicijnen tegen astma vergeten.

Vlotkamperen is ook mogelijk op De Veenkuil bij Bant

Bij Hennie en Geert gaven we ons op voor de vleermuizenexcursie. Er was eigenlijk nog maar plaats voor één persoon maar gelukkig deden ze niet moeilijk. Een halfuur voor het tijdstip waarop we moesten vertrekken brak het aangekondigde onweer los. De vlotkampeerders waren naar de kant gevlucht met medeneming van de meest essentiële items: een fles cognac. De schoenen lagen nog op het vlot.

De regen dunde de groep van 26 man voor de vleermuisexcursie behoorlijk uit. Maar we begonnen met een presentatie met uitleg over de verschillende vleermuizen en waarom deze zo kwetsbaar zijn. Nadat het onweer was overgedreven gingen we na zonsondergang op pad met 14 personen. De batdetectors vangen het ultrasone geluid op, dat de vleermuizen maken om zich te oriënteren. Voorop liep iemand met zo’n apparaat en achterop ook. Hierdoor kon je horen in welke richting ze over de groep vlogen. Een bijzonder geluid en normaal zou je de vleermuizen niet eens opmerken omdat ze zo klein en onopvallend zijn. Verder is het leuk en spannend om in het duister door het bos te lopen terwijl er onheilspellende geluiden uit de batdetectors klinken.

Op de Veenkuil kan je zelf koffie/thee maken en ’s ochtends arriveren de warme broodjes

De volgende dag gingen we eerst doen waarvoor we hier eigenlijk naar toe waren gekomen: een wandeling van 3,5 kilometer rond het meer De Kuilen. De natuur in het jonge Kuinderbos is speciaal omdat het een jong bos is op een bijzonder kalkrijke grond. Er komen hier soorten voor die nergens anders in Nederland voorkomen. We waren nog nauwelijks onderweg of we zagen een ringslang zonnen op de rand van een houten schutting. Verderop zagen we de uitgezette Welsh pony’s. Tussendoor heel veel boterbloemen.

Ringslang (foto Dave met zijn iPhone 6)

’s Middags gingen we naar de Orchideeënhoeve. Hier kun je duizenden soorten wilde en zeldzame orchideeën bekijken. Papegaaien, witoorpenseelaapjes (slechts twintig centimeter groot) en koikarpers zijn te bewonderen in de Maleisische, Orchideeën- en Lorituin. De Lori’s, meervallen en koikarpers kan je voeren. In de Vlindervallei, Europa’s grootste vlindertuin, vliegen meer dan tweeduizend vlinders. Sommige vlinders waren zo groot en vlogen zo vreemd, dat het leek alsof ze bediend werden met een touwtje of dat we in een slecht geanimeerde 3D-film terecht waren gekomen. Een heel vervreemdend effect: ze waren echt en het waren er veel.

Foto’s Orhideeënhoeve

’s Avonds waren we na deze indrukkwekkende dag goed moe en doken we vroeg ons tentje in waar we negen uur achtereen doorsliepen op onze nieuwe Exped downmat Winterlite (warmer en lichter dan UL, tapered) slaapmatten. De rust konden we goed gebruiken voor de volgende dag: 98 kilometer fietsen naar huis over de Ramspolbrug en door Kampen. Nog steeds prachtig weer maar gelukkig niet zo warm als vrijdags.

Overige foto’s van deze driedaagse

*) Echt waar. Maar geen overdovend gegil gehoord dus iedereen ging weer naar huis met tien vingers en tien tenen.