Ligfietsers en leden van de NVHPV (zie ligfiets.net) komen een aantal keren per jaar bij elkaar. Een van die bijeenkomsten is het zogeheten Paastreffen, dit jaar in Woudenberg. Het is mooi weer, dus een groot aantal ligfietsers heeft een tentje meegenomen. Wie dat niet wil, kan slapen in een van de slaapzalen in een stapelbed.

Paastreffen 2014 op campingboerderij ’t Erf te Woudenberg

De voorpret begint al thuis door in BaseCamp een route naar Woudenberg te plannen. Ruim 50 kilometer, een mooie afstand. Op zaterdag vertrekken wij vanuit de Flevopolder richting het oude land. Ik ga op Dave’s voormalige Nazca Fuego. Vorige week hebben we daar bij de Ligfietsshop een kleiner zitje op laten monteren en is de ketting ingekort. De Fuego heeft een aantal voordelen ten opzichte van mijn eigen fiets, een Challenge Fujin. En ik wilde wel eens wat anders proberen.

Vooral het laatste gedeelte van de tocht is pittig want de route klimt. Meteen heb ik profijt van de drie voorbladen op de Fuego (mijn Fujin heeft twee bladen). Het is heerlijk weer. Ik fiets in mijn T-shirt. Op de heenweg komen we langs paleis Soestdijk. Als de puf er een beetje uit is, tanken we appeltaart en koffie en kunnen we er weer tegenaan. Als we heuvelafwaarts gaan vind ik de Fuego een stuk minder koersvast dan mijn Fujin.

Paleis Soestdijk

Aangekomen bij camping ’t Boerenerf in Woudenberg is iedereen al druk bezig met het bereiden van de gezamelijke pastamaaltijd. Wij willen nog even boodschappen doen in het dorp, spullen voor ontbijt een een wijntje. Dat komt goed uit want de keukenploeg onder leiding van Maartje heeft kruiden nodig dus die kunnen we meteen meenemen. De maaltijd smaakt goed na zo’n fietstocht en dan is er ook nog een toetje met ananas en munt of Irish coffee.

We raken aan tafel in gesprek met Bert die een Mango Sinner rijdt. Hij heeft onder andere twee keer van kust tot kust de Verenigde Staten doorkruist. De laatste keer in slechts vier weken! Bert zou de broer kunnen zijn van Frank van Rijn, alleen schrijft hij er geen boeken over en houdt hij geen blog bij. Voor Bert zijn fietsverhalen moet je naar het Paastreffen. Op het Paastreffen spreken we veel verschillende mensen en het gaat niet altijd over ligfietsen. Mick, een generatiegenoot, herkent in mij een oude punker en we praten over muziek en ‘de goeie ouwe tijd’ van kraken en idealen.

In de rij voor het toetje, links Bert ‘van Rijn’.

De volgende ochtend op eerste Paasdag, staat de groepstocht gepland. De meeste velomobilisten maken de tocht van 80 kilometer, wij doen de 40. Maarten Sneep, hoofdredacteur van Ligfiets&, kijkt even naar mijn fiets omdat hij het gek vindt dat ik hem niet koersvast vind. Volgens Maarten moet een Fuego als een huis op de weg liggen, nog beter dan de Fujin. Hij heeft de oorzaak snel gevonden: het balhoofd is met de hand aan te draaien, zo los. De Fuego voelt daarna een stuk zekerder aan in de bochten.

Het is een mooie tocht door een afwisselend landschap van bos en boerenland. Ilona, die achterop en achterstevoren op een ligfietstandem zit, kan perfect foto’s en filmpjes maken onderweg. Een beetje laat zijn we na ruim 30 kilometer bij de lunchlocatie. Ook de 80-kilometergroep is al gerarriveerd. Om half 3 staat eindelijk de broodnodige uitsmijter op tafel. De ‘tank’ is dan aardig leeg. De Fuego is ondertussen wel weer wat onzekerder gaan aanvoelen. Bij terugkomst verwijst Maarten me naar Anton en we sporen in het kamp een sleutel 36 op.

Belle op de Fuego. Foto: Ilona

Vol ‘parkeerterrein’ bij de lunchlocatie

’s Avonds is er een zeer uitgebreid Aziatisch buffet en hoeven we dus niet zelf te koken. We kunnen tot laat buiten blijven zitten zo lekker is het. Ik spreek onder andere met Walter ‘Noordkaapfujin’ over zijn nieuwe fiets en zeilen. Hij is wel geïnteresseerd in mijn kajak-anorak, die ik heel geschikt vind als regenkleding op de ligfiets. Walter gaat ook even naar mijn fiets kijken en merkt op dat de remkabels een te grote bocht maken en hoe je dit kunt verhelpen. De volgende dag maken we na het ontbijt, waarin Toni zich kwaad maakt over een ‘konijnenbrug‘ (wildviaduct), gezamenlijk de ruimten schoon, wassen we af en gaan we op weg naar huis. Onderweg remt de BB5 een stuk beter. Ook blijft dankzij Anton’s vakkundige bijstelling de fiets nu goed sturen. Onderweg valt er wat regen maar dat mag de pret niet deren.

Dave’s Greenmachine bij de Gedenknaald Held van Waterloo