Ons nieuwe tentje heeft het vannacht goed gehouden. Hoosbuien die de hele nacht aanhielden en zware wind heeft ons tentje getrotseerd. Alles droog gehouden. De Sierra Designs Lightning 2 lijkt een beetje op een kruizing tussen een tarp en tent. Het buitengevoel dat we er van kregen (wind in je gezicht) was erg prettig. Niet zo opgesloten en benauwd.

We stonden op een strandje. Gisteravond, toen het tijd was om de slaapzak op te zoeken, was de wind 180 graden gedraaid. In plaats van dat we in de luwte stonden van de windschermen van de stacaravans stonden we nu volop in de wind die over het Markermeer kwam aanwaaien. Grote golven sloegen stuk op de kant. De tent dus nog maar even voor het slapen opgepakt en 180 graden gedraaid.

De tent staat andersom

Vanochtend was het droog, en was de wind nog meer geruimd. In een half etmaal was de wind ongeveer 270 graden gedraaid! Nu stonden we weer in de luwte van de windschermen. De slaapzakken waren in elk geval warm genoeg maar het was dit weekend zulk zacht weer: overdag 18 ºC en ’s nachts 10 ºC. We konden rustig koffie zetten en cereal klaarmaken en droog de fiets inpakken. Vandaag wel even de toet ingesmeerd met zonnebrand en lekker met alleen een korte broek en T-shirt aan de fiets in. Dave vroeg zich af of je eerder verbrandt in een witte Quest dan in een donkerder gekleurde.

Bij vertrek uit Edam

In stralend zonnig weer met af en toe wolken reden we achtereenvolgens door Volendam, waar we moesten slingeren tussen de groepen Japanners en uitstallingen met pluche klompen, boerenzakdoeken en plastic tulpen. In Monnikendam stonden langs de weg allemaal mensen met camera’s in de aanslag, waarschijnlijk voor een optocht die wij net voor konden blijven. Er lag een balk over de weg, die ik pas opmerk als ik er overheen rij. Hopelijk geen schade aan de velgen. Als we Monnikendam uitrijden komt een grote touringcar bus ons tegemoet. Hij knippert met zijn grootlicht, toetert en we worden toegezwaaid door bestuurder en zijn passagiers. Grappig.

Zwarthalszwanen
Na Monnikendam wordt het fietspad boven op de dijk erg smal. Zo smal dat inhalen of een tegenligger lastig wordt. We kiezen daarom vanaf Uitdam maar de weg beneden aan de dijk te volgen, langs de polders. We zagen hier meerdere patrijzen, scholeksters, wulpen, konijnen en twee zwarthalszwanen. Helaas namen sommige automobilisten ondanks de vele racefietsers die hier ook rijden de kortste bocht. Na een onoverzichtelijke bocht zat er opeens een tegenliggende auto op onze weghelft. Dat ging maar net goed.

De skyline van Amsterdam doemt op

In Durgerdam moesten we even wachten op de passerende 5 mei optocht met praalwagens. Wat mooi hoe 5 mei hier gevierd wordt. Hierna doken al gauw de torens van Amsterdam op en passeerden we de Schellingwouderbrug en IJburg. Via de zomerdijk reden we Muiden binnen, je ziet dan het Muiderslot en fort mooi liggen als je aan komt rijden.

Eggbeaters 3
Behalve de primeur voor onze nieuwe tent en slaapzakken heeft Dave deze tocht voor het eerst gereden met nieuwe pedalen van Crankbrothers: Eggbeaters 3. Na de 168 kilometer van deze tocht is hij van mening dat het een hele verbetering is ten opzichte van SPD. Makkelijker inklikken, meer speling en geen last meer van zijn knie.

Op de Hollandse Brug was er nog niets aan de hand maar wij wisten dat we voort moesten maken omdat er slecht weer was voorspeld. Langs de Oostvaardersdijk werd het duidelijk dat we door moesten trappen om het slechte weer voor te blijven: we zagen donkere wolken opdoemen in de achteruitkijkspiegels. Al snel vielen de eerste hoosbuien. Daarna was het windstil. Iedere (ex-)zeiler weet dan: foute boel (regen voor wind, berg dan uw zeilen gezwind). We knalden met 38 kilometer per uur door naar Almere. We zaten in het kassengebied en tussen de bomen toen de wind opstak. Gelukkig hadden we onze staarten verzwaard met een kampeeruitrusting!

Hoosbuien
Net voor de deur van ons huis, terwijl ik nog op zoek was naar de huissleutel, brak het noodweer los: hoosbuien, onweer en zware wind. Blij dat we ondanks deze weersverwachting toch gisteren op pad zijn gegaan. Het was een prachtige tocht met een spectaculair einde.