Niet voor de motorcross gingen wij naar het door Normaal in ‘Oerend Hard’ bezongen Hengelse Zand. Die vond voor het laatst plaats in 2013. Maar wat kan je er mooi legaal ‘wild’ kamperen en fietsen.
Aangekomen op de receptie van natuurcamping Het Zand Hattemer Oldenburger wil landgoedeigenaresse Emma de Fremery ons een schep meegeven die er uitziet alsof die zwaarder is dan mijn fietsframe. Ze kijkt naar onze bikepackingtassen en wil in eerste instantie niet aannemen dat we zelf een schep(je) bij ons hebben, geschikt voor het graven van een gat voor ‘number two’. Ze vindt ons vast vreemde snuiters: we willen ook al niet de weg weten naar ‘het dorp’, omdat we alles al bij ons hebben voor diner, ontbijt en lunch.
Dichtstbijzijnde toilet op 2 kilometer afstand: een poepdoos
Poepdoos
We vragen om een plek met ochtendzon op haar gelijknamige landgoed die zo natuurlijk mogelijk is: geen elektra, auto’s op het veld of caravans. We worden naar het veld ‘De Eend’ verwezen, twee kilometer van de receptie en het dichtstbijzijnde toilet, dat een poepdoos blijkt te zijn. Het toilethuis met douches is nog gesloten tot april. Als we willen douchen, kunnen we tegen betaling terecht bij de sporthal. We krijgen een plattegrondje mee. Water kunnen we alleen krijgen in het huis: alle kranen zijn afgesloten in verband met nachtvorst. Goed dat we naast onze bidons een Ortlieb waterzak van 4 liter bij ons hebben, die plat opvouwt als deze leeg is.
Onze tent eenzaam op De Eend
We hebben het enorme veld de hele nacht voor onszelf. De aangekondigde Pieterpad-wandelaar heeft waarschijnlijk een ander veld uitgezocht. Het Pieterpad blijkt over het landgoed van Emma’s zuster te lopen. In totaal bestaat deze natuurkamping uit acht veldjes, verspreid over het landgoed. Rob de Fremery, vader van de landgoedeigenaresse, was in 1975 een van de oprichters van de Stichting Natuurkampeerterreinen.
Voor vertrek: die dikke rollen achterop zijn onze winterslaapzakken
Schepje
Een beetje jammer is dat het kampeerveld De Eend tegen de dorpsgrens aan blijkt te liggen. Vanuit onze tent zien we auto’s rijden op de N315, een sportveld liggen en door de nog kale bomen zien we de eerste huizen van Veldhoek. Bomen in wintertooi geven zeer weinig privacy in de smalle bosrand achter onze tent, voor als we met ons schepje aan de gang moeten. Er ligt een pad doorheen waar regelmatig mensen de hond uitlaten. Het lijkt me voor een volgend keer leuker om te kamperen op het veldje dichter bij het huis van de eigenaresse, wat dieper in het bos.
Entree De Eend
Je kan dus legaal behoorlijk wildkamperen op dit terrein tijdens dit seizoen. Bij inschrijven vraagt Emma of je interesse hebt in de landgoedgeschiedenis. Mocht je hier ooit willen kamperen, zeg dan ‘ja’ op deze vraag. De per e-mail toegestuurde geschiedenis staat vol met aardige wetenswaardigheden over het verleden, heden en toekomst van de landgoederen van Emma en haar twee zussen. Ook verhaalt de geschiedenis over Emma zelf, die aan een ongeval niet-aangeboren hersenletsel heeft overgehouden, haar mislukte huwelijk met een Italiaanse baron en het hoe en waarom van het verbod op de motorcross (een boze buurman die de Milieufederatie voor zijn karretje spande).
Onverharde paden
Eerder op de dag hebben we een prachtige rit gemaakt over veel onverharde paden. Met volle kampeerbepakking, om te trainen voor onze vakantie. Afwisselend reden we door agrarisch gebied, langs water, door bos en over de heide. Het is een hele mooie omgeving. We merken weer op: fietsen over onverharde wegen is veel minder vermoeiend dan over asfalt. Behalve als we moeten fietsen over dikke rupsbandensporen. Als we in de buurt komen van autowegen, valt direct het lawaai op. Op onverhard krijg je ook geen last van zadelpijn. De afwisseling tussen verharde en onverharde paden is gewoon leuk. Het mooiste stukje is een heel smal paadje over de heide, een single track. Ondertussen genieten we met volle teugen van het heerlijke zonnige weer. Sneeuwklokjes bloeien. Voor we het weten hebben we de route erop zitten en zouden we nog wel een rondje willen maken. Maar we moeten rekening houden met het snel afnemende daglicht.
De gefietste route en de veldjes van natuurcamping Het Zand etc.
We slapen vanavond namelijk voor het eerst in onze nieuwe tent, die we nog niet eerder hebben opgezet. Een beetje daglicht bij het opzetten is dan wel handig. Gelukkig staat de tent in een ommedraai. We hebben eerder meerdere YouTube-filmpjes bekeken waarin mensen deze tent, of zijn kleinere broer, de Multiplex, opzetten. Wij hebben de Triplex, een driepersoonstent van het merk Zpacks. In een latere post meer over deze tent, die zeer goed bevalt en zowel simpel als ingenieus in elkaar steekt.
Meteen na het opzetten van de tent de slaapzakken uitleggen, hutsloffen voor het grijpen
Pannenset
We koken water op onze Vargo Woodstove. Ik heb expres de hele GSI-pannenset mee die ik ook op een langere vakantie zou meenemen. We hebben de Woodstove uitgebreid met een Evenew titanium cross stand waar de Trangia brander op kan staan, zodat de vlam dichter op de pan komt (thank you YouTube).
Zonnig weer betekent een heldere sterrenhemel en een heldere sterrenhemel betekent koud. Al gauw is het te koud om nog uit de slaapzak te blijven. Mijn tanden heb ik al gepoetst bij het laatste schemerlicht, na het eten. De wind waait door de tent en er wordt vorst verwacht. Ik knip mijn e-reader met backlight om acht uit. Er is alleen wat kunstlicht in de verte en het is op het veld dus behoorlijk donker.
De dikke isolatiemat in Belle’s linkerhand was niet nodig
Slaapmat
Ik heb heerlijk proefgeslapen op de slaapmat die Dave vorig jaar gekocht heeft. Over deze mat een volgende keer meer. Voor extra warmte hadden we een lichtgewicht noodreddingsdeken op het grondzeil onder de slaapmatten gelegd. Voor de zekerheid hadden we nog een extra dikke isolatiemat meegenomen maar die bleek niet nodig. Pas om half 9 is de zon zo hoog dat we zin hebben om eruit te komen. Eerst de koude kleding in de slaapzak erbij stoppen om op te warmen. Dan in het ochtendzonnetje koffie maken en ontbijt op het brandertje. Er zit rijp op onze frametassen en het gras.
Polarsteps
Een ander experiment dit weekend was het gebruik van de app Polarsteps. We waren vooral benieuwd of die onze route zou registreren terwijl we onze telefoons in vliegtuigmodus hadden staan. Ook dat experiment slaagt. Het resultaat is online te zien met een fotoverslag van dit weekend. Vier experimenten dus dit afgelopen weekend (tent, brander, app en slaapmat). Alle vier brachten verbetering en gaan we toepassen op vakantie.
Entree natuurcamping Het Zand etc.
Kampeerwijzer 