Tot twee jaar geleden werd er in het eerste weekend van september het NK Tijdrijden gehouden. Daar deden zowel wielrenners als ligfietsers aan mee en dat was een leuk evenement. Helaas heeft de organisatie van het evenement zichzelf opgeheven en daarmee werd het NK Tijdrijden voor vrije renners historie.
Dat was niet alleen jammer voor het evenement zelf. Texel is een leuke bestemming waar het mooi fietsen is, we fietsten er al eens naar de vuurtoren en is er is verder vanalles te doen, zoals zeehondjes kijken, het juttersmuseum, een bierbrouwerij, Ecomare, etc. etc. De ligfietsers kampeerden tijdens het NK altijd op boerderijcamping De Vrije Vogel. Een uitstekende camping, ook voor als het wat slechter weer is, omdat er een overdekte ruimte aanwezig is met zitgelegenheid en keuken. Zo ontstond vorig jaar het idee om gewoon elk eerste weekend van september naar Texel te blijven gaan omdat Texel ook leuk is zonder het NK Tijdrijden.
De vuurtoren van Texel in 2016 met de fietsen van Theo, Belle, Dave en Marjon
Dat plan om jaarlijks naar Texel te blijven gaan hadden wij vorig jaar gelanceerd maar vervolgens waren we dat jaar zelf verhinderd omdat Dave’s moeder net dat weekend een groot feest gaf ter ere van haar 75e verjaardag. Maar dit jaar zetten we de traditie voort, zij het met een wat kleiner groepje dan vorig jaar. Met vijf man togen we naar Texel.
Langeafstandsfietspad LF 1
Daarnaast hadden Dave en ik nog iets af te maken: het laatste stuk van de LF 1, het langeafstandsfietspad langs de Nederlandse Noordzeekust van Sluis in Zeeuws-Vlaanderen tot Den Helder. In 2013 fietsten we namelijk op onze open ligfietsen het gehele Nederlandse kustpad van Sluis tot Nieuweschans bij de Duitse grens. Maar daarvoor moesten we de LF 1 drie kilometer onder Callantsoog verlaten om de LF 10 te pakken richting Afsluitdijk en Friesland en Groningen. Hierdoor hadden we de laatste 22 kilometer van de LF1 niet gefietst.
Dit keer namen we de mountainbikes omdat we ons konden herinneren dat de LF 1 niet altijd geschikt is voor driewielers vanwege moeilijke hekjes. Met de mountainbikes lukt het nog niet om de 137 kilometer vanaf huis naar Texel te fietsen. Daarom pakten we de trein naar Schagen om een stukje van de LF 10 in omgekeerde richting te fietsen naar het kruispunt met de LF 1 om vervolgens het laatste stuk door de duinen naar Den Helder te fietsen. Een tochtje van slechts 30 kilometer. Op het eiland is het dan nog zo’n 10 kilometer naar de camping.
Fiets de trap op zeulen op station Oostvaarders
De duinen van Noord-Holland langs de LF 1
Maar wat een mooi stukje weer, door de duinen. Het gebied heeft zo’n aparte sfeer met zijn eigen flora (fauna zagen we niet). Helemaal bijzonder was om op deze manier Den Helder aan te rijden. Op het laatst ligt het fietspad buiten de kustverdediging, zie je Texel liggen en als je de hoek omgaat ben je opeens bij de Teso veerboot. Dit stuk was overigens ook prima te fietsen geweest met een driewieler, we kwamen geen hekjes tegen.
Het laatste stuk van de LF1 met de vuurtoren Lange Jaap van Den Helder
Erwin, die met Tante Lies al gearriveerd was op de camping, had boodschappen gedaan en ging koken voor de groep. Mijn bijdrage aan het eten was afwassen en voorkomen dat we werden afgescheept met 60 gram pasta per persoon. Theo had er namelijk met de Mango vanuit Drenthe 175 kilometer op zitten, dus dan kan er wel een beetje brandstof in. Verder maakt het nogal uit of je 1,75 of 1,95 meter meet wat caloriebehoefte betreft. Het eten was heerlijk en ik kreeg gelijk: de pan ging leeg.
Eten in het binnenverblijf van de Vrije Vogel
Wat eten betreft kunnen we de volgende keer beter afstemmen wat iedereen meeneemt want de volgende dag kwam George ook nog langs en die had ook nog van alles bij zich waardoor de berg chips, kroepoek, borrelnoten, boterkoeken, stroopkoken en dergelijke zelfs voor ons fietsers te groot was geworden.
Juttersmuseum
Op zaterdag bezochten we een juttersmuseum op het eiland. Vooral de video waarin over alle belevenissen van de jutters op Texel werd verteld was zeer vermakelijk. Jutters zijn een soort landpiraten die in een constant kat-en-muisspel zitten met de politie en andere autoriteiten. Daarna beseften we ook goed dat elke reddingsboei in het museum afkomt van een schip dat vergaan is op Texel, soms met noodlottige gevolgen voor de bemanning. Het museum is echt een aanrader.
Nadat we Erwin’s velomobiel ‘Tante Lies’ weer hadden teruggevonden tussen de juttersbuit gingen we even boodschappen doen in het stadje Den Burg. Erwin ging ons nog een keer verwennen met zijn kookkunsten, dit keer met rijst. Zelfs George, die scheepskok is geweest op de onderzeeër die te bewonderen is in het marinemuseum in Den Helder, kon hem er niet vanaf praten (rijst levert meer gas dan energie). Na het eten maakten we nog even een wandelingetje naar het haventje van Oudeschild en hoorden we af en toe vreemde geluiden en Theo moest voortijdig afhaken richting toilet. Ik zag dat er in de haven boottochtjes worden aangeboden met ‘100 procent zeehondengarantie’, misschien een idee voor de volgende keer op Texel.
Dáár ligt Den Helder volgens Erwin, Dave en George
De volgende dag kwam André nog even aanwaaien terwijl we onze tenten aan het inpakken waren. Hij ging nog een rondje fietsen op het eiland. Wij hadden we de boot van 11 uur terug naar het vaste land. We stapten direct in Den Helder op de trein want op de heenweg hadden we problemen ervaren: de trein stond vanaf Amsterdam te vol met fietsen, dus er konden geen fietsers meer mee. Er waren kennelijk meer mensen op het idee gekomen om met de fiets naar Texel te gaan. Het was dan ook een mooi weekend met heerlijk weer. Hoewel de shampoo van Erwin wel een beetje hard geworden was ’s nachts, want de fles had buiten de tent gelegen.
Dave bij een veerboot van de Teso
Video
Erwin had zijn camera aan staan aan boord, dus er is ook een videootje van het fietsen:
Zie eventueel vorige posts over Texel.
Kampeerwijzer 
Wat een leuk verslag van reis naar, en een weekend op, het altijd boeiend eiland Texel. Blijf vooral doorgaan met schrijven, altijd weer leuk om te lezen.
En het was ook echt gezellig!
Groet
Erwin en Tante Lies