De Belgen trokken er massaal op uit en wilden zo snel mogelijk hun land uit. Files stonden er naar alle gewesten: richting Frankrijk, richting Duitsland en zelfs richting Nederland, in totaal zo’n 200 kilometer file. Er waren ook Belgen die via de ijskoude zee het land uit probeerden te komen. Maar er waren niet genoeg ‘redders’. Op de radio werd omgeroepen dat het verboden was de zee in te gaan als er geen ‘redders’ aanwezig waren. De vlucht in westelijke richting was gedoemd te mislukken.
File
Het was het Hemelvaartweekend en voor het eerst dit jaar zomers weer. Vorig weekend trokken we de Buff nog over onze oren om ons te wapenen tegen de poolwind, nu zaten we te balen dat onze airco stuk is. Onze tegenliggers stonden in een eindeloos lange file. Maar wij reden lekker door, want wij wilden België ín, in plaats van uit. Hoewel ‘lekker’: wat een slecht wegdek overal in België. Zelfs op de snelwegen zaten af en toe diepe gaten en was de belijning soms nauwelijks zichtbaar. Helemaal een lappendeken wordt het als je op wegen komt waar als maxiumum snelheid 90 of 70 geldt. Veel onverwachte situaties: een bocht over een brug met muurtjes en zodra je weer zicht hebt, heb je ook opeens een zijweg die je niet kon zien aankomen. Haarspeldbochten, weggetjes schuin omhoog: onze stuurmanskunsten in de auto zijn weer geoefend.
Camping
Campingbaas Laurent had me verzekerd: voor een tentje hebben we altijd plaats maar bij aankomst bleek het volgens zijn zeggen een “gekkenhuis”. Mooi weer én Hemelvaart had hij kennelijk in zijn zestienjarige loopbaan nog niet meegemaakt. Het stond hutjemutje. Nederlands was de voertaal op Camping Du Bocq.
Deze camping ligt in een vallei met het riviertje Le Bocq. De tentplekken zijn op een plek waar de zon om een uur of 5 al onder gaat in mei. Om pas om half 9 weer over de heuvels op te gaan. Dit is de ideale camping voor bij tropische temperaturen. Het is vochtig in de vallei en veel kampeerder stookten vuur: het hele dal stond elke avond al snel blauw. Twee blowende meisjes naast ons in een tentje van het merk Quechua van Decathlon (het meest populaire merk op deze camping) deden daar nog een schepje bovenop. Maar wat een idyllische plek. Door het dal loopt een in onbruik geraakte spoorlijn (met nog houten bielzen) over een stenen boogbrug om vervolgens in een tunnel te verdwijnen. Station Purnode is inmiddels een woonhuis.
In de omgeving zijn er vele mogelijkheden om te kajakken of beter gezegd: de rivier afdrijven en af en toe bijsturen. Bij Yvoir zijn er mogelijkheden tot rotsklimmen. Yvoir zelf is zeer pittoresk. Wij kwamen er om te wandelen en zagen een prachtige ruïne en nog mooiere kastelen die akelig dicht bij diepe afgronden waren gebouwd. Veel liepen we langs een rivier waar onophoudelijk kajaks en kano’s langskwamen. Drie keer staken we te voet een spoorbrug over, ons verbazend over de staat van onderhoud.
De wandelingen hadden we gedownload voor onze GPS’en vanaf de Duitse site WanderMagazin: Tourenportal. We liepen de wandelingen:
Er stond nog een derde wandeling in de planning (Unterwegs im Land zwischen Bocq und Samson) maar die hebben we niet meer gedaan: we hadden ongeveer 6 uur gedaan over de 15,2 kilometer van de tweede wandeling en wilden geen blessure oplopen. De uitgezochte camping lag in het middelpunt van deze drie wandelingen.
Kampeerwijzer 
Hoi Belle & Dave, het ziet er weer heerlijk uit!
Ja het waren prachtige wandelingen en schitterend zomerweer.
Hoi. Ziet er leuk uit. Zo leer ik mijn eigen land nog wat kennen ;-)
Enne: moet je eens in Frankrijk gaan kamperen. Quechua (Decathlon) lijkt daar zowat het monopolie te hebben op alles wat sport- en trekkingmateriaal betreft. Zelfs de jeugdbewegingen huizen er in Quechua-tenten.
Ik vond het allang leuk dat er veel tentjes waren maar wel jammer dat mensen zichzelf geen betere tent gunnen.