Oudeschip → Kropswolde (SVR-camping De Rolke)

De volgende ochtend maakt Alma zich zorgen over een buschauffeur die ze al had verwacht om overdag te rusten. Je bent bij haar in goede handen. De zorg voor de gasten uit zich ook in het winkeltje met spullen die reizigers vaak vergeten, zoals aanstekers, sokken en tandenborstels. Net als we vertrekken zien we een touringcar arriveren op het terrein.

Onderweg op een schelpenpad

Smal schelpenpad in Groningen

Eén van de dingen waar ik me op verheugd had op de route, is het knuppelpad. Dit is een houten pad over het water van het Dannemeer bij Slochteren. Helaas bevatte de route op dit punt twee fouten: je mocht op dit pad alleen wandelen en het was eenrichtingsverkeer gemaakt omdat twee wandelaars elkaar moeilijk kunnen passeren op het smalle pad. Wij stonden aan de verkeerde kant en het pad was te smal om de fiets aan de hand mee te nemen.

Knuppelpad Dannemeer

We hadden naar de goede kant van het pad kunnen fietsen en 750 meter over het water kunnen wandelen maar eenmaal onderweg willen we vaak door en hebben we weinig zin in dit soort ‘bezienswaardigheden’ te bezoeken. We zitten de hele dag al in een attractie op het zadel. Het Dannemeer ligt in een prachtig uitgestrekt moerasgebied, ’t Roegwold.

Het pad is soms alleen te zien als er voor je iemand erdoor is gegaan

Op een gegeven moment ga ik hier een steil heuveltje af, ik voel me al een beetje Evel Knievel. Onderaan de heuvel lijkt het alsof de dikke banden van de fiets me drijvend houden. Ik roep tegen Dave, die achter me zit en langer en zwaarder is, “DOORFIETSEN!” om hem te waarschuwen. We hebben onze Adidas Terrex mountainbikeschoenen mee, die zijn fantastisch maar niet waterdicht. Gelukkig blijven we allebei overeind en halen onze voeten droog de ‘overkant’.

Onverharde paden in Groningen

Vandaag komen we weinig mensen tegen en we maken een mooie fietstocht door de leegte. We pauzeren bij bij een picknicktafel. We liggen hier ieder op een bank met de ogen dicht te luisteren naar de stilte. Het enige wat we horen, is het zoemen van insecten en het fluiten van vogels. De route gaat hier veelal over smalle schelpenpaden.

Belle’s stuur op schelpenpad

Een deel van het pad is nauwelijks zichtbaar. Ik weet niet of hier een officiële mountainbiketerm voor bestaat maar wij dopen ze zero tracks. Het gras komt hier hoger dan onze sturen maar de ondergrond is hard en goed te befietsen. Voor de vakantie hebben we geïnvesteerd in tekenwerende sokken en daar zijn we nu heel blij mee.

Belle geeft aan hoe hoog gras het gras hier staat

Op zich is het maar 21 graden en halfbewolkt maar de stralingswarmte van de zon is erg warm. Het is flink zweten op de fiets, de druppels lopen langs mijn slaap. Dit heb ik nooit eerder gehad, zelfs niet in een sauna. Het lijkt wel of ik door het trainen met Zwift eindelijk heb leren zweten.

Zero track of no track?

Bij een kerkhof in Hoogezand halen we water om onze flessen bij te vullen. Dit omdat we er rekening mee houden misschien wild te moeten kamperen, als er geen plek voor ons is op een camping. We komen op genoeg stille groene plekjes maar omdat het in de zomer pas om 11 uur ’s avonds een keer donker wordt, is het niet een praktisch noodscenario. Daarbij snakken we aan het eind van de dag naar een warme douche en schonere kleren.

Kraantje bij de kerk

Koken op de Trangia spiritusbrander in een Vargo Woodstove

In Hoogezand doen we boodschappen bij een Jumbo. Het diner bestaat uit 250 gram snelkokende macaroni, een blik tomatenblokjes, een blik gehaktballetjes in tomatensaus met Italiaanse kruiden en olijven gevuld met paprika. De truc is om eerst de saus aan de kook te brengen en dan de macaroni in de saus te koken. Een pannetje met anti-aanbaklaag is wel een vereiste.

Macaroni in tomatensaus gekookt

De eerste haperingen in de uitrusting komen ook aan het licht. Ik heb een wollen T-shirt bij me van Engelbert Strauss dat ik beter eerst had kunnen passen. Door de coronakilootjes is het een beetje te kort geworden.

Natte fietskleding hangt te drogen na het douchen

We hebben als tent de Zpacks Triplex bij ons. De tape op de nok laat los daar waar deze vanaf de stokken steil naar beneden loopt. We hebben niet zoveel DCF-tape meer over maar plakken de strook weer vast. Verder heb ik oude Crocs bij me waarmee ik uitglij omdat er geen profiel meer op zit. Stom, thuis staat nog een nieuwer paar.

Tent staat op minicamping de Rolke in Kropswolde tussen de caravans

De dame van de kleine SVR-camping De Rolke, op het terrein van een loonbedrijf, had bij aankomst wat leuke tips voor ons waar we hier konden fietsen. We zeiden dat we vooral verlangden naar een douche. We zijn de enigen met een tent, voor de rest is het hier plastic fantastic. Witte campers en caravans.

Chinees
Naast de camping zit een Chinees. Nu balen we dat we boodschappen hebben gedaan. ‘De Chinees’ is in Nederland namelijk aardig aan het uitsterven dus de kans dat je er een tegenkomt is niet meer zo groot. Vroeger zat er één in elk dorp.

Tape op de nok van de tent laat los

Ik hoor vanuit de voortent van de buren dat ze een rotavond hebben want RTL Boulevard wordt niet uitgezonden. Het programma wordt bedreigd sinds de moordaanslag op Peter R. de Vries. Wij poetsen de tanden en kruipen daarna onder de quilt met onze e-readers om al snel weg te dommelen.