Net als vorig jaar was het Paastreffen 2015 op kampeerboederij ’t Boerenerf in Woudenberg. Verschil met vorig jaar is dat we toen met de open ligfietsen waren, deze keer zijn we met onze velomobielen. De weersverwachting ziet er aardig uit, hoewel Pasen beter een weekend later had kunnen plaatsvinden volgens de weermannen.

De heenweg (magenta op de kaart) laat ik uitrekenen door de Fietsersbond routeplanner. Wanneer ik al mijn opties aanzet: vermijd alle obstakels en de obstakels voor lange en brede fietsen worden de 52 kilometer er opeens 85. Laten we eens gek doen, ik selecteer de racefietsersvariant. Ben benieuwd waar die ons brengt. De terugweg (cyaan) is ongeveer even lang en dezelfde als die we vorig jaar gefietst hebben, deze heb ik zelf geplot in Basecamp. Ik check nog wel even snel of er geen half verharde paden in voorkomen, met een velomobiel toch een stuk minder prettig dan met een open ligfiets. We kiezen voor de lange toertocht op zondag, van 74 kilometer (rood).

Vrijdag: heenweg
We gaan op vrijdagmiddag heen. De racefietsroute blijkt een mooie afwisselende route te zijn. Eerst door de polder, waar een racefietser zichtbaar zijn best doet om ons voor te blijven maar hij moet op een gegeven moment opgeven. Bij het passeren kan ik het niet laten om even te roepen “Hup, sneller! Ik heb zelfs kampeerbagage aan boord.” Even verderop halen we een tweede racefietser in. Hij heeft wielerkleding aan van de Koninklijke Marine. Ook de Marine is geen match voor ons. Het is lekker zonnig weer, 10 graden, weinig wind.

Na de brug bij Nijkerk passeren we oude boerderijtjes, alsof de ruilverkaveling nooit heeft plaatsgevonden. Bij een van de boerderijen zitten honderden witte kippen. Vrije uitloop of biologisch? We passeren een nieuwbouwwijk van Amersfoort, komen door het beschermd natuurgebied Schammer, waar de A28 nooit uit het zicht is. We zagen er een haas met hangoren, misschien was het de paashaas. We rijden langs een schietterrein en uiteindelijk komen we in de buurt van de bestemming in de bossen van de Utrechtse Heuvelrug.

Op het brede tweebaans fietspad langs een N-weg komt een brommer achterop. We rijden netjes rechts en achter elkaar dus ruimte genoeg om te passeren maar hij claxonneert toch. Maar dat kan ik ook. Als hij net voorbij is tuuter ik ook even. Hij schrikt zich te pletter. Weet hij hopelijk voortaan ook wat het is.

Op ’t Boerenerf is het tegen zes uur al druk met ligfietsers. De tentjes zijn al opgezet en de pannenkoeken staan reeds op het vuur. Marloes komt met een echte toverstok, die Theo voor me heeft meegenomen naar aanleiding van een van mijn eerdere blogposts. Het is elzenhout dat door het er tegenop klimmende kamperfoelie een gedraaide vorm heeft gekregen. Ik geef deel 2 van een trilogie van het Vlaamse fietsduo Nicole en Ingrid aan Wilco, die het leent tot een volgend treffen.

Na het douchen gaan we in de rij voor een pan om onze pannenkoeken in te bakken. Dit ritueel herhaalt zich drie keer. In de rij is het gezellig kletsen. Later komt Adriaan binnen, hij heeft via Twitter laten weten dat hij komt. ‘Lighans’ van Questeen is er ook. Het is ons vierde Treffen dus er zijn bekende en onbekende gezichten. Sommige mensen herken ik van Twitter of hun blog, zoals Marcel Beekmans, vise versa werkt dat ook.

Zaterdag
Tijdens het ontbijt blijkt dat het ’s nachts buiten lawaaiig is geweest. De mensen die in tentjes slapen hebben wakker gelegen. Wij lagen op de slaapzaal voor snurkers en hebben heerlijk geslapen (de slaapzaal voor niet-snurkers was al erg vol bij aankomst).

Op zaterdag zijn er meerdere dingen georganiseerd: een haakthee (handwerken tijdens de thee), een Paashazentocht voor snelle rijders en een geocache wandeltocht onder leiding van Toni. Het heeft vannacht geregend en Dave ontdekt dat hij zijn regenjas thuis heeft laten liggen. Als we op pad gaan naar het begin van de route, hemelsbreed 6 kilometer verderop, houdt het gelukkig op met regenen.

Met een groepje van ongeveer tien mensen gaan we tijdens het geocachen op zoek naar Bob de Bouwer en zijn vriendjes. Die Marjolein (als enige) gelukkig allemaal kent anders komen we nergens op deze puzzeltocht. De eerste cache is niet te vinden, waarschijnlijk verloren gegaan. Na een stuk of negen locaties vinden we uiteindelijk de schat in de grond, het blijkt de gereedschapskist van Bob de Bouwer te zijn. Er worden gegevens opgeschreven in een logboek, er worden cijfers geregistreerd van een zogheten travel bug. Marten heeft zelfs een travel bug op zijn pet.

Na de tocht gaat Toni nog achter een andere geocache aan in Veenendaal. Wij gaan samen met Wilco naar de Jumbo in Woudenberg om wat inkopen te doen. Onder de bomen wil mijn GPS niet routeren dus rijden we dezelfde track maar terug. Bij een fietsenwinkel bij de Jumbo in de buurt vindt Dave voor 10 euro een regenjasje. Handig, want het weer is niet zo droog als verwacht. Als we weer vertrekken bij de Jumbo hagelt het zelfs!

We eten die avond andijviestamppot, samen met Hayco en Wilco snij ik het spek in de keuken. Een gezellige avond volgt. Er komen mensen even langs die niet blijven slapen, zoals voorzitter Kees en Elly en Jules. Er wordt heel wat afgekletst.

Zondag: toertocht
Afgelopen nacht heeft het twee graden gevroren en hebben sommige mensen een frisse nacht achter de rug. Op de slaapzaal was het ook koud maar ik had mijn drieseizoenenslaapzak mee dus niks gemerkt van de vorst.

Na het ontbijt starten de toertochten. Wij rijden de lange toertocht, het is schitterend weer en de tocht is zeer gevarieerd. We moeten drie keer flink klimmen, onder andere over de Amerongse berg. Het is een pittige klim, vooral tegen het einde, het lijkt op een gegeven moment zelfs al weer naar beneden te gaan maar je bent dan nog steeds aan het klimmen. We rijden daarna via een slingerend halverhard bospad de berg af, nauwelijks breder dan een trike, het lijkt wel een pretparkattractie. In elk geval wordt de bochttechniek flink getest. We hebben weer een klim en razen daarna met 60 kilometer per uur naar beneden, over meerdere verkeersdrempels, Amerongen in.

Na het bos fietsen we door een prachtig gebied, over een breed halfverhard pad langs de Nederrijn. We steken die twee keer met een gierpont over. De lunchlocatie ’t Veerhuis is bij een van de oversteken. We komen een 2CV-club tegen die onze club enthousiast begroet. We passeren onderweg een vervallen steenfabriek en kastelen (Kasteel van Amerongen en Kasteel Prattenburg), rijden over een hele hoge bandijk met links en rechts huisjes. Hebben prachtig uitzicht over een valei. Het is erg jammer dat het tempo zo hoog ligt dat je onderweg niet even kunt stoppen voor een foto.  Ondertussen is het de hele tijd zonnig met mooiweerwolken. Na nog een laatste klim zijn we weer terug in Woudenberg.

Voor het eten neemt Wilco afscheid, ik krijg m’n pet terug want hij was de zijne vergeten en zijn zonnebril ook, wat niet fijn is op een ligfiets. We hoeven niet te koken, er is catering door een plaatselijke Chinees. Heel laat maken de meesten het niet.

Maandag
Ontbijten, inpakken, schoonmaken en weer naar huis. Het is grijs en het motregent. We moeten meteen weer een stuk klimmen en passeren onderweg vliegbasis Soesterberg. In het bos fietsen we langs een verlaten Commissary van de Amerikaanse luchtmacht. We sjezen naar beneden langs paleis Soestdijk, komen langs Nijhof en belanden in de Eempolder. Vanaf hier weten we de weg naar huis: we zien de windmolens van de Flevopolder al in de verte.

Op de teller is dit paasweekend 205 kilometer bijgeschreven.