Met een heus boodschappenlijstje ging de rit vandaag naar Dronten, meer specifiek: Velomobiel.nl. Allemaal zaken ter voorbereiding voor de vakantie naar Denemarken en voor de vele tochten met de NVHPV die op het programma staan.
De wind stond in onze rug en de weg naar Dronten is bekend. Dus een mooie gelegenheid om eens te kijken hoe hard we kunnen. Zeg maar in het kader van duurtraining. Voordat je weg bent uit Dronten ben je zo twee, drie uur verder dus dan zou ik toch weer uitgerust zijn voor de route terug.
Met 40,6 kilometer per uur passeerden we de stadsgrens met Lelystad, ons gemiddelde lag toen op 32,6 (de Eilandenbuurt en Stripheldenbuurt van Almere uitrijdend moet je toch een beetje rekening houden met de honden, bejaarden en kinderwagens op het fietspad dus dat drukt de gemiddelde snelheid).
Persoonlijk record
In Lelystad zijn er aardig wat haakse bochtjes en in de woonwijk weer bejaarden, honden, etc. waarvoor we een paar keer in de ankers moeten. Oja, en even gestopt om de ooievaars op hun nest te fotograferen. Bij de stadsgrens van Dronten zitten we nog op 31,6 kilometer per uur gemiddeld. Ik mis een afslag, we moeten de fietsen uit om ze te draaien. Damn, tijdverlies! Vervolgens schoolkinderen, kinderwagens, etc. Met een rode kop (ik dan, Dave niet) en een gemiddelde van 30,1 staan we voor de deur van Velomobiel.nl. Een persoonlijk record.
Ooievaars bij Lelystad
Op het boodschappenlijstje staan:
- Reparatie van knipperlicht en voetgaten van Dave’s Quest;
- Reservespaken;
- Schoenplaatjes voor mijn nieuwe Bont-schoenen;
- Een accu met een kleinere lader;
- 5 Shredda-banden voor de voorwielen (één reserve) en een Schwalbe Almotion voor het achterwiel.
Dave’s voetgaten vertonen scheuren. En af en toe hapert zijn knipperlicht. De voetengaten worden gerepareerd en versterkt met carbon. De fiets blijft hiervoor tot zaterdag bij Velomobiel.nl zodat de reparatie kan uitharden.
Winkelhaak links, rechte scheur onder (de meest rechter scheur is al gerepareerd)
Scheurtje boven bij de hoek
Eva plakt er een reparatiebon op en gaat meteen met de fiets aan de slag. Dave gaat vandaag met de trein naar huis.
De patiënt op zijn zij met patiëntenkaart
Voor de vakantie zat ik in mijn maag met de acculader van mijn Quest XS. Dat is zo’n lomp ding dat hij bíjna zo groot is als m’n slaapmat (met 300 gram is hij in elk geval zwaarder dan deze slaapzak). Ik wilde een kleinere lader en daar kwam ook een kleiner en veel lichter accupack bij. Helaas ben ik wel teruggegaan van 3400 mAh naar 2200. Maar als bonus hebben ze nu bij Velomobiel.nl ook een indicator die aangeeft hoe vol de accu nog is. Dit is wel een ander type accu met een laagspanningsbeveiliging. Het licht gaat dus niet zwakker branden maar valt op een gegeven moment uit. Maar het voordeel is dat ik geen aanhanger meer nodig heb voor de lader. Theo soldeert een nieuwe stekker aan mijn bedrading en de indicator aan de accu. Deze accu laadt in 2,5 uur op. Mocht ik de capaciteit van deze accu toch wat te weinig vinden dan kan ik eventueel een tweede accu aanschaffen. Samen wegen twee nieuwe accu’s minder dan mijn ‘oude’. De nieuwe lader weegt 90 gram. Wat de omruil ook al de moeite waard maakt is dat je af bent van die irritante tamiya-stekker!
Links de oude lader, rechts de nieuwe. Beide laders hebben een LED-indicatie voor laden/vol
Dave zijn fiets heeft een kleinere accu wat betreft vermogen dan mijn nieuwe accu. Voor zijn fiets is het helaas niet makkelijk om over te stappen op de nieuwe lichte accu omdat dan ook zekeringen en de claxon vervangen moeten worden (zijn fiets is met 6 Volt uitgevoerd, de nieuwere, zoals de mijne, zijn 12 V). Maar gelukkig is zijn lader een stuk kleiner dan die oorspronkelijk bij mijn fiets kwam. Dus hij laat het voor nu bij de oude.
De nieuwe accu. Klein en licht en met LED-indicator die aangeeft hoe vol de accu is.
Met een fiets volgeladen met Shredda’s en één Almotion-band fiets ik na de koffie weer naar huis. We gaan eerst proberen of de Almotion past op de XS als deze volgeladen is met kampeerbagage. Zo niet dan gaat de band op de Quest.
Onderweg passeer ik een boerderij waar een grote herdershond bij het hek van het erf staat. Als hij de achtervolging inzet staakt hij deze direct na een druk op de Dazer. Ik weet nu echt zeker dat deze hondenverschrikker werkt.
Er was regen voorspeld voor vandaag, 95 procent kans en 11 milimeter. Op de heenweg hadden we prachtig zonnig weer. Op de terugweg vallen er vlak bij Almere een paar spetters, dus ik heb de hele weg zonder schuimkap kunnen rijden.
Bijna thuis (Ibisweg): het begint te betrekken maar het blijft droog
Tijdens de rit naar huis heb ik de wind pal op kop en doe ik het rustig aan. Ik haal een gemiddelde van 24,0 kilometer per uur. Een hersteltraining. Totale lengte tocht 74,8 kilometer.
Kampeerwijzer 
Over ooievaars gesproken, ook leuk, net voor Lelystad, wel 6 ooievaarsnesten in een hoogspanningsmast !
Dat is meer aan de andere kant van het water bij het Natuurpark denk ik? Dit was op het fietspad langs de Lage Vaart langs de wijk De Landerijen in Lelystad.
Ik heb dezelfde accu met LED-indicator, een mooie set. Volgens Theo niet eerder bijladen dan wanneer de accu half leeg is (2 lampjes). Met mijn “iPhone MotionX-GPS” aan de usb zal ik bij erg lange tochten een 2e accu nodig hebben schat ik in.
Welke koplampen heb je? Ik heb die op halve of hele kracht kunnen branden, geen LED’s. Hoe lang doe je met deze accu (mits je dezelfde verlichting hebt)? (Ik weet het wattage van die lampen niet, misschien staat het in de handleiding). Een iPhone 4 vraagt iets meer dan 1400 mAh dus je kan ‘m met deze accu net geen twee keer opladen. Een extern powerpack is dan handiger denk ik. Zie mijn vorige post over lezen en schrijven onderweg: https://kampeerwijzer.wordpress.com/2015/02/20/kunnen-lezen-en-schrijven/
Dat moet deze zijn: B&M Cyo Premium 80 Lux met dimstand. De afweging is inderdaad een extern powerpack of extra accu. Wel verbruikt de lamp in de winter meer stroom dan in de zomer heb ik begrepen.
Velomobiel.nl heeft laten weten dat één koplamp 2,4 W verbruikt op stand voluit, achterledje 0,2 Watt. Op halve stand verbruikt de lamp 1 W.
Belle, waarschijnlijk gebruiken jouw koplampen 3W op de volle stand en 1W op de dimstand. Pin mij er niet op vast maar 3W is volgens mij wel de norm voor fietsverlichting en 1W in de dimstand heb ik bij velomobiel wel eens begrepen. 3W bij 12V komt neer op 3W/12V=0,25A en 1W komt neer op 1W/12V=0,083A dus 250mA en 83mA. Deel de capaciteit door de stroom en je hebt de tijd die de lamp kan branden. Als je twee koplampen hebt natuurlijk dubbele stroom rekenen.
Groeten,
Sander van de Wal
Standaard koplamp is 2,4W, per Duitse regelgeving. De Cyo’s in de velomobielen zijn ook 2,4W.
3W kom je aan als je een 3W dynamo hebt en hem zonder achterlicht gebruikt; dan kun je een 3W lampje in de koplamp zetten.
Een koude accu gaat minder lang mee!
grappig die omschrijving op de bon: “knipperlichten doen het soms niet”
Die van mij gaan ook steeds aan en uit en aan en uit en aan en uit ;-)
LOL.
Ik ben heel benieuwd of de Almotion gaat passen. Bij mij liep de band aan bij ongeveer elke bocht naar links.
Na mijn eerste scheurtje in een voetengat heb ik gewoon de voetengaten iets groter gemaakt. Gaat echt heel gemakkelijk met een decoupeerzaag, wel een ijzerzaagje gebruiken met fijne tandjes. Mijn fiets is wel van carbon, ik weet niet of dat makkelijker of moeilijker zaagt.
Ik begreep dat Velomobiel.nl het kan oplossen als de Almotion niet past door de brug af te stellen.
Hallo Belle,
Wat vind je zo irritant aan die Tamiya stekkers? Het vorige model stekker dat bij Velomobiel.nl gebruikt werd was helemaal om dol van te worden. Mijn Strada werd in 2012 afgeleverd met dat soort, die lieten al na 3 maanden spontaan los bij een kuil in de weg, of je moest ze draaien om contact te laten maken.
Na een maand ergernis heb ik radicaal alle stekkers vervangen door, jawel, Tamiya stekkers!
En dat bevalt mij nog steeds prima, gaan nooit los onderweg en hebben altijd contact!
Groeten, Adri.
Ik vind de Tamiya stekkers ook prima, maar ik heb wel een stickertje aan de kant van het busje gedaan waar de stekker zich vasthaakt. Anders probeerde ik de helft van de tijd de stekker verkeerdom in de bus te steken. En omdat mijn accu en reserve-accu naast elkaar gemonteerd zijn kan ik nu al rijdend overschakelen van een lege naar een volle accu.
Groet
Erwin en Tante Lies
Ik krijg ze nooit los, ook al druk ik dat palletje in. Je kon ook niet een beetje wrikken. Zat vaak 5 minuten op mijn knieën naast m’n velomobiel om dat rotstekkertje los te krijgen. Was bang dat ik een keer zou uitschieten en dan de hele bedrading zou meenemen. Ben blij dat ik er vanaf ben.
Ok, dat is een verklaring voor je irritatie, begrijpelijk! Hopelijk gaan je nieuwe stekkers dan bevallen……..Ik heb net als Erwin ook 2 accu’s, en sluit die allebei gelijk aan, wisselen gaat met schakelaar. Problemen met losmaken heb ik nooit gehad, het palletje vind ik juist ideaal aan de Tamiya stekkers, daar heb ik ze juist op uitgezocht, omdat ze nooit losgaan onderweg.
Geen idee wanneer Velomobiel.nl is overgestapt op Tamiya stekkers, ik weet wel dat er meerderen met klachten over die oude stekkers waren toen ik erover schreef in januari 2013.
Groeten, Adri.
Schoenplaatjes ? Zitten die dan niet bij de schoenen bij ???
Nee die zitten bij de pedalen, nooit bij de fietsschoenen. Er zijn zoveel typen pedalen, wat zouden ze er allemaal bij moeten doen? Look, SPD-L, Time Atac?
Mijn laatse paar was van Shimano, daar zaten toen wel SPD plaatjes bij.
Maar zoals je schrijft : meestal zitten die wel bij de pedalen ….
Bij Northwave en Bont zitten geen schoenplaatjes. Ze zaten ook niet bij mijn Shimano-schoenen omdat daar zowel SPD-L als SPD op past.
Pingback: Quest 1 verbouwen (149600 km) deel 1 | Quest nummer 1·