Eens in de zoveel tijd doen we een vernieuwingsslag, dan komen er nieuwe stukken in de kampeeruitrusting. Dit jaar wordt de vervanging van een aantal items ingegeven door het enigzins beperkte pakvolume in een velomobiel. Maar met goede spullen doe je lang.

In een van mijn vorige blogposts meldde ik dat Dave een nieuw dun fleece-achtig truitje heeft gekocht bij Bever. Het is voor de geplande fietsvakantie naar Denemarken. Voordat we naar Bever op pad gingen vroeg ik hem: “maar je hebt toch nog dat paarse dunne fleecetruitje, wat is daar mee gebeurd?” “Ik ‘geloof’ dat ik daar in getrouwd ben” was het antwoord. Ja dat weet ik wel zeker dus dat truitje is eh, minstens 19 jaar oud. En kennelijk ergens in een recent verleden volledig gepild in de kledingcontainer terecht gekomen. Of het ligt nog ergens achter in de kast. Járen mee gedaan.

Thuishaven Flevo Marina Lelystad 2001. Het paarse fleecetruitje van Odlo. In getrouwd in 1996.

Miskopen
Een tent gaat ongeveer 10 jaar mee is onze ervaring, tenzij het een miskoop is, wat we ook een keer meegemaakt hebben (coating liet los). Je kan niet eens zeggen: koop dat merk niet want een oudere, kleinere tent van hetzelfde merk gaat al 10 jaar mee. Miskopen zitten vaak eerder in slecht opzetgemak, goedkope kwaliteit, meestal door een te snelle beslissing na materiaalpech onderweg. Of bijvoorbeelde te groot/te klein/te koud voor die specifieke vakantie. Zo hadden we in New Hampshire rugzakken van Perry Sport die absoluut niet voldeden in de omgeving daar. We moesten vaak water oversteken via keien. Stapte je op een kei, kwam die zak op je rug er achteraan zwiepen en verloor je je evenwicht. Gelukkig kun je in New Hampshire heel goedkoop topkwaliteit kampeerspullen kopen. De nieuwe Gregory backpack zat als als een huis en we kwamen voortaan droog aan de overkant.

De oude rugzakken gingen op de post naar huis, samen met een stel veel te zware legerjassen. De tent zat er ook bij in het pakket. Dat was een driepersoons iglo-tent. Die paste niet op de houten vlonders die daar in de bergen gemaakt zijn om je tent op te zetten. Je mocht overal je tent opzetten maar als je het niet fijn vond om onder een hoek van 45 graden te slapen, zat je toch vast aan die vlonders.

New Hampshire 1994. De tent, pet, broek en sokken heb ik nog steeds.

De MSR Whisperlite gebruiken we al ruim twintig jaar. Ik heb wel ergens gelezen dat de nieuwere modellen, die niet langer een leren pompleertje hebben, niet meer zo goed zijn. Zuinig op zijn dus.

Eén broek per 3,5 jaar
Ik heb nog thermo-ondergoed van twintig jaar geleden. Hoe vaak heb je het aan en het slijt niet. Broeken moeten het vaakst vervangen worden als je wat aankomt of afvalt. Daarom heb ik zes Fjällraven G1000-broeken bij elkaar gespaard in de afgelopen 21 jaar. Dat is gemiddeld één broek per 3,5 jaar. En ik heb ze allemaal nog want ze slijten niet. Eentje heb ik onlangs laten innemen zodat ik voor 12 euro 50 er weer een heb die past.

Mijn Exped Downmat (uit de tijd dat er nog maar één uitvoering van was en er stond een gans op afgebeeld) was na 9 jaar gebruik poreus geworden. Dave vond de aanschaf van een Exped te duur, kocht een mat van Ajungilak met synthetische vulling en sliep een paar jaar slecht in de tent… totdat hij ook een Exped kocht. Daar rolde je tenminste niet vanaf, door banen in de lengte.

Pennsylvania 2005. Zelfde tent als in 1994. De Whisperlite en de Trangia duossal pannen gebruiken we nog steeds.

Soms vervang je dingen omdat door de voortschrijdende ontwikkelingen zaken weer zoveel lichter of beter zijn geworden dan een paar jaar geleden. Dat geldt met name voor stoeltjes, slaapmatten, slaapzakken (tijken van 15 denier, mijn panty’s zijn nog dikker). Ook zijn we meegegaan in de wol-trend.

Elfstedentocht 2007. Crocs in de kajak, toen ze nog profiel hadden.

Het heeft ook met je hobby te maken. In de kajak zal ik denk ik niet zo gauw wol hebben aangetrokken en het bij mijn The North Face Vaporwick t-shirts gehouden hebben. Alleen gaan die op de fiets snel stinken. Kleding met een langer achterpand die op een vakantiefiets handig waren zijn verruild voor broeken zonder ritsen of drukknopen op de achterzakken, die handig zijn op een ligfiets. Sommige dingen zijn voor alle sporten handig, zoals Crocs. Na het duiken, voor het douchen op de camping, mee in de kajak. Die van mij hebben al geen profiel meer maar ze blijven prima. Het smallere model wordt ook niet meer gemaakt. Zuinig op zijn dus.

Scandinavië 2009. Deze Crocs gaan dit jaar weer mee in de velomobiel

Mijn Gazelle fiets met trommelremmen en drie versnellingen, daar heb ik mee gedaan van 1978 tot 2008. Ik ben er mee op fietsvakantie geweest naar Terschelling toen ik 16 was. Elke dag reed ik er 35 kilometer mee op en neer naar school en dan voor je lol nog 170 kilometer gaan dauwtrappen in het weekend. Even van Dieren naar Utrecht en over Apeldoorn weer terug. Toen kocht ik een trekkingfiets met 27 versnellingen en dat was een miskoop. Binnen de kortste keren zat ik bij een neuroloog die me aanraadde op te houden met fietsen om het functieverlies in mijn handen te stoppen. Nog een geluk bij een ongeluk dat ik tienvingerig typ zodat ik snel doorhad dat er iets niet goed zat. Entree ligfiets.

Wat is er met al die vervangen spullen gebeurd? Heel veel hebben we verkocht via Marktplaats. Van de verkoop van mijn zeekajak kocht ik mijn eerste open ligfiets (ook via Marktplaats). Rugzakken, slaapzakken, zelfs knetter oude Therm-a-Rest matjes (ook uit de tijd dat daar nog maar één model van bestond, die groene) verkochten we via Marktplaats. Mijn Gazelle was na 35 jaar opeens ‘retro’ en bracht ook nog geld in het laatje. De Ajungilak slaapmat werd verkocht want die was nog lang niet op. Tenten hebben we zo lang gebruikt dat we het niet meer verantwoordelijk vonden om die tweedehands te verkopen. Onze synthetische slaapzakken hebben we nog omdat we eerst nog twijfelden aan dons in vochtige omstandigheden.

Spullen maken niet gelukkig?
Er zijn mensen die beweren dat je van spullen niet gelukkig wordt. Van de spullen an sich misschien niet maar wel wat je er mee kunt doen. Je kan er mee varen, fietsen, overnachten in een bos. Het houdt je warm en droog in minder gunstige weersomstandigheden. De ervaringen die je opdoet tijdens het gebruiken van die spullen, dáár word ik heel gelukkig van.