We fietsten vorig weekend de laatste 56 kilometer van onze fietsvakantie van 2021. Toen was Trek Bikes in Utrecht de laatste winkel waar we zochten voor een alternatief voor Dave’s gebroken zadel. Toen dat er niet was, besloten we het laatste stuk op de trein naar huis te stappen.

Het stond nog steeds op ons wensenlijstje om die reis alsnog af te maken en we hadden een mooie aanleiding om naar Utrecht te gaan. En dus zetten we onze fietsen in omgekeerde richting op de trein naar Utrecht CS.

Utrecht uit met de fiets*

Wat was namelijk geval: ik zag laatst overdag een wielrenner rijden met een wel heel opvallend knipperend achterlichtje, dat op grote afstand was te zien en een onregelmatig knipperpatroon had. We hadden het geluk dat hij de haarspeldbocht nam, komende van de Stichtse Brug, waardoor ik hem kon aanhouden. Het lampje bleek een Flare RT van Bontrager. Wat de winkel Trek Bikes in Utrecht op voorraad had. Een indruk van het knipperlicht zie je in deze video:

We wilden zo’n veiligheidslampje, want we hadden dit in het weekend ervoor weer eens gemist, toen we een stukje moesten fietsen op de vluchtstrook van een snelweg in Belgisch Limburg. Van die onveilig aanvoelende situaties die je in het buitenland kunt tegenkomen. In Engeland zijn ze ook zeer aan te raden en daar zie je er bijna alle sportieve fietsers mee rondrijden.

Alternatieven
Ik had hiervoor een Lezyne Femto Drive, dat ik ben kwijtgeraakt. Het handige van dat lampje is dat het werkt op verwisselbare knoopcelbatterijen. Maar het is minder fel dan de Flare RT. De maximale lichtsterkte is slechts 7 lumen. De Flare RT heeft 90 lumen maximale lichtintensiteit. Voor de Femto had ik een Cateye Wearable Mini, ook op knoopcelbatterijen. Hiervan heb ik alleen de clip nog, het lampje ligt ergens langs de South Downs Way in Engeland. Het aantal lumen hiervan wordt niet gespecificeerd maar het is ook weinig.

Van de Bontrager Flare RT is het de bedoeling dat je het met een rubberen riempje aan je zadelbuis bevestigt. Echter ligt daar op kampeertochten in ons geval een roltas in het zicht. De Bontrager Flare RT kan ook met een schroef op een bagagedrager bevestigd worden op de plek waar normaal het achterlicht zit. Maar dan zouden we de rode reflector van het achterlicht missen, die wat extra veiligheid geeft en ook verplicht is.

Verpakking Bontrager dagrijverlichting

Dave: “volgens mij hebben we nog zo’n losse reflector liggen.” Er volgde wat gerommel in de schuur in het krat met fietsspullen. Nadat de reflector was opgedoken werd de oorspronkelijke achterlamp verwijderd want die hebben we niet meer nodig: de Flare RT heeft ook standen waarin deze continu brandt, in twee verschillende lichtsterktes.

Bontrager Flare RT op fietsreflector bevestigd

Dave boorde een gat in de reflector, bevestigde de reflector en daarop het houdertje voor het Bontrager-lampje zonder het rubberen bandje. Het mooie is namelijk dat je achterin dat houdertje een boutje kunt draaien. Resultaat: én-én: een rode achterreflector en het Bontrager licht.

Park Oosterspoorbaan, nog met standaard achterlampen

De route zelf ging in de stad Utrecht een stukje over een voormalige spoorbaan (park Oosterspoorbaan), langs de Hooge Kampse Plas net buiten Utrecht en door de Ridderoordsche Bosschen waar het heerlijk zoet geurde naar naaldbomen. Hier bezochten we het monument van het Verloren Kerkhof. Op deze plek was vroeger een kerkhof waar zwervers, spiritusdrinkers en een Joodse onderduiker werden begraven omdat die niet begraven mochten worden op de kerkhoven voor christenen.

Het verloren kerkhof

We kwamen langs diverse buitenplaatsen, zoals landgoed Eykenstein. Na het altijd drukke Lage Vuursche met de pannenkoekenhuizen fietsten we via De Hoge Vuursche door Eemnes. We waren weer op bekend terrein. Een lang recht fietspad met links lintbebouwing en rechts weilanden. De theetuin sloegen we over: er stond een massa auto’s geparkeerd. Maar in Bijvanck, de nieuwbouwwijk van Blaricum, gelegen tegen Huizen aan, dronken we een heerlijke koffie op het terras van Restaurant Bruis. De appeltaart krijgt er van ons een tien. Hier was het gelukkig een stuk minder druk.

Hooge Kampse Plas*

Na deze stop zit je zo op de Stichtse Brug en in de Flevopolder. We trokken nog wat sprintjes de bruggen en viaducten op: een effectieve manier om mijn sporthorloge te vertellen dat ik ook anaeroob heb getraind op deze tocht van 56 kilometer. Mijn ervaring is dat dit beter meetelt dan anaerobe trainingen in Zwift op de binnenfiets.

Landgoed Eykenstein

De oplaadbare Flare RT gaat in de stand ‘all day flash’ twaalf uur mee en is zichtbaar vanaf 1,8 kilometer. Er is ook nog een fellere stand die het zes uur doet, waarbij het knipperlicht vanaf 2 kilometer zichtbaar is. Je kan het lampje ook zo instellen dat de lichtintensiteit zich aanpast aan het omgevingslicht.

Verschillende standen, brandduur en bereik Bontrager Flash RT

Op dit moment is een knipperende fietslamp nog verboden. Maar ooit waren losse lampjes aan de kleding en het derde remlicht in auto’s dat ook.

Waterdicht
De Flare RT is waterdicht. Met een rating van IPx7 kan het een halfuur ondergedompeld worden in 1 meter diep water. De oplaadtijd van het lampje is 2 uur. Meer info op onze pagina Fietsverlichting.

*) Ik weet niet wat er met de lens van die iPhones is, maar Dave ziet er 20 centimeter korter uit en ik 20 kilo dikker.