De weersverwachting zag er niet slecht uit: halfbewolkt, geen kans op neerslag en naarmate de middag vorderde meer en meer zon. Maar wat deden dan die donkere wolken in mijn achteruitkijkspiegels?

We reden een kort rondje vanaf huis: 43 kilometer langs de kasteelruïne van Almere, Almere Haven, Almere Duin, de raketijsjeskleurige windmolens aan je rechterhand terwijl je aan de overkant van het Markermeer Amsterdam kunt zien liggen. Het fietspad ligt hier buitendijks dicht bij het water. Dan voorbij het gemaal en jachthaven Blocq van Kuffeler, waar werkzaamheden plaatsvinden aan de Dashorstdijk, en langs de Lepelaarsplassen en de kassen weer terug naar huis.

Werkzaamheden aan de dijk langs het Oostvaardersdiep

Bij de manege vlak voor Almere Haven worden we op de dijk aangesproken door een Belgisch ouder echtpaar op vouwfietsen, of ze iets mochten vragen? Vrolijk zeggen we beiden “uiteraard” ons ondertussen schrapzettend voor de vragen en opmerkingen die we al zo vaak hebben gehoord over onze ligfietsen. Maar gelukkig, ze willen alleen maar weten hoe ze bij de winkels in Almere Stad komen. Ze waren nog nooit in Almere geweest. Ze oriënteerden zich op rood-witte ANWB-bordjes, dat hier voor Stad richting de haven staat te wijzen. Maar dat is helemaal geen handige route. Korter is langs de manege, de ruïne en het weerwater. Ik wijs het aan op het fietsknooppuntenbord dat hier op de kruising staat en leg het systeem uit, dat op elk knooppunt weer zo’n bord staat en dat ze dus niet de volgorde 81-84-76 hoeven te onthouden maar gewoon op het volgende kruispunt weer kunnen kijken. Ze lijken verrukt over dit systeem.

Hoogbouw
We fietsen verder voorbij Haven en bij de Hollandse brug rijden we over nieuwe zwart geasfalteerde fietspaden. Even voorbij de brug wordt weer het begin van de wegomleiding aangegeven door Duin, een wijk in aanleg. Maar na het eerste bord volgt er geen tweede meer en zo verdwalen we weer voor de zoveelste keer in Duin. Dat is inmiddels geen dorpje in de duinen meer, ondertussen verrijst er aardig wat hoogbouw. In één van die gebouwen zit een maritiem centrum gehuisvest. Dat past wel in deze buurt bij Marina Muiderzand en de voormalige Zuiderzee. Na een keer omgedraaid te zijn op een nog doodlopend fietspad vinden we uiteindelijk weer de weg naar de IJmeerdijk.

Hoogbouw in Almere Duin

Op de Oostvaardersdijk, voorbij windpark Almere Pampus met de raketijsjeskleurige windmolens doemen hele donkere wolken op in mijn achteruitkijkspiegels. Eerst denk ik nog dat het ligt aan de kleur van de spiegels. De fiets is nieuw, misschien was de kleur van de spiegels me niet eerder opgevallen. Pas als we rechtsaf slaan vanaf de dijk, richting de kassen in Buitenvaart, zie ik over mijn rechter schouder dat die wolken inderdaad echt zo donker zijn en dat het niet aan de kleur spiegels ligt.

Noodweer
Zes minuten van ons huis breekt het noodweer los: grote hagelstenen en een enorme hoosbui. Wat nu, regenpak aantrekken? Nee, we zijn bijna thuis. Een bouwvakker schuilt in zijn bouwkeet en moedigt ons gillend van opwinding aan. Het is dan ook een on-Hollandse wolkbreuk! Drijfnat tot op ons ondergoed arriveren we bij huis. Snel de fietsen via de openslaande deuren de woonkamer in, dat in een waterballet verandert. We ontdoen onszelf naast onze fietsen van ons natte goed, om het waterpark niet nog verder uit te breiden. Onder de douche warm ik weer op.

Natte fiets en vloer

Na de fietstocht gaan we met de trein naar Almere Stad. Bij het Flevoziekenhuis zien we de vouwfietsjes van het Belgische echtpaar op slot staan. Mooi, ze hebben dankzij de fietsknooppunten de weg naar het stadscentrum van Almere gevonden.

Bewaren

Bewaren