Geïnspireerd door ondere andere het blog van Pé Koomen bedacht ik vandaag dat ik eens langs de bollenvelden van de Flevopolder ging rijden. Die heb ik wel eens gezien tijdens het fietsen maar ik weet niet uit mijn hoofd waar ze liggen. De tocht uitzetten vraagt vandaag daarom om een wetenschappelijke aanpak.
Ik pak de satellietbeelden van Google Maps erbij om te onderzoeken waar de bollenvelden liggen in de Flevopolder en ik heb geluk, er zijn bollenvelden te zien op de luchtfoto’s dus ik weet hoe ik mijn rondje kan plannen om kans te maken op wat fleurige foto’s.
De route met inzet satellietbeeld met bollenveld
Ik fiets over het onlangs heropende Vierbruggenpad met vernieuwde bruggen richting de Tureluurweg. Het onderhoud aan dit pad heeft meer dan een jaar op zich laten wachten. De bruggetjes zijn erg stijl, ik schamp niet de grond maar het zal niet veel schelen. Mijn hakken raken wel het brugdek. Het is een erg smal pad. De bruggetjes lopen over inhammen aan de Hoge Vaart. Net na een bocht zit er een groot gat in de weg waar ik op het laatste moment omheen kan sturen.
Mijn batterijen in de GPS zijn bijna leeg en ik stop aan de kant half in de berm op een recht stuk om de batterijen te vervangen. Twee vrouwen op de fiets in ‘Human Nature’ fleecetruien van de ANWB (lees: 55+ en verzuurd) leveren commentaar. Ze moesten even achter elkaar fietsen om mij op het smalle pad te passeren. Als ik ze later weer inhaal moeten ze dat nog een keer. Ik zag ze twijfelen of ze wel aan de kant zouden gaan. Waarom?
Rode tulpen
Even denk ik dat de lezers van dit blog het moeten doen met paardenbloemen en koolzaad (het talud van de A27 is helemaal geel) maar op de Tureluurweg is het raak, rode tulpen. Eén veld vol in de bloei en een veld ervoor waar de tulpen net ontluiken.
Tureluurweg met rode tulpen
Het is verder rustig op de weg. Ik kom nauwelijks auto’s en geen racefietsers tegen. Wel af en toe een grote tractor. Prima, het is denk ik wel verstandig een beetje rustig aan te doen, langzaam weer opbouwen na de griep, die nog steeds een beetje aanwezig is in de vorm van snot en kriebelhoest.
Bollenveldjes
Ik kom nog een paar andere bollenveldjes tegen, onder andere langs de Vogelweg, Dodaarsweg en Ibisweg. Het is lekker zonnig vandaag dus de kleuren springen van de akkers. Je ziet ze in de verte al opdoemen als rode of hardroze strepen. Helaas is dit voorlopig wel de laatste mooie dag, er is regen voorspeld.
Ibisweg
Na de Ibisweg pak ik het nieuwe fietspad over de A6. Het is een klinkerpad en de plantjes telen wierig tussen de bakstenen. Misschien heeft de schrijver van dit Metro-artikel dan toch gelijk dat polderbewoners uit Flevoland meer moeten fietsen. Het schijnt dat er in Noord-Holland meer gefietst wordt. Gunst, die provincie heeft Pé Koomen. Met mijn tochtje van slechts 50 kilometer vandaag kan ik daar niet tegenop en verliest de Flevopolder op voorhand.
-
- Vierbruggenpad
-
- Koolzaad op het talud van de A27
-
- Tulpen in de Flevopolder
-
- Middengolfzender Flevoland
-
- Roze bloemen langs Dodaarsweg
-
- Wilde bloemen: zenegroen en paardenbloem
Kampeerwijzer 
Hoi Belle,
Inderdaad meestal typische figuren in die Human Nature outfits, waarschijnlijk sla je de spijker op de kop met 55+ en verzuurd!
En troost je, er zijn er heel veel die het afleggen tegen Pé Koomen, de meesten ook nog eens heel veel jonger dan de man zelf! ☺
Ik kan enkel maar hopen nog net zo actief en vitaal te zijn als ik de leeftijd van Pé mag bereiken………….
Groeten, Adri.
Ik teken er ook voor! Misschien als ik blijf oefenen dat ik dan ook zoveel en ver kan rijden op m’n 74e.
Ook ik maakte mij schuldig in mijn (voormalig) blog met dergelijke populaire conclusies (witte en grijze colonne…). In overzichtelijke hokjes douwen is wel zo makkelijk en erg menselijk. Verhaal- en schrijftechnisch zie ik in zo’n typering geen bezwaar, zolang het maar geen oordeel is. Want wie oordeelt zal…..
Immers, ook ik ben ruim 55+. Heb ergens ook wel een Human Nature product liggen in de kast. Op zich nog niks mis mee. Ik voel mij niet aangesproken.
Waak echter voor meelezers die er zich wel aan kunnen storen. Juist als ligfietser\velomobilist blog loop je het risico in je eigen zwaard te vallen.
Ik trek de conclusie dat ze verzuurd zijn wanneer ze lopen te kankeren op mijn velomobiel bij het passeren. En ja, degenen die dat doen zijn zonder uitzondering vrouwen van 55+. Ik hoor mannen dat nooit doen. Er zijn uiteraard ook zat vrouwen die het hartstikke interessant/apart/leuk vinden een velomobiel, maar als er gemopperd wordt: altijd vrouw en 55+.
Er schijnt ook een heuse Bollenroute te zijn: http://www.vandaagopstap.nl/activiteiten/25824/BollenrouteTuinenroute-Noordoostpolder/
Grappig. In de Noordoostpolder zijn waarschijnlijk dan meer bollenvelden dan in de Flevopolder. Alleen zijn de satellietbeelden van een andere periode want ik zie in de NOP geen bollenvelden op de luchtfoto’s.
Bollenvelden hebben net als Koolzaadvelden de rare gewoonte niet op een plek te blijven. Ik kan mij nog herinneren dat de Koolzaadvelden in de polders gebruikt werden om de akkers voor te bereiden op toekomstige landbouw. Ze braken de vers ontwaterde klei open met hun wortels en voegde organisch materiaal toe. De immens grote gele akkers zag je elk jaar steeds zuidelijker vanaf de Knardijk richting Almere-Haven in aanleg verplaatsen. Boven de wegen hing soms mist van overstekende Bijen.
Bollenvelden verplaatsen zich ook. Je kan niet eindeloos hetzelfde gewas telen op dezelfde akker. Dan ontstaat moeheid. Dat wil je niet. De eigenaar van de grond krijgt meestal gewoon een vergoeding van de bollenkweker, die verder alles zelf regelt.
Daarna krijgt de akker meestal weer een andere bestemming.
Het is mij ook opgevallen dat tegemoetkomende fietsers steeds vaker aan de kant gaan en zelfs stoppen of afstappen. Geen enkele rede toe!
OK, recreatieve fietspaden (Goddank dat we ze hebben!) voldoen meestal niet aan de CROW-norm als ze 2-richting zijn, maar als twee ‘gewone’ fietsers elkaar kunnen passeren, is er geen noodzaak om voor een ligfietser of velomobiel de berm in te gaan. Een gangbare velomobiel is immers even breed als een gewone fietser gemeten op ellebooghoogte.
Voor zo’n moderne bromscooter met ‘hertengewei-stuur’ dan wel glimmende spiegels, gaan ze ook niet voor opzij.
Bovendien hoor je die niet tegen te komen op dat soort smalle padjes. Al helemaal niet als er een bordje ‘onverplicht’ fietspad (bord G13) aan voorafgegaan is. Toch is dat helaas dagelijkse ervaring voor mij. Toch kan niemand daar kennelijk mee zitten. Maar een velomobiel daar….levensgevaarlijk! Die hoort hier niet! Jammer, die kortzichtige instelling.