Bij Alpkit kan je een framebag op maat laten maken voor een prijs die zeer concurrerend is met confectietassen van merken als Revelate, Ortlieb en Adipura en al die anderen. Die confectietassen passen meestal ook niet zo mooi want elke driehoek in een frame heeft andere verhoudingen.
Het gaat om de Stingray en op de site van Alpkit staat een pdf en een video met aanwijzingen hoe je een mal van karton moet maken. Dat lijkt in de video een stuk makkelijker dan in de werkelijkheid.
Het karton blijft niet op zijn plaats hangen met plakband dus we moeten samen aan het werk: de één houdt het karton op zijn plek en de ander tekent af. Dan het karton snijden (waar ligt die lange lat die we gebruiken voor het afsnijden van behang ook alweer?). Vervolgens blijkt de driehoek dan nog niet meteen te passen in het frame van je fiets. Eerst maar de punten bijknippen waar de lasnaden zitten. Dan voorzichtig langs de zijde van de onderbuis nog een strookje eraf.
Mal opsturen
Als de kartonnen driehoek uiteindelijk past, moet je aangeven op het karton waar de bouten zitten van je bidons, de eventuele uitgangen van kabels, wat de voorkant is en de bovenkant, je contactgegevens en bestelnummer. Dat bestelnummer krijg je nadat je de frametas hebt besteld op de site. Dan rest nog de mal opsturen naar Alpkit in Groot-Brittannië.
Het mooie van deze frametas Stingray is dat je deze in verschillende stoffen en kleuren kunt krijgen, met verschillende kleuren ritsen en stiksels. Je kan kiezen voor reflecterende bandjes langs de ritsen en zelfs de kleur bepalen van de ‘ritsgarage’. Daarbij bepaal je zelf of je de tas in meerdere vakken wilt verdelen en zoja, waar je die afscheiding tussen de compartimenten wilt hebben. Verder zijn er nog opties als wel of niet een documentenvak en kan je aangeven of je een uitgang wilt voor de draad van een lader of een waterslang. Maar het allermooiste is dat je kunt kiezen voor verschillende breedtes, waarbij 4 centimeter de smalste is. Er is dus hoop voor mensen met schele en/of dikke knieën. Zo is een frametas van Adipura 8 centimeter breed en die van Ortlieb 6.
Frametas
Wat vooral opvalt bij het bepalen van waar de scheiding tussen de vakken moet komen zitten is hoe weinig je eigenlijk kwijt kunt in zo’n frametas. Hij lijkt me vooral handig voor de dingen die je altijd bij de hand wilt hebben.
Net op de avond voor vertrek naar Engeland werden onze pakketten van Alpkit nog bezorgd. Wat een mazzel. De tassen zaten in een leuke doos en aan de tassen zat een persoonlijk kaartje met de naam van wie de tas gemaakt heeft. Slimme marketing.
De scheiding tussen de twee vakken zit vast met klittenband en is eventueel te verwijderen. Het ziet er allemaal netjes uit.
De klittenbandjes zet je het beste vast met de lusjes naar buiten, zo blijft je fietsbroek er niet steeds aan hangen.
In de tas passen net díe spullen die je graag makkelijk bij de hand hebt: fietspomp, fietsgereedschap, een reserveband, fietsslot, kaart, veerboottickets, paspoort.
Al snel waren we het unaniem eens: je kan er niet veel in kwijt maar wat is zo’n tas verschrikkelijk handig! Dave’s tas is met 5 centimeter een centimeter breder dan die van Belle en heeft zwarte ritsen. De tas is voor Belle niet te breed: het gaat goed met de knieën en dat is top. Dave vindt de tas op maat veel handiger dan de Ortlieb framebag die hij eerst had. Die paste minder goed en had geen divider of kaartenvak.
Handig en mooi
Inmiddels is de tas dus al in Engeland, Frankrijk, Duitsland, Slovenië en Italië geweest en we vinden het een handig en mooi ding. Ook als je alleen even een stukje gaat fietsen heb je alle essentiële dingen bij de hand. Helemaal honderd procent waterdicht is de tas niet, als de camping overstroomt dan wordt de inhoud uiteindelijk ook vochtig hebben we proefondervindelijk vastgesteld.
En ook in het echt (ik heb ze gezien op Texel) zien ze er prima uit.
Groet
Erwin en Tante Lies