Vandaag ga ik op visite bij de Rijke Bramenplukker en ook bezoek ik andere kunstwerken in de brede zin des woords. Een tocht van ruim 63 kilometer en ik hoef er de gemeentegrens niet eens voor over.
Doel van het rondje is om eens uitgebreid foto’s te maken. Ik heb er alle tijd voor want ik ben vandaag alleen op pad. Dave is met een vriend nummers aan het instuderen voor een gelegenheidsformatie. Vandaag ga ik fotograferen bij landschapskunstwerken, bouwkundige kunstwerken en een sculptuur: de Groene Kathedraal, Voortvarend, De Fantasie, Duin en Polderland Garden of Love and Fire, Blocq van Kuffeler – allemaal binnen de stadsgrenzen van Almere.
Eigenlijk wilde ik dit rondje al veel eerder maken maar had ik het vanwege grijs weer uitgesteld. Zelfs de mooiste kunstwerken verbleken in mistroostig weer. Het wachten was daarom op zon. Vandaag was het halfbewolkt en moest ik soms even wachten voordat ik een foto kon maken, even wachten tot de wolk voorbij de zon was. Maar naarmate de dag vorderde werd het steeds zonniger. Er stond een stevige windkracht 6 à 7. Gisteren stormde het nog op de Landelijke Ligfietsdag en morgen wordt er ook weer storm verwacht.
De Rijke Bramenplukker
Iedereen die Godfried Boman’s De Rijke Bramenplukker een mooi sprookje vond zou eens een kijkje moeten nemen bij De Groene Kathedraal nabij Almere Hout. Een kathedraal met een plafond van blauw-wit bewegend mozaïek en machtige zuilen. Je moet er niet te lang mee wachten want De Groene Kathedraal is helaas in verval. De zuilengangen bestaan uit populieren en die zijn aan het eind van hun leven. Helaas is bij de aanleg van dit stuk landschapskunst wel een negatief van de kathedraal aangelegd maar niet ook een exemplaar met langlevende bomen.
- Gewelven van blauw-wit bewegend mozaïk
- Zijbeuk
- Quest XS in het middenschip
In het Overvaartbos in Almere Hout zag ik aan de overkant van de Hoge Vaart dat eindelijk de verrotte bruggetjes in het vierbruggenpad zijn vervangen. Volgende keer dus maar weer eens een route langs die kant plannen zonder bang te zijn voor natte voeten. Ik was vergeten hoe mooi het hier ook alweer was. Her en der bloeide rode klaver en sommige struiken waren al groen aan het worden.
- Lange Wetering met woonboten
- Weerwater met zicht op Stad
- Lumièrepark, Muziekwijk
Voortvarend
In Stad aangekomen ga ik langs het bronzen kunstwerk Voortvarend dat dicht bij het Flevoziekenhuis staat aan het Weerwater, op de hoek van de Wandellaan en Meeresteinkade. De stad Almere kreeg het kunstwerk gemaakt door Siemen Bolhuis cadeau van de provincie Flevoland bij haar 25-jarig bestaan.
Na de fotosessie vervolg ik de westkant van het Weerwater langs de voormalige popzaal Muzinq, een voorbeeld van blob architectuur en de appartementen in The Wave.
- Voormalige popzaal Muzinq
- The Wave (woningen)
De Fantasie
Ook aan het Weerwater ligt een kleine wijk met bijzondere woningen: De Fantasie, het resultaat van de prijsvraag Ongewoon Wonen waarin werd gevraagd een experimentele woning te ontwerpen zonder dat met geldende bouwvoorschriften rekening gehouden hoefde te worden.
Via de Havendreef kom ik weer langs het Gooimeer. De wind is hier stevig. Ik krijg af en toe een zwiep maar ik merk dat mijn fiets er anders op reageert met de stormstrip: een verbetering. Het Gooimeer wordt IJmeer en we belanden in de duinen.
Duin
In een eerdere blogpost maakte ik er al gewag van: in Almere Poort wordt een tien meter hoog duingebied aangelegd inclusief de kenmerkende begroeing en hekjes. Wie wil kan nu in de duinen wonen met uitzicht op de voormalige Zuiderzee en Amsterdam. De vorige keer reed ik hier met Dave en waren we afgeleid omdat we een wegomleiding moesten volgen. Ik maakte even een snel kiekje toen een vrachtwagen onze weg versperde. Duin is niet een van de vijf officiële landschapskunstwerken die de Flevopolder herbergt maar het is wel een soort bouwkundig kunstwerk.
Tijdens het keren bij De Fantasie door me achteruit te laten rollen is mijn ketting weer eens naast de derailleur gelopen. Ik herken het inmiddels feilloos aan het niet meer kloppen van de schakelstanden. Dan rijd je opeens 30 in B2, bijvoorbeeld. Nadeel is ook dat je niet meer terug kan schakelen. In de duinen van Almere kom ik de heuvel niet eens meer op. Ik zet de fiets schuin tegen een decorstuk dat drijfhout moet voorstellen, schroef het kapje open en leg de ketting terug op zijn plek. Daarna moet ik de fiets naar achteren trekken om hem weg te krijgen van zijn plek. Meteen gaat het weer fout. Ik besluit het thuis maar op te lossen.
Garden of Love and Fire
In Almere Pampus vind je landschapskunst met de bijzondere naam Polderland Garden of Love and Fire. Het is een werk van Daniel Libeskind (architect van de Freedom Tower op Ground Zero) en eigenlijk moet je het vanuit de lucht zien. Op de grond valt op dat het kunstwerk niet meer compleet is, er lijken platen te missen. Tijd dat het weer eens wordt opgeknapt.
Op de Oostvaardersdijk zijn kitesurfers actief nabij de drijvende gebouwen FloatingLife. Ik zie twee kievieten in het weiland. Verderop passeer ik de Lepelaarplassen met in de verte de wijk Noorderplassen en de hoogbouw van Stad. Er zit weer veel Europees ganzendons langs de dijk. Na het gemaal Blocq van Kuffeler sla ik af en rij langs de gevangenis Almere Binnen stadsdeel Almere Buiten in en volg de Lage Vaart richting huis.
Hoi Belle,
Leuk al die kunstfoto’s! Een deel van de locaties is mij welbekend. Tijdens mijn heenreis naar de Noordelijke Velomobiel tocht was ik de duinen ook al tegengekomen (http://redstrada.blogspot.nl/2015/01/noordelijke-velomobieltocht_19.html). Die kende ik nog niet. Fascinerend, dat dat allemaal maar kan daar in Flevoland. Ik vind het overigens één van de mooiste provincies van Nederland!
Groeten, Wilco
Ik vind het vooral bijzonder dat ik 63 kilometer voornamelijk door bos en langs water over afgelegen fietspaden kan afleggen zonder de stad Almere te verlaten. En dan vragen mensen nóg waarom je er gaat wonen! Ach, alle provincies hebben hun eigen charme. Gelderland met zijn rivieren en Veluwe, Friesland met zijn wateren en eh….
Mooi verslag Belle! Hardglas ken ik ook van binnen, want dat huis is ontworpen door Jan Benthem (Benthem Crouwel Architecten), getrouwd met de zus van mijn vriendin. Ze hebben er jaren met plezier gewoond, maar wonen nu wel in Amsterdam… Ik ben met je eens dat elke provincie zijn charmes heeft en als geboren Fries, geëmigreerd naar Groningen, kan ik Het Ho(o)geland in Groningen erg waarderen.
Missen die hun huisje aan het Weerwater niet?
Wel een beetje denk ik, maar ze wonen nu heel gezellig in het centrum van Amsterdam.
Kunst, een mooi thema voor een tochtje Belle.
En weer een leuk verslag en foto’s
Je gemiddelde snelheid zal wel niet zo hoog gelegen hebben met al die fotomomenten.
Nee dat zat ergens rond de 21 punt nogwat. Erg vaak de fiets uitgeweest, wachten op een zonnetje en dan meerdere opnamen maken en vanuit verschillende hoeken.
Hoi Belle,
Is je ketting misschien een beetje te lang? Ik heb de mijne ook een paar schakels moeten inkorten na iets van 7500 km. Nu heb ik nog maar heel zelden dat de ketting van de achtertandwielen loskomt bij erge hobbels, en er helemaal vanaf lopen doet ‘ie al helemaal niet.
Groet
Erwin en Tante Lies (die vanochtend windkracht 8 van opzij ook doorstond dankzij de stormstrip)
We hebben dat een keer gecheckt. In een bepaalde schakelstand zouden dan de derailleurtandwielen in een bepaalde stand moeten staan, naar voren wijzend. Dat zag er correct uit. Volgens Theo van Velomobiel.nl is de kettingspanning ook goed. Ik ken het niet van mijn vorige fietsen met derailleur maar daar rijd je ook niet mee achteruit. Verder is het wel behoorlijk balen. Het gebeurt me niet bij hobbels maar bij achteruitrijden. En de ketting loopt niet van de cassette maar van het bovenste derailleurtandwieltje.
Hoi Belle,
Ik rol slechts zelden achteruit, dus misschien heb ik er daarom geen last van. En bij het met de fiets aan de hand inparkeren staat de achterderailleur op het grootste tandwiel en de voorderailleur op het middelste kettingblad. Maar als zelfs Theo zegt dat alles goed staat kan ik helaas ook niets nuttigers zeggen.
Groet
Erwin en Tante Lies
Ik rol achteruit als ik wil keren. Dus in plaats van helemaal de weg over, tot de helft oid zodat je automatisch achteruit rolt. Ik steek zo een paar keer heen en weer. Zo hoef je niet eens te flintstonen.
Ik hoef op mijn ww route nergens te flintstonen, en met de Strada kan ik net wat krappere bochten nemen dan met jouw Blauwe Beest.
De XS heeft inderdaad de grootste draaicirkel van allemaal. Helemaal nu er 40 mm Greenguards voor opliggen.