Sinds enige jaren koken wij op een Vargo woodstove met daarin een Trangia brandertje. Dit bevalt zeer, het is compact en licht en werkt goed. Daarnaast is het een fijn idee dat als we brandstoftekort zouden hebben, je ook nog op hout kan stoken met de woodstove. Tijd om dat eens te testen.

We hadden een mooie aanleiding: Dave dacht dat een halve liter spiritus wel genoeg was voor een weekend en had zijn brandstoffles niet meegenomen. Niet wetende dat ik in plaats van de snelle Adventure Food-zakjes een Knorr Spaghetteria-maaltijd had meegenomen die negen minuten moet doorkoken. Daarbij waaide het hard en ondanks het windscherm hadden we niet genoeg aan één vulling in de Trangia, iets wat zelden voorkomt. Verder hadden we niet onze geïsoleerde voedselpotten mee. Lang verhaal kort: we zaten wat krap in de hoeveelheid spiritus. Een mooie gelegenheid om de woodstove eens te stoken zoals het bedoeld is: met een houtvuurtje.

Houtjes
De avond ervoor hadden we kleine houtjes verzameld en droog bewaard in een plastic zak zodat deze niet nat van dauw konden worden. Aangezien we nog steeds niet op een bushcraftcursus zijn geweest (om het simpele feit dat die nooit rookvrij zijn) werd het behalve deze eerste stap van brandstof veilig stellen, niet bepaald een succes.

Verzamelde houtjes in zak, magnesium vuurstarter en Vargo woodstove

Aansteken van de takjes vormde namelijk een probleem, zelfs nu ze hartstikke droog waren. We hadden toevallig een magnesiumstick bij ons maar door de wind blies dat schaafsel alle kanten op en het leek ook niet zoveel te doen. Bovendien schiet je met een firesteel makkelijk uit, waarna we de woodstove opnieuw overeind konden zetten en vullen voor een volgende poging.

Stormlucifers
We produceerden met wat hooiachtig materiaal vooral een hoop rook maar geen vuur. Toen we ook twee stormlucifers hadden verspild vond ik het mooi geweest en kregen we het vuurtje aan de praat met behulp van een scheut spiritus.

Vervolgens moet je de hele tijd opletten dat je door het kleine priegelige deurtje genoeg houtjes blijft aanvoeren maar niet teveel waardoor het vuur weer uitgaat. Je moet ook veel blazen en daarmee steek je je neus letterlijk in de rook dus dat dit niet een bepaald succes was voor iemand met astma laat zich raden. Anderhalve week na dit rokerige avontuur kan ik er nog van ‘nagenieten’. Er bestaan hier overigens uitschuifbare blaaspijpjes voor.

Pan op het vuur

Uiteindelijk hadden we dat vuur dus wel aan de praat, na zo’n twintig minuten klooien, maar vervolgens bleek dat dat vuur nog trager verwarmt dan een Esbit-blokje. Na ongeveer een uur de pan –letterlijk– op het vuur hadden we eindelijk het water aan de kook voor een tweede bakje koffie. Want ik was ondertussen al gewapend met een thermosfles illegaal het keukentje ingedoken om de waterkoker te gebruiken (steeds vaker treffen we op campings de situatie aan dat de keuken bestemd is voor de huurders van huisjes op het terrein en mag je er als tentkampeerder geen gebruik van maken). Wie dit ook stom vindt: ga kamperen in Denemarken.

Roet
Wat na afloop meeviel was de roet op de pan. Er is wel een soort zwarte laag extra op gekomen maar deze geeft nauwelijks af. De Vargo titanium woodstove vouwt niet meer zo plat op als voorheen, die is wat kromgetrokken.

Uitgefikt

Moraal van dit verhaal: je kan maar beter genoeg brandstof meenemen en voor noodgevallen een vuurstarter waar je mee hebt leren werken. Of neem een makkelijkere oplossing mee zoals een Esbit-blokje of een in kaarsvet gedoopt wattenschijfje. Hou er rekening mee dat je een flinke dosis geduld en tijd nodig hebt (je moet niet een veerboot op tijd moeten halen of zoiets). Twee: maak gebruik van wat je omgeving biedt, in dit geval een illegale waterkoker.

Leerzame ervaring
We vonden het een leerzame ervaring en ik denk dat we voortaan wat extra spiritus bij ons hebben voor het geval het hard waait. Verder gaan de geïsoleerde voedselpotten zeker mee op vakantie.